Για να μην ψάχνουμε μισόλογα να περιγράψουμε την κατάσταση, αδιαμφισβήτητα ο Παναθηναϊκός φέτος απέτυχε παταγωδώς. Η αδυναμία συμμετοχής στα προκριματικά του Conference League συνιστά μεγάλη αποτυχία για την ομάδα και ένα “πισωγύρισμα”. Γιατί είχε εκλείψει η δικαιολογία της τιμωρίας από την UEFA και ο στόχος ήταν η επιστροφή στην Ευρώπη.
Ασφαλώς, κύριος υπαίτιος για την κατάληξη είναι ο Γιάννης Αλαφούζος. Ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ είναι αυτός ο οποίος εμπιστεύτηκε τα λάθος πρόσωπα το προηγούμενο καλοκαίρι, εναπόθεσε τις προσδοκίες του (και το αυξημένο μπάτζετ) στον Τσάβι Ρόκα και επέτρεψε την πρόσληψη του Ντάνι Πογιάτος.
Κατόπιν, ο Αλαφούζος αντιλήφθηκε εγκαίρως το σφάλμα του και απομάκρυνε τον Ρόκα και τον Πογιάτος, αλλά μεσούσης της περιόδους, είναι δύσκολο να διορθωθούν οι κακοτεχνίες του καλοκαιριού, ειδικά όταν είναι μεγάλες. Εν τέλει, αυτές οι κακοτεχνίες και μερικοί χειρισμοί και αποφάσεις του Μπόλονι, κόστισαν την ευρωπαϊκή παρουσία…
Ο Αλαφούζος έσφαλλε το καλοκαίρι του 2020 γιατί δεν έμαθε από τα παθήματα του. Διότι περιέβαλλε με απόλυτη εμπιστοσύνη ανθρώπους που δεν έχουν σύνδεση με την ομάδα, δεν θα είναι εδώ την επόμενη μέρα και δεν κοιτάζουν μακριά. Το ζητούμενο είναι να μάθει και να μην επαναλάβει τα ίδια φέτος.
Ναι, να μείνει ο Ντρεοσί. Ναι, να προσληφθεί ένας προπονητής εγνωσμένης αξίας. Αλλά να πλαισιωθούν από άτομα που θα έχουν ως σημείο αναφοράς τον Παναθηναϊκό. Να είναι και αύριο εδώ, ώστε να μην αισθάνονται πως απλά θα φύγουν και δεν θα ξανάρθουν. Είναι αναγκαίο ο Σύλλογος να αποκτήσει δικλείδες ασφαλείας, που θα ενεργοποιούνται όταν κάτι πάει να εκτραπεί.
Αυτό έλειψε, αυτό πρέπει να αποκτήσει ο Παναθηναϊκός. Μαζί με ένα μακροπρόθεσμο και σταθερό πλάνο, το οποίο ο οργανισμός του Τριφυλλιού θα το εφαρμόσει. Με αυτά τα συστατικά, η νέα σεζόν θα είναι διαφορετική. Αλλιώς, για… νιοστή φορά θα επαναλαμβάνουμε την ίδια συζήτηση και θα κυνηγάμε την ουρά μας…
