Ο Γιώργος Βαγιαννίδης ήταν το πρόσωπο της Κυριακάτικης (16/2) αναμέτρησης του Παναθηναϊκού κόντρα στον Παναιτωλικό. Ο νεαρός μέσος πραγματοποίησε το ντεμπούτο των ονείρων του, αφού στην πρώτη του συμμετοχή ως βασικός με τη φανέλα του Τριφυλλιού, κατάφερε να βρει δίχτυα και να γίνει ο νεότερος παίκτης στην ιστορία των “πράσινων” που σκόραρε με το “καλημέρα”.
Ο Βαγιαννίδης μίλησε αποκλειστικά στο trifilara.gr για τα συναισθήματά του πριν και μετά το παιχνίδι, τη γνώμη του για τον φετινό Παναθηναϊκό, τα “πειράγματα” των συμπαικτών του, αλλά και το μέλλον του στην ομάδα!
Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου Βαγιαννίδη:
Πως ήταν να εκπροσωπείς τον Παναθηναϊκό σε ένα επίσημο παιχνίδι με τους μεγάλους αυτή τη φορά;
“Στην ουσία είναι η δεύτερη φορά που φοράω τη φανέλα του Παναθηναϊκού σε επίσημο παιχνίδι με την πρώτη ομάδα. Αλλά αυτή τη φορά το ένιωσα λίγο πιο έντονα, αισθάνθηκα μεγάλη περηφάνια και ότι ολοκληρώνεται ένας στόχος μου που είχα βάλει από πολύ μικρός οπού είχα έρθει στην ακαδημία. Όταν το συνειδητοποίησα όσο περνούσε η ώρα ένιωθα μεγαλύτερο δέος”.
Είχες άγχος πριν αρχίσει το ματς;
“Εννοείται πως είχα κάποιο άγχος προσπάθησα να το συγκρατήσω όσο γίνεται, και να μην φανεί τόσο στο γήπεδο. Το άγχος υπήρχε και προσπαθούσα να το μετριάσω όσο γίνεται, να το κάνω δημιουργικό”.
Πως ένιωσες και τι συναισθήματα είχες ακούγοντας το όνομα σου στην 11αδα που ανακοίνωσε ο Γιώργος Δώνης απέναντι στον Παναιτωλικό;
“Δεν το περίμενα για να πω την αλήθεια, ήταν μια ξαφνική στιγμή δεν πρόλαβα να το καταλάβω, μας το είπε και βγήκαμε κατευθείαν για ζέσταμα. Οπότε εντάξει τι να πω ξαφνιάστηκα αλλά χάρηκα τόσο πολύ που όλα τα άλλα πήγανε πιο πίσω”.
Τι σκέφτηκες στη φάση του γκολ και κινήθηκες στο σημείο που σκόραρες , ήταν ενστικτώδες ή κάτι δουλεμένο;
“Ήταν μια οδηγία να ακολουθώ τις φάσεις μέχρι το τέλος, να πατάω περιοχή. Δεν περίμενα ότι θα μου έρθει η μπάλα εκεί αλλά στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις, πάντα πρέπει να κυνηγάς τη φάση. Αυτό έκανα και εγώ μου ήρθε η μπάλα και σκόραρα. Δεν το συνειδητοποίησα εκείνη την ώρα, μετά στα αποδυτήρια στο ημίχρονο κατάλαβα τι είχε γίνει”.
Ποια ήταν η πρώτη σκέψη όταν έβαλες γκολ ;
“Είπα από μέσα μου ότι δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό, ήταν λες και ήμουν σε όνειρο και προσπάθησα όσο πέρναγε ο αγώνας να μην το σκέφτομαι για να συγκεντρωθώ στο ματς και αποδώσω όσο καλύτερα γίνεται μέχρι το τέλος”.
Που αφιερώνεις αυτό το γκολ;
“Το γκολ εννοείται πως το αφιερώνω στην οικογένεια μου πάνω από όλα που τόσα χρόνια ήταν δίπλα μου για να φτάσω έως εδώ. Όχι ότι έχω φτάσει μακριά αλλά ως εδώ που έχω φτάσει μέχρι στιγμής”.
Τι σου είπαν οι συμπαίκτες σου για την εμφάνιση ή στο γκολ ;
“Πολλά μου είπαν δεν μπορώ να τα θυμηθώ όλα ένα ένα τώρα. Ήταν μια στιγμή που όλοι μου λέγανε γελάγαμε δεν το πιστεύαμε . Ήταν πολύ χαρούμενη στιγμή πραγματικά. Θυμάμαι μια ατάκα σίγουρα που μου είπε ο Αποστολάκης πριν το παιχνίδι. Μου είπε “Θα βάλεις γκολ σήμερα και θα έρθεις σε μένα να το πανηγυρίσουμε” και τελικά έτσι έγινε”.
Ποια είναι η γνώμη σου για τον Παναθηναϊκό με την μέχρι τώρα πορεία του;
Η πορεία μας μέχρι στιγμής θα μπορούσα να πω ότι από τον δεύτερο γύρο και μετά είναι αρκετά ικανοποιητική, έχει βελτιωθεί πολύ η εικόνα της ομάδας και ο τρόπος παιχνιδιού. Θα μπορούσαμε βέβαια καλύτερα, ειδικά στο κύπελλο που είχαμε βάλει έναν στόχο δεν τα καταφέραμε τελικά. Το κίνητρο πάντα υπάρχει γι΄αυτή την ομάδα και τώρα αυτή τη στιγμή είναι να τερματίσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται στο πρωτάθλημα.
Ο κόσμος σε χειροκρότησε ζεστά ο κόουτς σε έβαλε βασικό. Θα ήθελες να παραμείνεις;
“Όπως είπα και μετά τον αγώνα, η επιθυμία μου είναι να μείνω στον Παναθηναϊκό. Τα πράγματα δεν έχουν έρθει όπως τα θέλαμε και από τις δυο πλευρές. Ελπίζω να τα βρούμε και να παραμείνω”.
Τι σου είπαν οι γονείς σου;
“Οι γονείς μου δεν μου είπαν κάτι. Ήρθα και με αγκάλιασαν και μετά είπαμε τα υπόλοιπα”.
Αν τελικά τα πράγματα δεν πάνε καλά, τι σημαίνει για σένα ο Παναθηναϊκός;
“Ο Παναθηναϊκός για μένα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο. Εκτός από την ακαδημία που ξεκίνησα όταν ήμουν μικρός, είναι για μένα το δεύτερό μου σπίτι, είναι το δεύτερο σχολείο μου. Έχω μάθει πάρα πολλά και πάντα θα είναι ευγνώμων για αυτά που μου έχουν δώσει”.
