Στο πιο απαιτητικό φιλικό τεστ και απέναντι σε έναν ποιοτικό και ισχυρό αντίπαλο, ο Παναθηναϊκός πήρε καλό βαθμό και δείχνει ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο ενόψει των ευρωπαϊκών του υποχρεώσεων. Το πλεονέκτημα των Πράσινων είναι το γεγονός ότι ήδη έχουν ομοιογένεια και ποδοσφαιρική “χημεία” από την περσινή σεζόν, ενώ και οι λιγοστοί ποδοσφαιριστές που έχουν προστεθεί στο ρόστερ, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τον τρόπο παιχνιδιού και τη φιλοσοφία του Γιοβάνοβιτς.
Ο Παναθηναϊκός της… Ευρώπης δεν θα απέχει πολύ από την εικόνα που είδαμε στο φιλικό με τη Λεβερκούζεν. Δηλαδή μια ομάδα “σφικτή”, πειθαρχημένη, με “όπλο” της το pressing. Μια ομάδα που δεν θα αφήνει τον αντίπαλο της να πάρει… ανάσα, με υπομονή στην κυκλοφορία μπάλας και ορθολογικές επιλογές. Ακόμα και αν βρισκόμαστε στην καλοκαιρινή περίοδο, πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός στη Μπάγερ Λεβερκούζεν. Δηλαδή να τη φτάσει στο σημείο να “βραχυκυκλώσει” και να φλερτάρει συνεχώς με το λάθος στο πρώτο ημίχρονο. Γιατί μιλάμε για ένα ρόστερ δυνατό και μια ομάδα από μια ανώτερη ποδοσφαιρικά σχολή.
Με τα “όπλα” που έχει στη διάθεση του πορεύεται ο Παναθηναϊκός, ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι του λείπουν σημαντικά κομμάτια από το αγωνιστικό του παζλ και δεν πηγαίνει με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια στη “μάχη” των προκριματικών.
Ρίσκο είναι το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει αποκτήσει το βασικό του φορ, ρίσκο είναι η έλλειψη ποιοτικών εναλλακτικών λύσεων στα άκρα της επίθεσης, ρίσκο είναι και η έλλειψη δημιουργικών μέσων. Σαν πολλά μαζεμένα δεν είναι αυτά τα ρίσκα τελικά; Ο χρόνος θα δείξει αν θα προκαλέσει “ζημιά” στο Τριφύλλι αυτή η μεταγραφική διστακτικότητα. Πάντως η ποδοσφαιρική λογική “φωνάζει” ότι έπρεπε ήδη να έχουν γίνει κάποιες από αυτές τις προσθήκες ενόψει των ευρωπαϊκών αγώνων.
