Ελάχιστοι και αυτοί μετρημένοι στα δάκτυλά του ενός χεριού, πρέπει να είναι όσοι θεωρούν επιτυχημένη την παρουσία του Αλαφούζου στον Παναθηναϊκό.
Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ έκανε τον κύκλο του στο σύλλογο με τα καλά του και τα στραβά του και αυτή τη στιγμή βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Είτε θα επιλέξει την αποχώρηση με τον τρόπο που απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών από την οικογένεια Βαρδινογιάννη, είτε θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, να επενδύσει άμεσα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και να αναθεωρήσει την πολιτική που έχει ακολουθήσει εδώ και χρόνια, λειτουργώντας ουσιαστικά ως χρηματοδότης ενός “κανονικού” Παναθηναϊκού.
Ακόμα και το δεύτερο να γίνει, ουδείς εγγυάται την επιτυχία. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι συνάμα απλό και πολύπλοκο. Πενήντα εκατομμύρια ευρώ να φτάσει το μπάτζετ του Παναθηναϊκού τη νέα σεζόν, ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι αυτά τα χρήματα θα δαπανηθούν με τον σωστό τρόπο και θα επαναφέρουν το Τριφύλλι σε έναν χαμένο – εδώ και χρόνια – δρόμο;
Απαιτείται “ξεκαθάρισμα” στο εσωτερικό του συλλόγου και “νέο αίμα”. Συνεργάτες οι οποίοι θα γνωρίζουν το αντικείμενο και θα μπορούν να ανταποκριθούν στις υψηλές απαιτήσεις. Δείτε λίγο τι έγινε με την περίπτωση του ΟΦΗ, ο οποίος έκανε μια σπουδαία κίνηση με την προσθήκη του ικανού Λυσάνδρου στη θέση του CEO. Όχι ότι ο Λεωνίδας Μπουτσικάρης υστερεί σε σχέση με τον προκάτοχο του στην προεδρία της Superleague, αλλά σίγουρα δεν έχει τον ίδιο ρόλο. Αν και θα μπορούσε να τον έχει… Αυτές οι “λεπτομέρειες” και οι επιλογές, κάνουν πολλές φορές τη διαφορά.
Αν ο Αλαφούζος δεν καταλάβει ποια είναι η “πηγή το κακού”, αν δεν αντιληφθεί ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα στο Τριφύλλι, τότε ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να παλεύει με νύχια και με δόντια για μια ευρωπαϊκή θέση και η “σμίκρυνση” του συλλόγου θα παραταθεί…
Το είδωλο του Αλαφούζου φαίνεται σε αυτή την ομάδα… Είναι ξεκάθαρο και δεν χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση. Ο Παναθηναϊκός έχει φτάσει στο “σημείο μηδέν” και αν δεν παρθούν γενναίες αποφάσεις, αν δεν γίνει σκληρή αυτοκριτική και αν δεν δαπανηθούν μεγάλα ποσά, τότε φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο οι Πράσινοι να ξεκολλήσουν από τον πάτο του βαρελιού. Και μια σημαντική υποσημείωση: Ο κόσμος ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ.
Ο πιο εύκολος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει ο Αλαφούζος είναι αυτός της αποχώρησης. Αν αγαπάει την ομάδα, αν θέλει το καλό του Παναθηναϊκού και δεν μπορεί – για τους δικούς του λόγους – να ανταγωνιστεί τους ιστορικούς του αντίπαλους σε μπάτζετ, ποδοσφαιρικές ιδέες και ποιότητα, τότε είναι σχεδόν μονόδρομος η αποχώρηση. Γιατί ο Παναθηναϊκός χρειάζεται – μετά από χρόνια – οξυγόνο. Αυτό το Τριφύλλι πρέπει κάποια στιγμή να αναπνεύσει…
