Πολλά λόγια δεν χρειάζονται μετά από μια τόσο ηχηρή αποτυχία… Ο Παναθηναϊκός – εκτός συγκλονιστικότατου απροόπτου και δικαστικών αποφάσεων – μένει για τέταρτη συνεχόμενη σεζόν εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων και ο υπεύθυνος έχει ονοματεπώνυμο. Γιάννης Αλαφούζος.
Αυτός είναι ο άνθρωπος που έχει πάρει… πεντακόσιες εκατόν τριάντα πέντε χιλιάδες λανθασμένες αποφάσεις από την ημέρα που ανέλαβε τη διοίκηση του Παναθηναϊκού. Αυτός είναι ο πρώτος και ο τελευταίος λόγος της αγωνιστικής αποτυχίας του Παναθηναϊκού, της “σμίκρυνσης” του συλλόγου και της “βύθισης” του – κάποτε – Πρέσβη στον “πάτο” της ευρωπαϊκής βαθμολογίας.
Ούτε ο Ρόκα, ούτε ο Πογιάτος, ούτε ο Μπόλονι, ο Ντρεοσί και οι παίκτες έχουν μεγαλύτερη ευθύνη από τον ιδιοκτήτη του συλλόγου για την… νανοποίηση που έχει γίνει στον Παναθηναϊκό και την βίαιη αλλοίωση του ευρωπαϊκού του dna.
O Αλαφούζος είναι αυτός που οδήγησε και οδηγεί αυτό το “καράβι” στην… ξέρα, ο Αλαφούζος είναι αυτός που πήρε όλες τις αποφάσεις και στο φινάλε αυτός που χρεώνεται την αποτυχία. Αυτό το τεράστιο “κάζο”.
Ασφαλώς και πρόκειται για τον άνθρωπο που θα μείνει στην ιστορία ως ο πιο αποτυχημένος – βάσει τίτλων, αγωνιστικής πορείας και επιτευγμάτων – ιδιοκτήτης στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Αλλά αυτό έχει μικρή σημασία. Είναι σαν να βλέπει κάποιος το δέντρο και όχι το δάσος. Και όπου δάσος, ο Παναθηναϊκός.
Το πρόβλημα είναι Παναθηναϊκό, ο κόσμος έχει γεμίσει, αδειάσει και ξαναγεμίσει το ποτήρι με το πιο πικρό ποτό εδώ και χρόνια και υπομονετικά το έχει πιει μέχρι την τελευταία σταγόνα. Σε τέτοιο σημείο που ο εκνευρισμός για τις συνεχόμενες αποτυχίες έγινε… αδιαφορία, γιατί πλέον οι φίλαθλοι του Τριφυλλιού απέκτησαν ανοσία στον αγωνιστικό… πόνο. Και αυτό είναι επικίνδυνο… Όμως κάπου πρέπει να μπει ένα τέλος. Γιατί αυτό το μαρτύριο δεν μπορεί να το αντέξει κανένας…
Αυτό το “δάσος” “κάηκε” από το καλοκαίρι με την άστοχη επιλογή Πογιάτος, έγιναν προσπάθειες… αναδάσωσης με τον Μπόλονι, ωστόσο όταν ο Παναθηναϊκός χρειάζονταν… φρέσκο νερό για να αντέξει τις φλόγες, ιδιαίτερα μετά τον αποκλεισμό από τον ΠΑΣ Γιάννινα στο Κύπελλο, ο Αλαφούζος επέλεξε να ακούσει τον Ντρεοσί (ο οποίος φέρει τεράστια ευθύνη και για τις μεταγραφές και για την παραμονή Μπόλονι) και διατήρησε έναν προπονητή με ποδοσφαιρική φιλοσοφία… κρητιδικής περιόδου, ρισκάροντας για άλλη μια φορά. Με τη γνώση ότι οι πιθανότητες δεν θα ήταν στο πλευρό του Παναθηναϊκού.
Το αποτέλεσμα δεν είναι έκπληξη. Κάθε άλλο… Για όλους όσοι γνωρίζουν, για όλους όσοι προτίμησαν να δουν κατάματα την αλήθεια και όχι να κλείσουν τα μάτια τους, η πορεία του Παναθηναϊκού ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη. Γιατί το ίδιο το ποδόσφαιρο “τιμωρεί” τους… “παραβάτες”.
Με κλωτσοσκούφι και “γιούρια άμυνα”, ίσως ο Μπόλονι κατάφερνε να σώσει μια ομάδα από τον υποβιβασμό, όχι όμως και να την οδηγήσει στην Ευρώπη. Και ακόμα και αν τα κατάφερνε ή καταφέρει (ανοικτό είναι το θέμα της ΑΕΚ και του Άρη), δεν θα σημάνει ότι το όποιο πλάνο είχε στο μυαλό του στέφθηκε με επιτυχία. Απλά… έτυχε να φέρει – κάποια – θετικά αποτελέσματα. Όμως ο Μπόλονι δεν έχει μεγάλη ευθύνη, γιατί πολύ απλά ο Αλαφούζος έκανε την επιλογή του και θέλησε να τον κρατήσει μέχρι τέλους…
