Όταν έχεις την ευλογία να διαθέτεις στον ποδοσφαιρικό “μηχανισμό” σου μια προσωπικότητα του μεγέθους που έχει ο Δημήτρης Σαραβάκος και διανύεις μια δύσκολη περίοδο ανακατατάξεων, τότε η λύση είναι προφανής. Αναβαθμίζεις τον “Μητσάρα” στο ποδοσφαιρικό τμήμα και του δίνεις ΛΟΓΟ. Χθες, όχι αύριο.
Έπρεπε ήδη να έχει γίνει αυτή η κίνηση και ο Σαραβάκος να έχει ενεργότατο ρόλο στη λήψη αποφάσεων για την επόμενη ημέρα στον σύλλογο.
Σπανίζουν στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου οι προσωπικότητες με τη λάμψη, την αξία, αλλά και τον χαρακτήρα του Δημήτρη Σαραβάκου.
Ποτέ του δεν ήταν του τύπου “χτυπάω το χέρι στο τραπέζι και επιβάλλω τη γνώμη μου”. Πάντα διαλλακτικός, δημοκρατικός και αν θέλετε υπέρ του δέοντος ευγενικός.
Ο Δημήτρης Σαραβάκος δεν είναι ο άνθρωπος που θα δημιουργήσει έριδες, κόντρες και προστιβές. Ούτε θα απαιτήσει να εισακουστεί η γνώμη του. Όμως το γεγονός ότι ο εκ των κορυφαίων παικτών που φόρεσε τη φανέλα με το Τριφύλλι στο στήθος δεν… φωνάζει ή δεν το “παίζει κάποιος” (πολύ απλά γιατί δεν χρειάζεται), δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχει λόγο και σημαντικό ρόλο στην ποδοσφαιρική ομάδα.
Όταν ο Αλαφούζος δέχεται γνώμες και απόψεις από τον Σπύρο Βλάχο ή άλλους τεχνοκράτες, τότε δεν γίνεται να μην ακούει ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ και με ευλάβεια τον Δημήτρη Σαραβάκο σε όσα έχει να του πει. Αν και για να τα πει, θα πρέπει να ερωτηθεί… Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…
