Δικαιολογημένη η γκρίνια των φιλάθλων του Παναθηναϊκού για την απίθανη καθυστέρηση των Πράσινων στην υλοποίηση του μεταγραφικού τους σχεδιασμού, δικαιολογημένη και η διστακτικότητα εξαιτίας του… αγνώστου των ονομάτων που αποκτήθηκαν από το Τριφύλλι την τελευταία ημέρα της μεταγραφικής περιόδου.
Ελάχιστοι γνωρίζουν τον Τσοκάι, ακόμα πιο λίγοι τον Τρουιγιέ, ωστόσο και οι δύο θα κριθούν στο γήπεδο και όχι στο… twitter από τους προπονητές των πληκτρολογίων.
Στο “Τ” καταγράψαμε πρώτοι και κριτικάραμε τους Πράσινους για τα λάθη που έκαναν – και συνεχίζουν να κάνουν – στο κομμάτι των μεταγραφών. Κριτικάραμε και τον Γιοβάνοβιτς, ο οποίος “ξέρει”, γιατί αυτός είναι και ο βασικός υπεύθυνος γι’ αυτή την – αν μη τι άλλο περίεργη – κατάσταση.
Όμως ο Σέρβος τεχνικός, αφού το επέλεξε, είναι αυτός που θα δεχθεί τη θετική ή αρνητική κριτική για τις επιλογές του, αφού οι παίκτες πατήσουν στο γρασίδι και δείξουν τι μπορούν να κάνουν. Με μια ματιά στο βιογραφικό, λίγα βίντεο στο youtube και σκόρπια σχόλια δεξιά και αριστερά δεν βγάζεις… άκρη.
Για τον Τσοκάι, δεν μπορώ να πω πολλά, καθώς έχω περιγράψει μια φορά τον παίκτη πριν από λίγους μήνες σε ένα φιλικό παιχνίδι της Αλβανίας με την Εσθονία, το οποίο ήταν κάκιστο ματς του τύπου “τελειώνετε να πάμε διακοπές”. Ρώτησα και μου είπαν ότι έχει κάνει καλές σεζόν στην Κροατία. Ρώτησα και μου είπαν, άνθρωποι που εμπιστεύομαι, ότι είναι “παίκτης – εργάτης”.
Ο Τρουιγιέ είναι ο “άγνωστος Χ”. Απορώ που τον έχει δει ακόμα και ο Γιοβάνοβιτς, καθώς ο παίκτης έπαιξε πέρυσι μόλις σε 23 από τα 38 παιχνίδια της Οσέρ στη Ligue 2 και “μπαινόβγαινε” στην ενδεκάδα.
Όμως έμαθε ποδόσφαιρο σε μια μεγάλη σχολή, τη γαλλική και μπορεί να αποδειχθεί “λαχείο”. Μπορεί και όχι. Ο χρόνος θα το δείξει. Όχι τα social media.
Επίσης, αντιλαμβάνομαι ότι οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού περίμεναν κάτι πιο… λαμπερό στις τελευταίες μεταγραφές του Παναθηναϊκού. Όμως ουδείς από το σύλλογο είχε προαναγγείλει χαφ από το… πάνω ράφι και οι προσδοκίες που ορισμένοι δημιούργησαν, προφανώς τους εκθέτουν στα μάτια του κόσμου.
Παράλληλα θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι τόσο ο Τσοκάι, όσο και ο Τρουιγιέ δεν ήταν οι πρώτες επιλογές του Γιοβάνοβιτς, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν την έγκριση του τεχνικού του Παναθηναϊκού ή ότι δεν “κουμπώνουν” στο πλάνο που έχει στο μυαλό του.
Προσωπικά θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να στηρίξει τον ταλαντούχο Φρόκου από τη στιγμή που δεν βρήκε κάτι… super στη μεταγραφική αγορά και όχι να του περιορίσει το χώρο και το χρόνο στο ροτέισιον με την προσθήκη ενός παίκτη σχετικά άπειρου, όπως είναι ο Τρουιγιέ. Το ίδιο ισχύει και με την περίπτωση του Μπιλάλ, ο οποίος… φωνάζει με τα γκολ του πως δικαιούται μια ευκαιρία στην πρώτη ομάδα.
