Ρίχνοντας μια ματιά στο αγωνιστικό πρόγραμμα του Παναθηναϊκού για το νέο πρωτάθλημα, μου έρχεται στο μυαλό το γνωστό ποδοσφαιρικό κλισέ: “το πρόγραμμα δεν παίζει ρόλο, όλοι θα παίξουν με όλους”. Δεν με βρίσκει σύμφωνο. Γιατί το θέμα είναι πότε θα αντιμετωπίσεις τους ισχυρούς σου αντιπάλους, αλλά και το χρονικό σημείο των αγώνων. Ιδιαίτερα αν υπάρχουν και ευρωπαϊκά ματς στο αγωνιστικό καλεντάρι.
Ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να δώσει τα τρία από τα τέσσερα ντέρμπι του πρωταθλήματος εκτός έδρας στον δεύτερο γύρο της σεζόν, κάτι που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να έχει την καλύτερη δυνατή βαθμολογική συγκομιδή στον πρώτο γύρο, προκειμένου να διατηρήσει πιθανότητες διάκρισης. Παράλληλα η εκκίνηση του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα θα παίξει μεγάλο ρόλο και αν προστεθεί στο μενού και συμμετοχή στους ομίλους του Europa Conference League, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη.
Αυτό που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι ένα δυνατό… σπριντ στα πρώτα μέτρα του πρωταθλήματος. Νίκες στα “βατά” ματς, προκειμένου να θέσει τις βάσεις για κάτι καλό και “τρίποντα” σε έδρες που παραδοσιακά δυσκολεύεται. Ουσιαστικά χρειάζεται βαθμολογική συνέπεια για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ως ομάδα, αλλά και να προκαλέσει το σεβασμό στους αντιπάλους του.
Τα προηγούμενα χρόνια η… άκυρη εκκίνηση του Παναθηναϊκού δημιούργησε προβλήματα και αυτό το… πάθημα, οφείλει να γίνει μάθημα. Ο πρώτος γύρος του φετινού πρωταθλήματος μοιάζει με μια αγωνιστική “πυξίδα”, η οποία θα δείξει την πορεία που έχει πάρει αυτό το “καράβι”. Αν οι Πράσινοι φτάσουν στη διακοπή του Νοεμβρίου με τις μικρές βαθμολογικές απώλειες, τότε ίσως μπορέσουν να κοιτάξουν πιο ψηλά σε σχέση με την περσινή σεζόν και να ανέβουν ένα ακόμη σκαλοπάτι.
Μέχρι τότε υπάρχει χρόνος. Προέχει η Ευρώπη και αυτό είναι το πρώτο αγωνιστικό “στοίχημα” του Παναθηναϊκού, Αρχικά τα ματς με τη Σλάβια Πράγας, τα οποία μπορούν να δώσουν ή να πάρουν πολλά από την ομάδα του Γιοβάνοβιτς.
