Μια σεζόν… εφιαλτική ολοκληρώθηκε πρόωρα για μια από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη. Για έναν μπασκετικό “γίγαντα”, ο οποίος λύγισε φέτος και δεν μπόρεσε να σταθεί στα πόδια του, στην πιο δύσκολη αγωνιστική χρονιά της σύγχρονης ιστορίας του.
Ναι, ήταν μεταβατική σεζόν για τον Παναθηναϊκό, ναι, η αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και η μείωση του μπάτζετ έπαιξαν το ρόλο τους, όμως για όλους όσοι βρίσκονται στην ομάδα – με εξαίρεση τους διοικητικούς rookies Αλβέρτη και Διαμαντίδη – δεν υπάρχει καμία, μα καμία δικαιολογία.
Και είναι τουλάχιστον ντροπιαστικό να ακούς από επίσημα “πράσινα” χείλη φράσεις του τύπου: “ας αφήσουμε στην άκρη τις ιστορίες” ή “ούτε η ιστορία, ούτε η φανέλα παίζουν μπάσκετ αυτή τη στιγμή”. Κύριοι, προφανώς θα έπρεπε να γνωρίζετε – και αν το αγνοείτε τότε να σας το θυμίσουμε – ότι ΠΑΝΤΑ θα παίζουν η ιστορία και η φανέλα του Παναθηναϊκού. Γιατί αυτή είναι η κληρονομιά αυτού του συλλόγου και ΟΛΟΙ θα κρίνονται – διαχρονικά – με βάση τις επιτυχίες του σπουδαιότερου κλαμπ στην Ελλάδα.
Το θέμα μπάτζετ, απλά… ξεχάστε το. Γιατί αν μπούμε σε αυτή τη συζήτηση, τότε ορισμένοι θα πρέπει να αναθεωρήσουν την άποψη τους για την “επιτυχημένη” δουλειά τους. Άραγε τι μπάτζετ είχαν η Άλμπα, η Βιλερμπάν, η Ζάλγκιρις, η Βαλένθια και η Μπάγερν σε σχέση με τον Παναθηναϊκό;
Τα προβλήματα είναι το δεύτερο θέμα της συζήτησης. Ποια προβλήματα; Οικονομικά θέματα δεν υπάρχουν, οι πληρωμές γίνονται κανονικά, ενώ ο κορωνοϊός δεν χτύπησε μόνο τον Παναθηναϊκό, αλλά και άλλους συλλόγους. Και δεν νομίζω ότι θα ήταν τόσο μεγάλη η διαφορά του Παναθηναϊκού, αν ο Νέντοβιτς δεν είχε μείνει στα πιτς λόγω τραυματισμού… Α, ήρθε και ο Χεζόνια στο μεσοδιάστημα… Μάλιστα…
Οι επιλογές; Το συγκεκριμένο θέμα κάνει… τζιζ. Απογοητευτικές οι μεταγραφικές – και άλλες – κινήσεις του Παναθηναϊκού και τεράστιο το ποσοστό… αστοχίας. Ασφαλώς βγαίνουν εκτός εξίσωσης ο Νέντοβιτς και ο Χεζόνια, αλλά το λες και… επιτυχία να έχεις καταφέρει (είναι κατόρθωμα) να αποτύχεις παταγωδώς στην πλειοψηφία των επιλογών σου. Και εδώ υπάρχουν ξεκάθαρα ευθύνες. Όχι φυσικά στους δύο μύθους του Παναθηναϊκού, Αλβέρτη και Διαμαντίδη, ούτε στον πρόεδρο Τριαντόπουλο. Και ένα “mea culpa” δεν αρκεί για να διορθωθεί η ζημιά και η ντροπιαστική 16η θέση του Τριφυλλιού στη Euroleague. Φέρατε τον Παναθηναϊκό στον “πάτο” της βαθμολογίας με τις επιλογές σας και μόνο…
Μια ομάδα με έξι ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, να μπαίνει στην ίδια μοίρα με τον Ερυθρό Αστέρα και τη Χίμκι… Αυτό δεν δικαιολογείται με τίποτα… Κύριοι αποτύχατε και δυστυχώς κάνατε… θόρυβο, ωστόσο ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να χάσει τη λάμψη του εξαιτίας των επιλογών σας… Πάντα θα υπάρχει επόμενη μέρα και κάτι μου λέει ότι δεν θα αργήσει η αγωνιστική “αναγέννηση”. Αν μονάχα το 40% από όσα μαθαίνω, γίνουν πραγματικότητα, τότε η φανέλα με τα έξι αστέρια στην καρδιά θα διεκδικήσει μέσα στα επόμενα χρόνια άλλο ένα άστρο… Δίχως αποτυχημένους σε αυτή την ομάδα…
