Χαμόγελα ή δάκρυα. Επιτυχία ή “καταστροφή”. Το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι δεν είχε… γκρι.
Ήταν άσπρο ή μαύρο και ήταν σαν ένας μονόδρομος… νίκης για τους Πράσινους. Άλλο αποτέλεσμα δεν υπήρχε για την ομάδα του Γιοβάνοβιτς σε αυτό το πρώτο must win ματς της σεζόν και οι παίκτες του Τριφυλλιού έκαναν το χρέος τους, ξόρκισαν την “κατάρα” των εκτός έδρας αγώνων και πήραν την απαιτούμενη πρόκριση.
Δεν έγινε κάποια υπέρβαση στο Περιστέρι. Αλλά το… αυτονόητο για τον κάποτε πανίσχυρο Παναθηναϊκό. Όμως και τα βασικά έχουν σταματήσει να είναι αυτονόητα σε τούτη την ομάδα, επομένως η πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας είναι ένα μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση από τον Γιοβάνοβιτς και τους παίκτες του. Ιδιαίτερα όταν έχει προηγηθεί ο αγώνας της Τρίπολης, αλλά και τα “μαθήματα” στα Γιάννινα και στη Θεσσαλονίκη.
Τι άλλαξε τούτη τη φορά; Ο Παναθηναϊκός διαχειρίστηκε σωστά το ματς, απέφυγε τα αβίαστα λάθη στο παιχνίδι του, οι Πράσινοι έκαναν σωστές επιλογές στο γήπεδο και χωρίς να πιάσουν απίθανα επίπεδα απόδοσης, έκαναν αυτό που έπρεπε για να πάρουν την πρόκριση. Με ρεαλισμό και νοοτροπία νικητή.
Το… μάτι τους γυάλιζε, το βλέμμα τους έλεγε στον αντίπαλο: “δεν θα με κερδίσεις”. Και στο τέλος έφυγαν από το γήπεδο χαμογελαστοί, κερδίζοντας λίγο ακόμα πολύτιμο χρόνο.
