Οκτώ χρόνια πέρασαν, τα οποία μοιάζουν με… αιώνας για μια ομάδα “καταδικασμένη” από την ιστορία της να πρωταγωνιστεί και να κατακτά τίτλους. Ο τροχός σαν να… κουνήθηκε και ο Παναθηναϊκός σε… άλλη δεκαετία διεκδικεί το Κύπελλο. Ένα τρόπαιο. Την ύστατη χαρά για μια ποδοσφαιρική ομάδα που έφτασε στο ναδίρ και προσπαθεί να σκαρφαλώσει με πόνο και κόπο ένα κακοτράχαλο “βουνό” προσδοκιών.
Δεν ήταν εύκολη αυτή η μετάβαση. Δεν ήταν εύκολη η αλλαγή της ποδοσφαιρικής νοοτροπίας, η επιστροφή σε… κάποια ποδοσφαιρική πραγματικότητα και η απόδραση από την αγωνιστική δυστοπία που είχε εγκλωβίσει η διοίκηση Αλαφούζου αυτόν τον μεγάλο σύλλογο τα τελευταία χρόνια.
Το χρυσάφι (Φερέιρα – Δώνης – Ουζουνίδης) γινόταν “κάρβουνο” εξαιτίας των συνθηκών, τα λίγα ξαφνικά ήταν ανέφικτα και η ποδοσφαιρική “επιβίωση” διαδέχθηκε τον πρωταθλητισμό.
Ο Γιοβάνοβιτς δεν πάτησε το κουμπί της μετάβασης, ούτε βρήκε ένα μαγικό ραβδάκι για να μεταμορφώσει τον άλλοτε πρίγκιπα που είχε γίνει “βάτραχος”, στην κανονική του μορφή.
Δούλεψε για να γίνει αρχικά το πρώτο βήμα. Και το έκανε μαζί με την ομάδα του. Έφτασε με τον Παναθηναϊκό μέχρι το τέλος της διαδρομής του Κυπέλλου και το βράδυ της 21ης Μαΐου θα διεκδικήσει ένα τίτλο για το Τριφύλλι μετά από σχεδόν μια δεκαετία μιζέριας και προβληματισμού.
Το ματς της δεκαετίας είναι για τον Παναθηναϊκό ο τελικός με τον ΠΑΟΚ. Τόσους και τόσους τελικούς έχει παίξει το Τριφύλλι, όμως τούτο το ματς έχει ξεχωριστή σημασία για τον… μεταποκαλυπτικό Παναθηναϊκό. Μπορεί να σημάνει την αναγέννηση ή τουλάχιστον την αρχή της. Μπορεί να γίνει η αφετηρία για τη χάραξη μιας καλύτερης διαδρομής. Μπορεί να σκαλίσει το Παναθηναϊκό συναίσθημα στον πληγωμένο κόσμο του Τριφυλλιού, να φέρει κι άλλους φιλάθλους στο γήπεδο, να χτυπήσει δυνατά σαν… ξυπνητήρι για να ξυπνήσει τον “κοιμώμενο γίγαντα”.
Στο Στάδιο που ο Παναθηναϊκός έζησε στο παρελθόν απίθανες στιγμές θα γίνει η προσπάθεια… επαναφοράς. All in λοιπόν για την Κούπα και στο τέλος θα φανεί ποιος είχε καλύτερα χαρτιά. Έναν άσο πάντως τον έχει το Τριφύλλι. Και δεν είναι κρυμμένος στο μανίκι του, αλλά στην άκρη του πάγκου.
