Αυτό που συνέβη το απόγευμα της Κυριακής στη Λεωφόρο απλά… απαγορεύεται να το κάνει μια ομάδα που βρίσκεται στο… παιχνίδι του τίτλου και διεκδικεί με αξιώσεις το πρωτάθλημα. Προφανώς και οι “γκέλες” είναι μέρος του ποδοσφαίρου, ωστόσο στο – θεωρητικά – πιο βατό ματς των πλέι οφ η απώλεια των δύο βαθμών στο “Απόστολος Νικολαΐδης” είναι σχεδόν… καταστροφή για τον Παναθηναϊκό. Ιδιαίτερα αν το αποτέλεσμα της ομάδας του Γιοβάνοβιτς συνδυαστεί με αυτό που έφερε η ΑΕΚ στην Τούμπα, η οποία είναι και η βασική ανταγωνίστρια του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα.
Ασφαλώς και υπάρχει δρόμος στα πλέι οφ και αυτό το “χαμένο έδαφος” μπορεί να καλυφθεί, ωστόσο το ανησυχητικό είναι ότι οι Πράσινοι έδειξαν ότι δεν έχουν ξεπεράσει το… αυτοκαταστροφικό σύνδρομο στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν και αυτή η ισοπαλία απέναντι στον Βόλο μπορεί στο τέλος της σεζόν – όταν θα γίνει και το ταμείο – να στοιχίσει ένα πρωτάθλημα…
Ναι, ο Βόλος αμύνθηκε μαζικά, ναι, η ομάδα από τη Μαγνησία προσπάθησε με… νύχια και με δόντια να μην δεχθεί γκολ. Όμως ποιος περίμενε διαφορετική προσέγγιση από τον αντίπαλο του Παναθηναϊκού; Σάμπως είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός καλείται να βρει λύσεις απέναντι σε μια ομάδα που αμύνεται μαζικά ή είναι κάτι το… πρωτοφανές στο ελληνικό πρωτάθλημα; Το πρόβλημα υπήρχε, ήταν εκεί εξ΄ αρχής, όμως ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε τη λύση. Και αυτή δεν είναι το χαμένο πέναλτι του Σπόραρ στο 97′, αλλά ένα γκολ που έπρεπε να έρθει νωρίτερα με ορθολογικότερο και πιο γρήγορο τρόπο επιθετικής ανάπτυξης και όχι με το αρκετά προβλέψιμο παιχνίδι του Τριφυλλιού.
Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και ο Γιοβάνοβιτς δεν μπορεί να… σβήσει αυτή τη μουτζούρα. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο Σέρβος τεχνικός, μαζί με τους παίκτες του, είναι να αντιδράσει στο επόμενο ματς και να κερδίσει. Γιατί το εκτός έδρας παιχνίδι με τον Άρη είναι αγώνας δίχως… αύριο για τον Παναθηναϊκό.
