Ο Μάριος Τζαβίδας πετυχαίνοντας τρία γκολ, ήταν ο κορυφαίος της ομάδας Κ17 του Παναθηναϊκού στη νίκη με 6-1 επί του Ολυμπιακού στο σαββατιάτικο (15/2) ντέρμπι “αιωνίων”. Σε ένα παιχνίδι όπου κανένα παιδί δεν υστέρησε, ο νεαρός φορ του Τριφυλλιού κατάφερε να ξεχωρίσει. Δεν είναι μόνο το χατ τρικ που πέτυχε…
Ο στράικερ των “πράσινων” αγωνίστηκε υποδειγματικά με πλάτη στο τέρμα, δίνοντας στήριγμα κατά τη φάση της ανάπτυξης του παιχνιδιού, ήταν νικητής στις περισσότερες μονομαχίες (εναέριες και μη) με τα αντίπαλα στόπερ, ενώ εκτέλεσε πιστά τις οδηγίες του Κώστα Φραντζέσκου πρεσάροντας ακατάπαυστα τους παίκτες των “ερυθρόλευκων”.
Βέβαια η εμφάνιση αυτή δεν ήταν απλώς μια… φωτοβολίδα, ούτε και παραξένεψε τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού που γνωρίζουν το ταλέντο και τον ιδρώτα που χύνει σε κάθε προπόνηση. Άλλωστε τη φετινή σεζόν έχει σκοράρει 15 φορές και το κοντέρ θα συνεχίσει να γράφει. Ποιος είναι όμως ο νέος “φονιάς” του Τριφυλλιού; Ποιο είναι το παιδί που “κρύβεται” πίσω από τον δεινό σκόρερ του Παναθηναϊκού;
Το who is who του νεαρού “killer”
Γεννημένος στις 8 Οκτωβρίου του 2003, πρωτοπήγε στις “πράσινες” ακαδημίες το 2012 από τον Απόλλωνα Αναβύσσου. Είναι ένα ταπεινό και προσγειωμένο παιδί, που πηγαίνει στην τρίτη Λυκείου. Αυτά τις καθημερινές όμως. Τα σαββατοκύριακα, αφήνει πίσω τον… Μάριο και φορώντας τη φανέλα με το «9» μετατρέπεται στον… Τζαβίδα, φορτώνοντας με γκολ τις αντίπαλες εστίες.
Αν και αρκετός κόσμος τον έμαθε μετά την εξάρα στον “αιώνιο” και τα τρία γκολ που πέτυχε, αξίζει να αναφέρουμε ότι στο παρελθόν είχε “σκοτώσει” ακόμη μια φορά τον Ολυμπιακό. Όντας μέλος της Κ15 του Τριφυλλιού, είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα “διπλό” με 4-3 στο Ρέντη, αρχικά ισοφαρίζοντας σε 3-3 προτού δώσει τη χαριστική βολή στους “ερυθρόλευκους”. Ο 17χρονος σέντερ φορ είχε επίσης αναδειχτεί MVP στο διεθνές τουρνουά του Κατάρ τον Μάιο του 2019, κατακτώντας παράλληλα και την πρώτη θέση με τους “πράσινους”.
Επειδή όμως η ζωή δεν έχει μόνο τα πάνω αλλά και τα κάτω της, ο Τζαβίδας είχε μία πολύ δύσκολη σεζόν πέρσι κι αυτό όχι λόγο παραγωγικότητας (11 γκολ). Μία θλάση στον ραπτικό μυ τον κράτησε έξω για 6 εβδομάδες, αλλά η περιπέτεια δεν τελείωσε εκεί. Με το που επέστρεψε υποτροπίασε και αναγκάστηκε να χάσει δύο ακόμη μήνες. Τρεισήμισι μήνες χωρίς ποδόσφαιρο, ήταν πολλοί… Δεν κατάφεραν όμως να τον αποθαρρύνουν, με την περασμένη χρονιά να είναι απλώς μία ανάμνηση η οποία προσέφερε μαθήματα ζωής.
