Στην αρχή του ξεσπάσματος ο κορονοϊός ήταν κάτι μακρινό… Ένας ιός που διαδιδόταν στην αχανή Κίνα, η οποία έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό παγκοσμίως. Ήταν μία απειλή για μία χώρα στην ανατολική Ασία, που δεν βρισκόταν στις παρυφές της Ευρώπης και απείχε χιλιάδες χιλιόμετρα.
Τώρα, ο κορονοϊός είναι εδώ, δίπλα μας. Στον γείτονα μας, στο συνεργάτη μας, στην παρέα μας. Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για αυτό; Αρκετά πράγματα. Να μην πανικοβληθούμε, να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής και να αποφεύγουμε τις άσκοπες συναντήσεις και μετακινήσεις.
Τι δεν πρέπει να κάνουμε; Να το πάρουμε στην πλάκα και να αμελούμε τις στοιχειώδεις προφυλάξεις. Προφανώς θα κάνουμε το διαδικτυακό χιούμορ μας, θα γελάσουμε με κάποια περιστατικά, αλλά ως προς την αντιμετώπιση του κορονοϊού είμαστε υποχρεωμένοι να συμπεριφερθούμε σοβαρά.
Η εξάπλωση του κορονοϊού αφορά και τον καθένα μας, προσωπικά. Στην Ελλάδα έχουμε την κακή συνήθεια να περιμένουμε τα πάντα από το κράτος. Δεν χρειάζεται να έρθει ένας αστυνομικός έξω από την πόρτα μας για να μας υποχρεώσει να περιορίσουμε τις κινήσεις μας.
Το ζήτημα είναι υψίστης σημασίας και μας αφορά όλους. Δεν έχουμε το περιθώριο να το πάρουμε αψήφιστα, γιατί ίσως να κοστίσει σε έναν δικό μας άνθρωπο, μεγάλης ηλικίας. Οφείλουμε να προφυλάξουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας και να λειτουργήσουμε ως πραγματικοί Ευρωπαίοι πολίτες, αφήνοντας την κακώς εννοούμενη ελληνική νοοτροπία μας στην άκρη.
