Το παρασκήνιο της διαφωνίας Νταμπίζα – Δώνη με…Football ΙQ

Διαφήμιση

ΑΠΟ ΝΙΚΟ ΠΑΓΚΑΚΗ:

Διαφήμιση

Δύο σημαντικότατοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες, που όπως κι αν το δει κανείς σημάδεψαν την τελευταία διετία του Παναθηναίκού,  προσέφεραν από το πόστο τους.  Γιώργος Δώνης και Νίκος Νταμπίζας. Υπό διαφορετικό πρίσμα έκαστος.  Προπονητής και τεχνικός διευθυντής…  Κλήθηκαν να συνεργαστούν σε μια περίοδο δύσκολη. Επίσης, αλληλοστηρίχθηκαν σε δύσκολες φάσεις, όπως για παράδειγμα η συντριβή από τον Άρη στη Θεσσαλονίκη. Και συνεργάστηκαν – θέλοντας και μη –  αφού επιλέχθηκαν από τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ, ώστε να τρέξουν την ομάδα. Η καθημερινότητα βέβαια έφερε και τριβές.

Τους ζήσαμε ως ρεπόρτερ από πρώτο χέρι… Στην Ολλανδία, όπου …χτίστηκε το “τριφύλλι”, εν μέσω μεταγραφικής περιόδου. Κατά την αγωνιστική δράση του Παναθηναϊκού, στην εκκίνηση του πρωταθλήματος. Μια συνεργασία που άρχισε με καλή προοπτική και κατέληξε σε εξωαγωνιστικές διαφορές. Οι δημόσιες τοποθετήσεις των δύο αυτό απέδειξαν – για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας – πως η κατά τα άλλα αγαστή συνεργασία, εντός των τειχών,  στο “τριφύλλι”, είχε και σκαμπανεβάσματα.  Γράφτηκαν πολλά, δήλωσαν αρκετά και οι δύο στη συνέχεια και από τις τοποθετήσεις τους, είναι ξεκάθαρο πως υπήρξαν σημεία στα οποία διέφερε η φιλοσοφία τους.

Διαφήμιση

Το “trifilara.gr” κατέγραψε τις εξελίξεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις, που συζητήθηκαν στην ποδοσφαιρική πιάτσα. Ωστόσο το πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, με μια τρίτη οπτική γωνία. Αποκαλύπτει για πρώτη φορά πως στην περίοδο συνεργασίας των δυο ανδρών, υπήρχε πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας ένας τρίτος κοινός παρονομαστής. Η Football IQ . Μια εταιρία με αντικείμενο το ποδόσφαιρο, που έπαιξε – από τη σκοπιά της – σημαίνοντα ρόλο στον Παναθηναϊκό.

Διαφήμιση

Λίγοι γνωρίζουν τη συμβολή της, τη συγκεκριμένη περίοδο, καθώς η συνεργασία επήλθε μετά από πρωτοβουλία του Νίκου Νταμπίζα. Ο τότε τεχνικός δ/ντής των “πράσινων” ήθελε να βάλει στη φαρέτρα του, τα καλύτερα βέλη… αξιολόγησης. Έτσι συνεργάστηκε – υπό το πέπλο μυστικότητας – με τη συγκεκριμένη εταιρία που διέθετε δυνατή ποδοσφαιρική Data Base, για χιλιάδες ποδοσφαιριστές ανά την υφήλιο και μοντέρνα κριτήρια ( αριθμητικά και όχι μόνο) σύγχρονης αξιολόγησης. Aνακάλυψη παικτών, αξιολόγηση, σκανάρισμα,στατιστιστική προσέγγιση κτλ. Η τεχνολογία στην υπηρεσία του Παναθηναϊκού.

Στον απόηχο των όσων υποστήριξαν Δώνης και Νταμπίζας , αυτή η συνέντευξη με τους εξωτερικούς συνεργάτες των “πράσινων” και εκπροσώπους της FOOTBALL IQ (Δημήτρης Πανόπουλος και Κανάκης Ρουσσάκης) έρχεται να ανοίξει τους ορίζοντας μας και να διευρύνει την αντίληψη μας. Για το τι συνέβη στο παρασκήνιο, εκ των έσω, από διαφορετική σκοπιά. Και ποίος ξέρει ίσως εν τέλει να μας κάνει σοφότερους ποδοσφαιρικά. Σίγουρα κάνουμε λόγο για μια διαφορετική συνέντευξη.

 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

Πως έγινε η πρώτη προσέγγιση με τον Παναθηναϊκό;

Δεδομένων των καινοτομιών που εφαρμόζουμε χρειάζεται τουλάχιστον μια συνάντηση ώστε να παρουσιάσουμε και να εξηγήσουμε στο τεχνικό επιτελείο τι ακριβώς κάνουμε και με ποιον τρόπο. Με τον κύριο Νταμπίζα συναντηθήκαμε συνολικά πέντε φορές πριν υπογράψουμε. Μας ζητήθηκαν δείγματα της δουλειάς μας και custom reports, όπως συγκεντρωτικά στοιχεία των επιδόσεων του ρόστερ την προηγούμενη σεζόν και των ανταγωνιστών εντός των συνόρων. Είναι πολύ απαιτητικός. Ως νέα εταιρία στο χώρο έπρεπε να κερδίσουμε την ευκαιρία μας. Και τα καταφέραμε, έστω κι αν χρειάστηκε να βάλουμε αρκετό νερό στο κρασί μας.

Δηλαδή;

Πέραν του οικονομικου, όπου κάναμε μεγάλες υποχωρήσεις, συμβιβαστήκαμε με το γεγονός πως ο ρόλος μας θα ήταν καθαρά συμβουλευτικού χαρακτήρα. Κοινώς η όποια εισήγησή μας δεν θα είχε κάποια βαρύτητα σε θέματα λήψης αποφάσεων. Το κίνητρό μας όμως ήταν τεράστιο, ειδικά όταν μιλάμε για έναν τόσο ιστορικό σύλλογο, προφανώς και θέλαμε να αφήσουμε το αποτύπωμά μας.

Τι υπηρεσίες παρείχατε στην Π.Α.Ε.;

Το πλαίσιο συνεργασίας περιελάμβανε ανακαλύψεις ποδοσφαιριστών (discoveries) με συγκεκριμένα αγωνιστικά στοιχεία που επιβεβαιώνονταν από τους δείκτες επίδοσης. Με ξεκάθαρα αντικειμενικό τρόπο δηλαδή, ο αλγόριθμός μας σκανάρει τη βάση δεδομένων και επιλέγει τους πιο κατάλληλους ποδοσφαιριστές σύμφωνα με ότι έχει ζητηθεί. Στη συνέχεια οι παίκτες αυτοί περνούσαν δεύτερη διαδικασία αξιολόγησης έπειτα από παρακολούθηση τους σε βιντεο. Επίσης περιελάμβανε αξιολογήσεις παικτών που προτείνονταν στο σύλλογο, καθώς και δυνατότητα σκαναρίσματος συγκεκριμένων αγορών. Τέλος, παρείχαμε στο σύλλογο μηνιαία report αξιολόγησης των επιδόσεων του ρόστερ καθώς επίσης των επιδόσεων παικτών και ομάδων στο εγχώριο πρωτάθλημα.

Φαντάζομαι έπεσαν στο τραπέζι πολλά ονόματα ποδοσφαιριστών.

Πάρα πολλά. Κατα τη διάρκεια του καλοκαιριού μας ζητήθηκε να αξιολογήσουμε την πλειοψηφία των περιπτώσεων που προτάθηκαν ή εξετάζονταν.

Την πλειοψηφία; Όχι όλους;

Υπήρξαν και ορισμένοι για τους οποίους το μάθαμε από εσάς τους δημοσιογράφους. Όπως ο Κολοβός. Εξεπλάγην αρνητικά όταν το διάβασα, αλλά προφανώς και απλά έπρεπε να το αποδεχτώ. Ήμασταν εκεί ως εξωτερικοί συνεργάτες και τίποτα περισσότερο.

Σε πείραξε αυτό;

Κοίτα, αγαπάω πολύ τη δουλειά μου. Αν και ήξερα από την αρχή τα πλαίσια του ρόλου είχα τεράστιο κίνητρο να συνεισφέρω ώστε να βοηθήσουμε το πρότζεκτ να πετύχει, να γράψουμε μια ωραία ιστορία. Ως Football IQ κάναμε τις υπερβάσεις μας, ήμασταν όμως πολύ χαμηλά στην τροφική αλυσίδα ώστε να επηρεάσουμε την οποιαδήποτε εξέλιξη. Σχετικά με τον Κολοβό, είναι λίγο πιο σύνθετο.

Δηλαδή;

Στις πρώτες συναντήσεις μετά την έναρξη της συνεργασίας μας θελήσαμε να καθίσουμε και να συζητήσουμε με το τεχνικό επιτελείο αναφορικά με τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς. Ήταν εκείνο το διάστημα στο ξεκίνημα της μεταγραφικής περιόδου, όπου όλες οι ομάδες έκαναν μεταγραφές και στον Παναθηναϊκό δεν κουνιόταν φύλλο. Τελικά καταλήξαμε να συζητάμε μόνο με τον κύριο Νταμπίζα. Ο κύριος Δώνης για τους δικούς του λόγους δεν έδειξε κάποια πρόθεση έμπρακτης συνεργασίας.

Δεν είχατε μιλήσει ποτέ με τον προπονητή;

Με τον κύριο Δώνη είχαμε απλά συστηθεί κάποια στιγμή στα πρώτα ραντεβού. Όταν ξεκινήσαμε τη συνεργασία μετέφερα στον κύριο Νταμπίζα το αίτημα να βρεθούμε όλοι στο ίδιο τραπέζι. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε ποτέ. Ο κύριος Νταμπίζας μας μετέφερε τα θέλω του προπονητή και μοιράστηκε τις δικές του σκέψεις. Ήταν φανερό πως υπήρχε ασυμφωνία σε ορισμένα θέματα, παρόλα αυτά ο κύριος Νταμπίζας μας ζήτησε επιτακτικά να κινηθούμε σύμφωνα με τα θέλω του προπονητή, όπως τουλάχιστον αυτός μας τα είχε μεταφέρει.

Πιστεύεις ότι μπορεί να μην μεταφέρθηκαν σωστά;

Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι πως τέτοιου είδους συζητήσεις, με τα κατάλληλα ερεθίσματα, μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ παραγωγικές συνεργασίες. Και είναι και το αυτονόητο.  Πρέπει να ξέρεις όχι μόνο τι θέλει ο προπονητής αλλά γιατί το θέλει; Ποιες είναι οι σκέψεις του; Οι ενδοιασμοί του; Τι φιλοσοφία θέλει να περάσει; Τι ποδόσφαιρο θέλει να παίξει; Στην περίπτωση μας, όχι μόνο δεν συζητήσαμε ποτέ με τον προπονητή αλλά ουσιαστικά παίζαμε σπασμένο τηλέφωνο μέσω του κυρίου Νταμπίζα.

Γιατί πιστεύεις τελικά δεν υπήρξε επικοινωνία με τον Δώνη;

Και πάλι δεν είμαι σε θέση να ξέρω. Δεν μπορώ να πιστέψω πως ο κύριος Δώνης, με τη διαδρομή του στο χώρο τόσο σαν παικτης όσο και σαν προπονητής, δε θα ενδιαφερόταν να καθίσει στο τραπέζι μαζί μας έστω μια φορά, έστω από περιέργεια σαν άνθρωπος του ποδοσφαίρου να δει τι είναι αυτό που κάνουμε και πως μπορεί να τον βοηθήσει. Από την άλλη μεριά, δεν μπορώ να φανταστώ για ποιο λόγο ο κύριος Νταμπίζας να μην κοινοποιήσει το αίτημα μας στον προπονητή.

Και με τον Κολοβό τελικά τι έγινε;

Αφού καθίσαμε με τον κύριο Νταμπίζα και καταγράψαμε τους βασικούς άξονες αναφορικά με το σχεδιασμό, δομήσαμε το σκελετό, στον οποίο δεν υπήρχε καταγεγραμμένη ανάγκη για περιφερειακό επιθετικό με τα χαρακτηριστικά του Κολοβού.

Αρχικά μας ζητήθηκε η ανεύρεση δύο κεντρικών χαφ, έναν αντι-Κουρμπέλη για το rotation και έναν με στοιχεία box-to-box για rotation με τον Χρήστο Δώνη, αλλά καλύτερο αμυντικά, ενός δεξιού εξτρέμ και ενός αριστερού εξτρέμ, ταχυδυναμικών, που να παίζουν με ανάποδο πόδι και να κινούνται σαν δεύτερος επιθετικός, καθώς και ενός στραίκερ με διαφορετικά στοιχεία από τον Μακέντα, πιο αθλητικός.

Συζητήσατε με τον Νταμπίζα αργότερα για την επιλογή Κολοβού;

Ναι. Ήταν δικό του mea culpa, καθαρά δική του επιλογή, τον ήξερε τον παίκτη, δεν χρειαζόταν αξιολόγηση. Παίκτης γηγενής, μπορεί να προσφέρει σε διάφορες θέσεις, καλός χαρακτήρας. Αυτό ήταν το πρώτο χτύπημα προς το σχεδιασμό.

Υπήρξαν κι άλλα χτυπήματα δηλαδή;

Μετά από Κολοβό και Ζαχίντ η απόκτηση του Περέα νομίζω τα τίναξε όλα στον αέρα. Πρόσεξε, δεν αναφέρομαι στην αγωνιστική αξία των παιδιών. Αναφέρομαι στην ουσιαστική ανάγκη ενίσχυσης αλλά και στο ειδικότερο πλαίσιο. Πχ. όταν έχεις τέσερις στράικερ στο ρόστερ και δεν ξέρεις τι να του κάνεις και πως να τους αξιοποιήσεις, ποιο το νόημα να πάρεις έναν πιτσιρικά που δεν πληρούσε τα κριτήρια του προπονητή και μεταξύ μας, δεν θα σου έλειπε αν δεν τον έπαιρνες.

Τι περιελάμβανε ο σχεδιασμός;

Στην πρώτη συνάντηση για το σχεδιασμό μοιραστήκαμε στοιχεία του Football IQ σχετικά με το ρόστερ. Μεταξύ άλλων δεικτών παραθέσαμε ιδανικούς σχηματισμούς και υποθέσεις εργασίας , βάσει των παικτών που είχε στο ρόστερ εκείνη τη στιγμή ο σύλλογος. Είναι σημαντικό, πριν βγεις στην ανοιχτή θάλασσα να ξέρεις τι καράβι έχεις. Δεν ξέρω αν το θυμάσαι, πέρσι με το κλείσιμο της σεζόν ο Παναθηναϊκός είχε στο ρόστερ του μόνο ένα παίκτη που μπορούσε να αγωνιστεί στα φτερά της επίθεσης, τον Χατζηγιοβάνη.

Εμμανουηλίδης και Καμπετσής;

Προφανώς και κατά συνθήκη μπορούν να ανταποκριθούν ως ένα βαθμό, αλλά ως εκεί. Για τον αλγόριθμό μας, αλλά και για μένα προσωπικά, ο ρόλος στον οποίο ο Εμμανουηλίδης μπορεί να αποδώσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του είναι αυτός του περιφερειακού επιθετικού. Στο φτερό έχει αρκετές αδυναμίες ακόμα. Είναι φουλ εξελίξιμος πάντως. Προφανώς δε χωρούσε στο πλάνο του προπονητή και γι’αυτό επιλέχθηκε ο δανεισμός του.

Ο Καμπετσής από την άλλη είναι στράικερ. Ούτε false nine, ούτε περιφερειακός επιθετικός. Από τον ίδιο τον Παναθηναϊκό εισπράξαμε μια άποψη του στυλ “δεν ξέρουμε τι είναι; ειναι επιθετικός; είναι εξτρέμ;”. Πόσο δύσκολο είναι, ειδικά για έμπειρους ποδοσφαιρικούς, να ξεχωρίσουν ποιο είναι το κυρίαρχο υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος ένας ποδοσφαιριστής; Βλέπεις τον Καμπετσή, τον τρόπο που κινείται, τον τρόπο που ξεμαρκάρεται και τοποθετείται στην αντίπαλη περιοχή. Έκανε το λάθος να είναι γρήγορος, με ικανοποιητική τεχνική και ικανότητα στην ντρίμπλα στο χώρο, και όλοι αναρωτιούνται αν μπορεί να παίξει εκτός περιοχής. Κι ας έκανε παιχνίδια με τον Πανιώνιο ο Εμμανουηλίδης. Τον πήγε πίσω. Για τον Καμπετσή δεν το συζητώ, ουσιαστικά καλείται να ξεκινήσει από το μηδέν.

Πιστεύεις δηλαδή ότι θα έπρεπε ο προπονητής να προσαρμόσει τα πλάνα του με βάση το ρόστερ που είχε στη διάθεση του και όχι να εφαρμόσει το πλάνο που προτιμά να δουλεύει.

Δεν έχω πρόθεση να το παίξω έξυπνος και δεν είμαι προπονητής. Δεν κρίνω κανέναν.  Όταν βρίσκεσαι σε μια κατάσταση ειδικών συνθηκών, καλείσαι να προσαρμόσεις τις μεθόδους σου αντίστοιχα. Πως μπορώ να πορευτώ όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικά με αυτούς που έχω; Πως θα φτιάξω ένα καλογυμνασμένο σύνολο με σχηματισμό που κουμπώνει στα δυνατά σημεία των ποδοσφαιριστών μου; Πως θα γίνει διακριτός διαμοιρασμός ρόλων και ποιοι θα είναι αυτοί; Ποιό θα είναι το εναλλακτικο σχέδιό μου; Αφού τα βάλεις όλα κάτω, το “τι παίκτες χρειάζομαι” έρχεται ως φυσική κατάληξη. Δεδομένων των οικονομικών περιορισμών, δεν θα έπρεπε να είχε την πολυτέλεια ο σύλλογος να προσαρμοστεί στη φιλοσοφία του προπονητή. Ο προπονητής θα έπρεπε να προσαρμοστεί στο πλάνο που είχε τεθεί. Πορευόμαστε με τους νέους, αποτελούν τον κορμό μας, σε συνδυασμό με στοχευμένες μεταγραφές εντός προϋπολογισμού, με μεταπωλητική αξία ή/και εμπειρία. Προσθήκες ποιότητας χρειαζόταν φέτος το ρόστερ. Θα ήταν μια ειδική αποστολή για τον κάθε Δώνη. Κατά την άποψη μου, η φετινή χρονιά ήταν μια ευκαιρία για το σύλλογο, η οποία χάθηκε.

Τι εννοείς;

Με δεδομένη την παρουσία του Μπουζούκη, αν θέλεις να λες ότι τρέχεις πρότζεκτ με παίκτες της ακαδημίας, ήταν μετρημένα κουκιά οι σχηματισμοί που μπορούσες να παίξεις. Ο ρόλος που μπορεί ο Μπουζούκης να βγάλει το μέγιστο των δυνατοτήτων του, σήμερα, είναι στο δέκα, με έναν περιφερειακό επιθετικό και έναν στράικερ μπροστά του. Κατά συνθήκη μπορεί να παίξει και πίσω από τον φορ, αλλά πρέπει να δουλέψει στα πατήματα του στην αντίπαλη περιοχή, να γίνει πιο απειλητικός. Νομίζω γι’αυτό το λόγο δεν χωρούσε ως βασικός στο πλάνο του Δώνη ως μοναδικός παίκτης πίσω από τον επιθετικό. Ο Δώνης είχε το δικό του πλάνο.

Και ξέρεις, ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, είναι αμείλικτος. Το ταίμινγκ είναι ζωτικής σημασίας. Ο πέρσι βασικός Μαυρομάτης, στην πρώτη του επαγγελματική σεζόν, φέτος άφαντος και εν τέλει δανεικός σε ομάδα της Δανίας. Το περσινό βασικό σου δέκα, στην πρώτη του επαγγελματική σεζόν, με εξαιρετικές εμφανίσεις στο ενεργητικό του, καλείται να προσαρμοστεί στο φτερό ή σε ρόλο κατα συνθήκη εσωτερικού μέσου.

Γιατί; Επειδή έχουν αδυναμίες; Είναι παράλογο. Και ειδικά σε ένα σύλλογο που διακηρύσσει πως “τρέχει πρότζεκτ με παίκτες ακαδημίας”. Ένας νέος ποδοσφαιριστής, για να κριθεί, πρέπει να έχει τουλάχιστον δυο συνεχόμενες χρονιές στο ενεργητικό του. Αυτό τουλάχιστον γίνεται στις πολιτισμένες χώρες, εκτός κι αν μιλάμε για κάποιον που κάνει συνέχεια γκέλες. Θυμάσαι τι λάθη έκανε ο Σέρχιο Ράμος τις πρώτες του σεζόν, πιτσιρικάς τότε; Γέλαγαν και οι πέτρες. Και όχι, προφανώς δεν θεωρώ ούτε ότι ο Μαυρομάτης είναι ένας εκκολαπτόμενος Ράμος, προς θεού, ούτε και να εξομοιώσω το βαθμό δυσκολίας της Πριμέρα με αυτόν της Σούπερ Λιγκ. Αλλά, τηρουμένων των αναλογιών,  από στόπερ ειδικά, στα πρώτα τους βήματα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που είχαν καταφέρει να γλυτώσουν τις γκέλες. Ο Μαυρομάτης ας πούμε, ήταν ο μοναδικός στόπερ στο ρόστερ που είχε τη δυνατότητα να βγαίνει επιθετικά στο μαρκάρισμα. Έρχεται από τις ακαδημίες. Στάθηκε ικανοποιητικά πέρσι, παρά τα αναμενόμενα λάθη του. Δώστου μια δεύτερη σεζόν και δούλεψε τον! Αν δεν βελτιωθεί, κόψτον. Αλλά δώστου την ευκαιρία. Αλλιώς βγες και πες, εγκαταλείπουμε το πρότζεκτ ακαδημία, πλεον αναζητούμε μισθοφόρους, ανοίξαμε και σας περιμένουμε.  Για ποιό λόγος ο σύλλογος να κυνηγήσει ντε και καλά είσοδο στην πεντάδα; Ήταν έτσι κι αλλιώς μια χαμένη χρονιά, σε όποια θέση και να τερμάτιζες Ευρώπη δεν έβγαινες λόγω του μπαν. Οπότε; Γιατί φαγώθηκαν να “ανεβάσουν το επίπεδο” αντί να συνεχίσουν το πρότζεκτ που έλεγαν ότι έτρεχαν από πέρσι; Καμία λογική.

Τι ανέφερε η αξιολόγηση σας για τον Μπουζούκη;

Τα στοιχεία μας επιβεβαιώνουν πλήρως τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του. Δημιουργικός, εξαιρετικός πασέρ με καλή τεχνική κατάρτιση και διάθεση να προσφέρει και αμυντικά. Ταυτόχρονα βέβαια υπάρχουν τομείς που καλείται να βελτιωθεί, όπως το κουβάλημα μπάλας, η διατήρηση κατοχής υπό συνθήκες πίεσης, καθώς και η συμπεριφορά του στην αντίπαλη περιοχή. Άμεσα ή έμμεσα οι συγκεκριμένες αδυναμίες συνδέονται με το physique του.

Παρά την πολύ καλή τεχνική του κατάρτιση, η έλλειψη έκρηξης του στερεί τη δυνατότητα να αποφύγει αντίπαλο κατά μέτωπο και η έλλειψη δύναμης δεν τον βοηθάει να διατηρήσει τη μπάλα στην κατοχή του με αντιπάλους στην πλάτη του. Και φάνηκε αυτό, καθώς το παιδί έβγαλε θέματα με τους κοιλιακούς του στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν, και λογικό αφού υπερφορτώθηκε. Αν ήταν στο χέρι μου θα δούλευα με τον Μπουζούκη ολημερίς και οληνυχτίς, επικεντρώνοντας κατά κύριο λόγο στο χτίσιμο της αθλητικότητας του, σε συνεργασία με κάποιον εξειδικευμένο επαγγελματία γυμναστή που αποδεδειγμένα ξέρει τι κάνει. Φαντάζομαι ξέρεις τι είναι το παρκούρ. Απίστευτα απαιτητικό και για το σώμα και για το πνεύμα του αθλητή. Αν ο Μπουζούκης θέλει να εκπληρώσει στο ελάχιστο τις δυνατότητες που έχει, θα πρέπει να μετατραπεί αργά αλλά στοχευμένα σε έναν μικρό παρκουρίστα.

Λένε κάποιοι “ο παίκτης πρέπει να δουλεύει μόνος του για να βελτιώνεται”. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Γιατί μπορεί όντως ένας παίκτης να έχει διάθεση και να περνάει έξτρα χρόνο πριν ή μετά την προπόνηση, δουλεύοντας σε αυτά που καταλαβαίνει αυτός ως αδυναμίες του. Είναι αρκετό; Είναι στοχευμένο; Ελέγχεται;

Σα να λέμε έχω τεράστιο κίνητρο και διάθεση να χάσω κιλά, κι έτσι αποφασίζω να μη φάω για δέκα μέρες. Για κάθε σύλλογο ο Μπουζούκης και ο κάθε Μπουζούκης αποτελούν περιουσιακά στοιχεία. Κάτι που σημαίνει ότι στόχος θα έπρεπε να είναι η μεγιστοποίηση της ικανότητας κάθε ποδοσφαιριστή αλλά και η προστασία του, πολλές φορές ακόμα και από τον ίδιο του τον εαυτό.

Αναφέρθηκες νωρίτερα σε υποθέσεις εργασίας;

Ρόλος μας ήταν να αναλύσουμε και να παραθέσουμε πιθανά σενάρια, σε πραγματικές βάσεις και πάντα μέσα στα πλάισια του μπάτζετ. Πέραν της κραυγαλέας έλλειψης εξτρέμ, υπήρχε έλλειψη και ποσοτική αλλά και ποιοτική στη μεσαία γραμμή, καθώς και ένας ψηλός στόπερ.

Οι δικές σας υποθέσεις εργασίας ποιες ήταν;

Τα δεδομένα ήταν απλά. Όποιος σχηματισμός κι αν επιλεγόταν τελικά, η ομάδα χρειαζόταν ένα ψηλό στόπερ. Ήταν ξεκάθαρη αυτή η αδυναμία βάσει στοιχείων αλλά και με γυμνό μάτι. Απο κει και πέρα, επιλέγεις να δώσεις έμφαση στη μεσαία γραμμή ή στους εξτρέμ; Συνήθως τα καλά εξτρέμ έχουν υψηλότερο κασέ από τα καλά κεντρικά χαφ. Επιλέγεις να ξοδέψεις πολλά παραπάνω για ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση στα εξτρέμ κινδυνεύοντας να μην έχεις τη δυνατότητα να ενισχυθείς ποιοτικά έστω με έναν κεντρικό μέσο της προκοπής, ρισκάροντας τη μακροπρόθεσμη ισορροπία της ομάδας;  Εμείς προτείναμε στοχευμένη ενίσχυση και στις δύο θέσεις με έμφαση στη μεσαία γραμμή και χτίσιμο ομάδας με direct στυλ ποδοσφαίρου, με ξεκάθαρο επιθετικό πλάνο που φτύνεις αίμα για να την κερδίσεις.

Η φιλοσοφία μας περιελάμβανε επένδυση ποσοτικά σε περισσότερους κεντρικούς μέσους, δίνοντας τη δυνατότητα στον προπονητή να εφαρμόσει σχηματισμούς με τριάδες στη μεσαία γραμμή σε 4-3-3 και 4-3-1-2 ή ακόμη και ρόμβο σε αγώνες υψηλότερων απαιτήσεων. Ταυτόχρονα, θεωρήσαμε πως είχε νόημα να επικεντρωθούμε σε ποιοτική ενίσχυση με νεαρούς -και ίσως δανεικούς με μελλοντικη οψιόν αγοράς – παίκτες οι οποίοι θα είχαν παραστάσεις από το εξωτερικό και θα μπορούσαν και να ενσωματωθούν πιο εύκολα σε ένα ήδη νεανικό ρόστερ. Μια λογική “Εξελίσσεις τους δικούς σου, αρά μπορείς να εξελίξεις και των άλλων”. Τέλος υπήρχε η πρόταση απόκτησης το πολύ δύο παικτών εως 29 χρονών.

Έχει ενδιαφέρον, αλλά σίγουρα και αρκετή δόση ρίσκου.

Σίγουρα. Όταν όμως δεν έχεις budget, ούτε και γήπεδο,  πρέπει να βρεις εναλλακτικούς τρόπους να κάνεις business και να προβάλλεις το brand σου. Αν θέλεις να μετατραπείς σε selling club, το brand είναι πολύ σημαντικό για να πουλάς με υπεραξία σε βάθος χρόνου. Μπορώ να σου πω ότι ήταν ριζοσπαστικό αυτό που προτείναμε, από πολλές απόψεις αλλά και πολύ απαιτητικό για τον προπονητή. Ήταν όμως μια ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη πρόταση  Το ποδόσφαιρο προχωράει, τα δεδομένα αλλάζουν. Πρέπει να προσαρμόζεσαι. Θεωρήσαμε πως ένα τέτοιο πλάνο θα μεγιστοποιούσε την συνεισφορά του ρόστερ συνολικά, δημιουργώντας υπεραξίες σε βάθος χρόνου.

Πήρατε κάποιο feedback σχετικά με τη συγκεκριμένη εισήγηση;

Όχι. Ούτε και γνωρίζω αν έφτασε τελικά στον προπονητή και με ποιον τρόπο.

Από τις μεταγραφικές κινήσεις του καλοκαιριού υπήρχαν παίκτες που κόπηκαν αλλά παρόλα αυτά αποκτήθηκαν;

Καλή ερώτηση. Σένκεφελντ και Ζαχίντ δε γινόταν να κοπούν με αγωνιστικά κριτήρια. Αναφορικά με τον Ζαχίντ είχαμε ορισμένες ενστάσεις βέβαια, επι της αρχής. Απο κει και πέρα ο Νούνιες είχε κοπεί, όπως θα κοβόταν και ο Κολοβός αν μας είχε ζητηθεί να τον αξιολογήσουμε. Μολό-Μπεκ ήταν στο όριο και με αστερίσκους, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Για τον Περέα εκφράσαμε ενστάσεις, καθώς υπήρχε ήδη συμφόρηση στην επιθετική γραμμή της ομάδας και πέραν αυτού, δεν πληρούσε τα κριτήρια που είχαν τεθεί. Πίστεψε με, αν μας είχε ζητηθεί τέτοιου στυλ επιθετικός, υπήρχαν πολύ καλύτεροι παίκτες διαθέσιμοι που θα μπορούσαμε να είχαμε προτείνει.

Τι εννοείς “υπήρχαν ενστάσεις επί της αρχής” για τον Ζαχίντ;

Όταν τρέχεις ένα προτζεκτ με παιδιά από τις ακαδημίες, το οποίο αισίως θα έμπαινε στο δεύτερο χρόνο του, δε γίνεται να αποκτάς παίκτη για να παίξει στη θέση του Μπουζούκη, παραγκωνίζοντάς τον. Ειδικά μετά την περσινή σεζόν του μικρού, και ειδικά όταν φέρνεις παίκτη δανεικό με απλησίαστη οψιόν αγοράς. Δε γίνεται να παραγκωνίζεις τον πιτσιρικά, που παρά τις αδυναμίες του στάθηκε αξιοπρεπέστατα πέρσι, για να φέρεις τον Ζαχίντ. Πολύ ποιοτικός, δεν αντιλέγω, αλλά σε μια χρονιά που ουσιαστικά δεν είχες να κυνηγήσεις απολύτως τίποτα το θεωρώ παράλογο να μην ενισχύσεις την εμπιστοσύνη σε παίκτες που στην πρώτη τους επαγγελματική σεζόν έβγαλαν τα κάστανα από τη φωτιά. Εμείς δεν είπαμε να μην αποκτηθεί ποδοσφαιριστής στην ίδια θέση. Δε θα μπορούσε να βγάλει ακόμα μια χρονιά στα κόκκινα, θα έπρεπε να αποκτηθεί κάποιος που θα μοιραζόταν τα παιχνίδια με τον Μπουζούκη. Ο Μπουζούκης τελικά έβγαλε τελικά φουλ σεζόν, δεν ξέρω πόσο επιβαρυντικό μπορεί να είναι αυτό για το μυικό του σύστημα, σε θέσεις που δεν του ταιριάζουν.

Και πως εξελίχθηκε ο σχεδιασμός;

Ήταν λίγο κινούμενη άμμος ο σχεδιασμός. Μεταβαλλόταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, πχ, σε σύντομο χρονικό διάστημα το ρικούεστ για δύο κεντρικά χαφ άλλαξε σε μόνο ένα κεντρικό χαφ που να μπορεί να κάνει παιχνίδι. Σύμφωνα με τον κύριο Νταμπίζα ο κύριος Δώνης είχε προτείνει τον Αρνό Τζουμ, και επέμενε πως τον ήθελε πολύ. Ήταν φανερό πως ο κύριος Δώνης ήθελε ένα χαφ με ευχέρεια στην κυκλοφορία μπάλας. Αυτό ήταν το δυνατό σημείο του Τζουμ. Στην αξιολόγησή μας ήταν στο όριο. Αργός, σε ηλικία που ελαχιστοποιεί το περιθώριο μεταπωλητικής αξίας, προερχόμενος από ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα με τραυματισμό στον αχίλλειο τένοντα πριν από δύο χρόνια. Πολύ υψηλό ρίσκο, χαμηλή πιθανή επιστροφή της επένδυσης.

Ενδεικτικά κάποιες εναλλακτικές που προτείνατε;

Πρώτη μας επιλογή ήταν ο Ούρος Ράτσιτς. Η Βαλένθια είχε εκφράσει πρόθεση να τον παραχωρήσει δανεικό, είχε κάνει πολύ καλό δεύτερο μισό της σεζόν δανεικός στην Τενερίφη, σε εξαιρετική ηλικία με κίνητρο, πολύ ταλέντο και ύψος, που λείπει ακόμα από τη μεσαία γραμμή. Κάποιες μέρες μετά την εισήγησή μας ανακοινώθηκε ο δανεισμός του στην Φαμαλικάο. Εν τω μεταξύ ο κύριος Νταμπίζας ήθελε πολύ τον Τζακ Ρόντγουελ, τον οποίο όπως θυμάστε περίμενε αρκετό καιρό.

Η εισήγησή σας για τον Άγλλο ποιά ήταν;

Ξεκάθαρα αρνητική. Πέραν των χαμηλών επιδόσεων του σύμφωνα με τα στοιχεία μας, ο Ρόντγουελ είναι ένας ποδοσφαιριστής με ψυχολογικό πρόβλημα. Φοβάται να μην τραυματιστεί. Αυτό τα λέει όλα. Καθίζηση στην καριέρα του, τραυματισμοί, ψυχολογικά. Ρίσκο στο άπειρο με αμφίβολη αγωνιστική συνεισφορά. Εν τω μεταξύ μια από τις εισηγήσεις μας, ο 21άχρονος Κορεάτης Won Doo Jae, που τότε έπαιζε στην B’ Ιαπωνίας, άρεσε στον κύριο Νταμπίζα ως back-up του Κουρμπέλη, με δυνατότητα να αγωνιστεί και ως στόπερ. Θα έμενε ελεύθερος το χειμώνα, και έτσι η πρόθεση για ενίσχυση με δεύτερο χαφ οριοθετήθηκε το Γενάρη.

Και το πλάνο άλλαξε ξανα;

Ναι, προς το τέλος του καλοκαιριού υπήρξε στροφή προς προηγούμενη εισήγησή μας, αλλά σε εκείνο το σημείο, λίγες μέρες πριν τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου, οι καλοί και διαθέσιμοι ήταν ελάχιστοι. Ο Φαούστο αποκτήθηκε με αυτό το σκεπτικό, αν και ήταν πολύ χαμηλά στη λίστα, 37ος αν θυμάμαι καλά. Πληρούσε το αγωνιστικό προφίλ, ειδικά στο αμυντικό σκέλος, χωρίς προβλήματα τραυματισμών, με γεμάτες χρονιές σε Β’ και Α’ Ισπανίας.

Αν καταλαβαίνω καλά, εσείς κάθε φορά που υπήρχε αλλαγή στο πλάνο, προσαρμόζατε τα κριτήρια και παραθέτατε λίστες με παίκτες που πληρούσαν αυτά τα κριτήρια. Σωστά;

Ακριβώς. Τρέξαμε αρκετές παραλλαγές μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών. Όταν το πλάνο μεταβάλλεται σε τέτοιο βαθμό τόσο σύντομα, χτυπούν καμπανάκια. Η προσαρμογή ήταν εύκολη υπόθεση καθώς η υποδομή μας βασίζεται στην ευελιξία. Όταν όμως δεν ξέρεις τι θέλεις, χάνεις χρόνο και οι καλές περιπτώσεις εξαφανίζονται η μία μετά την άλλη. Παράλληλα κλονίστηκε και η εμπιστοσύνη μας αναφορικά με τη βιωσιμότητα του πρότζεκτ. Αν οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις δεν έχουν ξεκάθαρο πλάνο, ποιός πιλοτάρει τελικά το αεροπλάνο;

Όπως το έζησες εκ των έσω, υπήρχε θέμα οργάνωσης και συνεργασίας μεταξύ Νταμπίζα – Δώνη;

Κοίτα, καταρχάς δεν το λες ότι το έζησα εκ των έσω. Τι να πουν και οι άνθρωποι που το ζουσαν καθημερινά. Στα πλαίσια του ρόλου μου, αυτό που κατάλαβα είναι πως υπήρχε διάσταση απόψεων και φιλοσοφίας. Πχ ο Δώνης ήθελε επιθετικό τύπου Fred Friday, αθλητικό, ψηλό αλλά όχι target man ενώ ο Νταμπίζας πίστευε πως η ομάδα χρειάζεται έναν ψηλό επιθετικό ως εναλλακτική, αλλά δεν ήθελε να πάει κόντρα στα θέλω του προπονητή. Τελικά έκλεισε ο Περέα (γέλια).

Έγινε πολύς λόγος για τις επιλογές Μολό – Μπεκ. Θέλεις να κάνεις μια μικρή αναφορά;

Αν έχεις παρακολουθήσει έστω και λίγο το παιχνίδι του Μολο, συνειδητοποιείς πως πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή του οποίου η επιθετική συνεισφορά μεγιστοποιείται όταν εντάσσεται σε ομάδες που αρέσκονται σε συνδυαστικό παιχνίδι. Αντί αυτού, για κάποιο λόγο ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε ο Μολό, όσο χρησιμοποιήθηκε, ήταν “πάρε τη μπάλα αγόρι μου και πέρνα κανα δυο, να μας πείσεις ότι δεν είσαι λίγος”.

Χαμηλοτάβανος ο Γάλλος, αλλά αν είχε κάτι να σου δώσει δεν υπήρχε περίπτωση να το πάρεις ποτέ με τον τρόπο που τον χρησιμοποίησες. Αν έχεις δει έστω και λίγο τον παίκτη, δε γίνεται να περιμένεις από εκείνον ατομική ενέργεια. Ο άνθρωπος ένα τίμιο half-dribble έχει, να βρει το χώρο ώστε να φέρει τη μπάλα μέσα στην περιοχή, έχει καλά χτυπήματα. Αν έχει παίκτες δίπλα του που κινούνται χωρίς μπάλα, που προσφέρονται, που παίζουν μικρές πάσες σε κλειστούς χώρους, μπορεί να βοηθήσει. Και επίσης, σε μια θέση μπορεί να αγωνιστεί, έξω αριστερά και να συγκλίνει με ανάποδο πόδι. Φέτος είδαμε το Γάλλο να χρησιμοποιείται ακόμα και ως δεξί εξτρέμ πχ απέναντι στη Λαμία. Καμία λογική. Όλα αυτά είχαν μεταφερθεί στον τεχνικό διευθυντή, εγκρίνεται μόνο αν προτίθεστε να τον χρησιμοποιήσετε με αυτόν τον τρόπο.

Ο Μπεκ ήταν διαφορετική περίπτωση. Με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια ήταν ακριβώς αυτό που είχε ζητηθεί. Γρήγορος εξτρέμ, αρέσκεται να παίζει με ανάποδο πόδι, κινείται εξαιρετικά στο χώρο και πατάει περιοχή. Ο αστερίσκος ήταν τo ιστορικό τραυματισμών και η γενικότερη φθίνουσα πορεία στην καριέρα του. Υψηλό ρίσκο, αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι πως ο κύριος Νταμπίζας θεώρησε ότι ο σύλλογος θα μπορούσε να βοηθήσει τον Μπεχ να κάνει επανεκκίνηση στην καριέρα του, επωφελούμενος σε βάθος χρόνου αγωνιστικά αλλά και οικονομικά. Ήταν ένα στοίχημα. Αν και εφόσον κρινόταν υγιής και χωρίς ευπάθειες βέβαια. Ο αλγόριθμος τον επέλεξε γιατί όσο ήταν υγιής πληρούσε το προφίλ που είχε ζητηθεί. Ήταν καθαρά θέμα ιατρικού επιτελείου και ψυχολόγου. Δεν ξέρω αν και εφόσον υπάρχει πρωτόκολλο στην Π.Α.Ε. για ψυχομετρική αξιολόγηση υποψήφιων ποδοσφαιριστών προς απόκτηση. Είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος, θεωρώ πως θα έπρεπε να αποτελεί πάγια πρακτική των συλλόγων, ειδικά όταν μιλάμε για εν δυνάμει περιουσιακά σου στοιχεία. Με παίκτες στοιχήματα τύπου Μπεχ υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πρέπει να εξετάζονται, ώστε να μειώσεις το ρίσκο. Εν τω μεταξύ δεν έχω καταλάβει ακόμα αν όντως έχει κάποια ευπάθεια ή είναι περίπτωση τύπου Ρόντγουελ “φοβάμαι μην τραυματιστώ”.

Η αιτιολόγηση του τεχνικού διευθυντή για τον Νούνιες ποια ήταν;

Μπορεί να προσφέρει σε παραπάνω από μία θέσεις, εξελίξιμος, από καλές ακαδημίες, με γεμάτες σεζόν στην Πολωνία.

Εσείς γιατί τον κόψατε;

Στατιστικά το προφίλ του δεν ήταν κακό. Παρακολουθήσαμε ενδελεχώς όμως τον παίκτη και ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν επιρρεπής στο λάθος και η ψυχολογία του παρουσίαζε σημαντικά σκαμπανεβάσματα. Θεωρήσαμε πως ένας από τους λόγους που μετατέθηκε στο δεξί άκρο της άμυνας όσο έπαιζε στην Πολωνία ήταν η αδυναμία του να διαχειριστεί την πίεση ως στόπερ. Το είχαμε μεταφέρει στον κύριο Νταμπίζα.

Μπορείς ενδεικτικά να μας παραθέσεις κάποια ονόματα παικτών που προτάθηκαν και κατά τη γνώμη σου έπρεπε να έχουν κλείσει;

Εισηγήσεις δικές μας μόνο ή γενικότερα;

Και δικές σας εισηγήσεις και παίκτες που προτάθηκαν στο σύλλογο πχ από ατζέντηδες.

Zan Celar, Percy Tau, Ivan Fiolic  προτάθηκαν από ατζέντηδες και θεωρητικά οι υποθέσεις δανεισμών τους ήταν ρεαλιστικές. Πολύ καλές περιπτώσεις που πήραν την έγκρισή μας. Δεν ξερω αν πρέπει να αναφερθώ σε δικές μας προτάσεις. Δεν θέλω να φανεί ότι περιαυτολογώ ή ότι προσπαθώ να το παίξω έξυπνος.

Δε νομίζω να σε κατηγορήσει κανείς. Ίσα ίσα, πιστεύω πως ειμαστε όλοι πολύ περίεργοι να μάθουμε και να σκεφτούμε για μια στιγμή “τι θα μπορούσε να είχε συμβεί”.

Αν το θέτεις έτσι, σε ένα παράλληλο σύμπαν λοιπόν (γέλια), ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να αγωνίζεται πέρσι με στόπερ κάποιον εκ των Pavel Bochniewicz, Ahmet Gurleyen, Honoya Shoji. Αμυντικά χαφ Uros Racic και Tudor Baluta, κεντρικά χαφ Hayao Kawabe, Jack Taylor,  Filip Dvoretskov, Ifeanyi Matthew. Εξτρέμ Jeizon Ramirez, Gabor Molnar, Naoki Maeda, Carlos Embalo, περιφερειακό επιθετικό Zinedine Ferhat, Jeremie Bela και στράικερ Chuks Aneke, Joel Piroe, Lewis Shankland, Budu Zivzivadze, Mickael Le Bihan. Είναι κι άλλοι, δεν τους θυμάμαι όλους απέξω, αλλά αυτοί σίγουρα ξεχώριζαν και θεωρητικά ήταν ρεαλιστικές περιπτώσεις, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Προχώρησε ο σύλλογος σε συζητήσεις με κάποιους εξ’αυτών;

Απ’όσο γνωρίζω για Bochniewicz και Racic μόνο έγιναν επαφές πρώτου επιπέδου. Δεν ξέρω αν έγιναν επαφές για τους υπόλοιπους. Ο Bochniewicz άρεσε αλλά υπήρχε προβληματισμός γιατί ήταν αριστεροπόδαρος και υπολόγιζαν τον Μαυρομάτη. Λογω Μαυρομάτη το ρικουέστ για στόπερ αφορούσε δεξιοπόδαρο στόπερ. Στη θεωρία, γιατί στην πράξη όλοι είδαμε πόσο υπολογιζόταν έμπρακτα ο Μαυρομάτης. Παράλογα πράγματα.

Πόσο εύκολο είναι να κάνει ένας σύλλογος στοχευμένες κινήσεις;

Είναι πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο. Μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, χρειάζεται οργάνωση, πρωτόκολλα, εξειδίκευση, έμπρακτη συνεργασία, επικοινωνία. Να σου δώσω ένα παράδειγμα, ο σύλλογος δεν είχε κάποιο άτομο επιφορτισμένο με το ρόλο της διενέργειας επαφών/έναρξης συζητήσεων με παίκτες/ατζέντηδες. Αν ο τεχνικός διευθυντής δεν διενεργεί την πρώτη επαφή, κάποιος πρέπει να το κάνει. Αλλιώς απλά διαλέγεις από το πανέρι του εκάστοτε agent, που τον ξέρεις και σε ξέρει. Κατόπιν δικής μας εισήγησης η ΠΑΕ ανέθεσε καθήκοντα σε έναν διοικητικό υπάλληλο, χωρίς πάντως κάτι να αλλάξει δραματικά. Εν τέλει σε ορισμένες περιπτώσεις πήραμε την πρωτοβουλία και ήρθαμε σε επαφή, προκειμένου να τρέξουν πιο γρήγορα κάποια πράγματα.

Δηλαδή εσείς προτείνατε παίκτες, αλλά δεν γινόταν επαφή;

Κάπως έτσι. Εμείς δίναμε τις λιστες μας, με ονόματα και προφίλ των παικτών. Εκεί σύμφωνα με το πλαίσιο συνεργασίας μας, τελείωνε ο ρόλος μας. Μπορεί να έχεις τέλειο σκάουτινγκ, αλλά πρέπει να προβλέψεις και τέτοια κομμάτια ως σύλλογος. Και ξέρεις, όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στο τελικό αποτέλεσμα.

Με τον Ροκα πως ήταν η συνεργασία;

Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικο σκεπτικό, φιλοσοφία. Ήμασταν επιλογή του προηγούμενου τεχνικού διευθυντή. Δεν ξέρω αν αυτό θα πρεπε να σημαίνει κάτι από μόνο του, πάντως για τον κύριο Ρόκα σήμαινε πως δεν υπήρχε εμπιστοσύνη εκ μέρους του. Ήθελε να δουλέψει με δικούς του συνεργάτες και μόνο.

Δεν σας χρησιμοποίησε καθόλου ο Ρόκα;

Με την αλλαγή του τεχνικου διευθυντή πήραμε την πρωτοβουλία να επικοινωνήσουμε εμείς με τον κύριο Ρόκα, υπενθυμίζοντας στο σύλλογο πως “είμαστε στη διάθεση τους ως τον επόμενο Ιούλιο, περιμένουμε να μας δώσετε αποστολή”. Εμφανίστηκε αρκετά προσιτός. Παρόλα αυτά, δεν προχώρησε η συνεργασία.  Νομίζω πως κάτι άλλο ίσως να παρεξηγήθηκε από τον κύριο Ρόκα, κάτι που είχε γίνει πριν την πρόσληψη του.

Δηλαδή;

Είχα εκφράσει την πρόθεση μου σε διοικητικούς παράγοντες για μια προσωπική συνάντηση με τον μεγαλομέτοχο, ώστε να του εκθέσω μια λεπτομερή πρόταση αναφορικά με τη δημιουργία τμήματος data-scouting εντός της ΠΑΕ. Με εξαιρετικά χαμηλό κόστος, που μακροπρόθεσμα θα έδινε στο σύλλογο σημαντικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Κατόπιν υπόδειξής , έστειλα το σχετικό αίτημα μου με mail, ώστε να προωθηθεί. Δεν γνωριζω αν τελικά έφτασε στον προορισμό του. Δεν εμπεριείχε καμία στόχευση εκ μέρους μας να αναλάβουμε το ρόλο του τεχνικού διευθυντή, ελπίζω να μην παρεξηγήθηκε από τον κ. Ρόκα.

Θεωρείς πως θα βοηθούσε το σύλλογο αν είχε τέτοιες υποδομές;

Αναμφίβολα. Το θέμα βέβαια δεν είναι τι έχεις αλλά πως το χρησιμοποιείς. Μπορεί να έχεις ένα λέιζερ τελευταίας τεχνολογίας αλλά να μη διαθέτεις την τεχνογνωσία για να το κάνεις να στοχεύσει σωστά. Εμείς θεωρούμε πως δε νοείται πλέον στην εποχή μας, επαγγελματικές ομάδες τέτοιου βεληνεκούς να μην διαθέτουν, έστω ελάχιστους πόρους στο data-scouting μαζί με μια υποτυπώδη υποδομή και τεχνογνωσία. Να κάνουν έστω μια-δύο μεταγραφές που πληρούν αυτά τα κριτήρια, ώστε σε βάθος χρόνου να δουν στην πράξη τα οφέλη.

Τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Τι να σου πω, δεν είναι ένα πράγμα που πρέπει να αλλάξει, είναι μια αλυσίδα. Αυτό που θα πρεπε να ενώνει τους ιδιοκτήτες, είναι το κέρδος, όσο ωμό κι αν ακούγεται, δυστυχώς ζούμε σε μια ωμή εποχή. Επιβίωση ή εξαθλίωση, δεν υπάρχει μέση λύση. Ξέρεις αν οι ιδιοκτήτες τελικά ενδιαφέρονται να έχουν κέρδη; Τη βρίσκουν με τους ζημιογόνους προϋπολογισμούς; Δεν μπορώ να καταλαβω, ειλικρινά (γέλια)

Νομίζω πως όταν θα αρχίσουν συνολικά να αντιμετωπίζουν τη λίγκα ως προϊόν υψηλής προστιθέμενης αξίας, τότε μπορεί κάτι να αλλάξει. Δεν υπάρχει σεβασμός ούτε καν προς το ίδιο το άθλημα. Πόσο μάλλον προς τον κόσμο.

Σα χώρα σε τι επίπεδα βρισκόμαστε σε σχέση με χώρες πρότυπα σε αυτά τα κομμάτια;

Ρητορική είναι η ερώτηση σου ε; (γέλια) Χωρίς αμφιβολία, είμαστε πολύ πίσω. Στο εξωτερικό πλέον, οι σοβαρές ομάδες όχι μόνο σορτάρουν παίκτες και καταρτίζουν λίστες βάσει στατιστικών στοιχείων, αλλά πολύ περισσότερο τα ριπόρτ του κάθε παίκτη εμπεριέχουν δείκτες εκτίμησης ρίσκου και δυνητικής επιστροφής κεφαλαίου. Μπορείς να βρεις παίκτες που ταιριάζουν σε αυτό που θες να παίξεις, με μεταπωλητική αξία, να μειώσεις τις πιθανότητες απόκτησης flops ή αλλιώς “παλτών”. Στην Ελλάδα δεν έχω καταλάβει αν τελικά οι ομάδες θέλουν να βγάλουν λεφτά. Μάλλον το αντίθετο.

Το ανέφερες και νωρίτερα. Πως το εννοείς;

Όταν θέλεις να βγάλεις λεφτά, εφαρμόζεις στρατηγικές για εκπληρωση αυτού του στόχου. Χωρίς analytics κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει. Κινείσαι στα τυφλά. Ο ανταγωνισμός πλέον είναι τεράστιος. Αν δεν διενεργείς το δικό σου σκάουτινγκ, απλά επαφίεσαι στη θεα τύχη. Ποιός ξέρει, ίσως κάποια στιγμή τραβήξω λαχείο. Δε γίνεται έτσι. Ο δικός μας ρόλος είναι να πάμε σε μια ομάδα και να πούμε “σύμφωνα με αυτό που αναζητάς, οι πιο κατάλληλες -αποδεδειγμένα και αντικειμενικά- περιπτώσεις, με το χαμηλότερο ρίσκο, είναι αυτοί οι πχ πέντε παίκτες, αυτοί είναι τα δυνητικά λαχεία σου, τεκμηριωμένα”.

Scouting ή data-scouting?

Καλή ερώτηση. Το data-scouting είναι εργαλείο για πιο στοχευμένο σκάουτινγκ. Δε γίνεται να σταθεί μόνο του. Από την άλλη μεριά, ούτε και το σκάουτινγκ μπορεί να σταθεί πλέον χωρίς data, εκτός κι αν έχεις τους πόρους της Ρεάλ και έχεις σκάουτ σε όλο τον κόσμο.

Παρεμπιπτόντως, ο Δώνης σε πρόσφατη συνέντευξη του αναφέρθηκε σε μια εταιρία από την Ολλανδία.

Ναι, το διάβασα και γω. Να είμαι ειλικρινής δεν ήμουν σε θέση να γνωρίζω τι άλλες συνεργασίες μπορεί να είχε ο σύλλογος.

Ως Football IQ σε τι φάση βρίσκεστε;

Δουλεύουμε πυρετωδως, σε όλα τα μέτωπα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην εύρεση χρηματοδότησης για τη δημιουργία της εφαρμογής του Football IQ, όπου ο καθένας θα μπορεί να έχει πρόσβαση στα στοιχεία μας.

Και απλοί ποδοσφαιρόφιλοι;

Ναι, ο καθένας. Από τον απλό φίλαθλο ή κάποιον που παίζει fantasy football games, μέχρι επαγγελματίες, ομάδες και brands.  Υπό αυτό το πρίσμα αποφασίσαμε να αλλάξουμε ελαφρώς τη φιλοσοφία παροχής των σημερινών υπηρεσιών μας, κάνοντας τες πιο προσιτές και ταυτόχρονα πιο εύχρηστες. Πλέον βρισκόμαστε σε ένα ενδιάμεσο στάδιο, ελπίζω και εύχομαι το επόμενο να είναι η δημιουργία της εφαρμογής.

Παρέχετε και υπηρεσίες consultancy?

Πέρσι το consultancy ήταν μέσα στα κεντρικά σημεία της προσέγγισής μας. Φέτος εστιάζουμε περισσότερο στην παροχή ατόφιων στοιχείων από το Football IQ Performance Index, χωρίς να είμαστε αρνητικοί απέναντι σε πιο εξατομικευμένες προσεγγίσεις, το αντίθετο, μόνο όμως αν και εφόσον υπάρχει κάποια σοβαρή πρόταση για κάποιο σοβαρό πρότζεκτ. Δε θα θελα να ξαναζήσω άλλη μια εμπειρία σαν κι αυτή του Παναθηναϊκού.

Με ποιές ομάδες δουλέψατε πέρσι;

Τη σεζόν που μας πέρασε είχαμε σταθερή συνεργασία με τον Παναθηναϊκό και μια ομάδα από Βέλγιο. Παράλληλα συνεισφέραμε σε διάφορα επιμέρους πρότζεκτ όταν κρίθηκε απαραίτητη η συνδρομή μας.

Ποια είναι η ομάδα από το Βέλγιο;

Δε θα είχα κανένα πρόβλημα να σου απαντήσω αν δεν δεσμευόμουν από συμφωνητικό εμπιστευτικότητας.

Ήταν δικό σας αίτημα ή της ομάδας;

Της ομάδας προφανως, με το επιχείρημα “ Όσο λιγότερα ξέρουν οι ανταγωνιστές μας για τον τρόπο που δουλεύουμε, τόσο το καλύτερο”. Και μεταξύ μας, για ομάδες που δουλεύουν ή έχουν την πρόθεση να δουλέψουν σοβαρά, είναι και το αυτονόητο.

Τι κρατάς από τη συνεργασία με τον Παναθηναϊκό;

Τα πάντα. Ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία. Διδακτική από κάθε άποψη, οδηγίες προς ναυτιλομένους. Μένει βέβαια απογοήτευση, παρά τη δουλειά που ρίξαμε και τους παίκτες που προτείναμε, δεν καταφέραμε να επηρεάσουμε καταστάσεις ώστε να γίνει η υπέρβαση.

Πως θα μετέφραζες την υπέρβαση;

Από το ελάχιστο, δηλαδή το να εισακουστούν οι υποθέσεις εργασίας μας, όσο τραγικό κι αν ακούγεται, μέχρι το να έκλεινε κάποιος από τους παίκτες που είχαμε προτείνει.

Δημήτρη σε ευχαριστώ.

Εγώ ευχαριστώ για το βήμα.

Δεν είμαστε μια συνηθισμένη αθλητική ιστοσελίδα. Το trifilara.gr ήρθε για να καλύψει ένα τεράστιο κενό. Και θα το κάνει… Δεν θα διαβάσετε στο trifilara.gr νέα από όλες τις ομάδες. Για την ακρίβεια θα ενημερωθείτε γρήγορα και έγκυρα μονάχα για τον Παναθηναϊκό και όλα τα τμήματα του συλλόγου.