Προ καραντίνας η Αγγελική Καλκάνη είχε συναντήσει στην προπόνηση του, στο άθλημα της τοξοβολίας, τον Πάνο Θεμελή. Ο Παναγιώτης μας μίλησε για την τεχνική του αθλήματος και σε τι διαφέρει από τα άλλα αγωνίσματα. Επίσης μας τόνισε πόσο περήφανος νιώθει για αυτά που έχει καταφέρει με τον Παναθηναϊκό, αλλά και ότι το τμήμα τοξοβολίας είναι η οικογένεια του.
Φυσικά όμως θέλαμε να δούμε πως περνάει την καραντίνα, αφού όλα άλλαξαν από την τελευταία φορά που τον είδαμε, έτσι τον βρήκαμε και μας περιέγραψε την ζωή του εν μέσω κορονοιού.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Θεμελή:
Πώς ξεκίνησες την τοξοβολία και από πότε;
«Το 2009 είχα πάει σε ένα καλοκαιρινό summer camp του οποίου το πρόγραμμα περιλάμβανε και την τοξοβολία. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το άθλημα, καθότι τότε νόμιζα ότι προϋποθέτει απλώς να σημαδεύεις και να ρίχνεις. Στο camp με την τοξοβολία τότε ασχολούνταν ο τωρινός προπονητής του Παναθηναϊκού, Αλέξανδρος Παμβουξόγλου και αφού τον ρώτησα ξεκίνησα τον Σεπτέμβριο του 2009 προπονήσεις μαζί του, κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα».
Πριν από την τοξοβολία ασχολιόσουν με κάποιο άλλο άθλημα;
«Έκανα ποδόσφαιρο για κάποια χρόνια και κυρίως κολύμβηση με την οποία ασχολούμαι και τώρα, διότι με βοηθάει στην συντήρηση της φυσικής μου κατάστασης».
Περιέγραψε μας λίγο το άθλημα της Τοξοβολίας και πως αισθάνεσαι μέσα σε αυτό:
«Η ολυμπιακή απόσταση είναι τα 70m και ο στόχος έχει διάμετρο 122cm. Το 10ρι, ο υψηλότερα βαθμολογικός κύκλος, έχει διάμετρο 12.2cm, περίπου σαν ένα cd. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι για να μπορείς να είσαι επιτυχής σε αγωνιστικές καταστάσεις χρειάζεται όλα να δουλεύουν με ακρίβεια ρολογιού. Μπορεί το άθλημα να φαίνεται απλό αλλά περιέχει αμέτρητες παραμέτρους οι οποίες καθορίζουν το που θα καταλήξει το βέλος στον στόχο. Καταρχάς, η δύναμη της χορδής στους προχωρημένους τοξότες υπολογίζεται στα 20-22 κιλά.
Αν υπολογίσετε ότι μια προπόνηση αποτελείται από 120 – 150 βέλη την ημέρα, η δύναμη που ασκείται στους μύες φτάνει έως και 3 τόνους. Για να μπορέσουμε λοιπόν να αντέξουμε την δύναμη αυτή χωρίς τον κίνδυνο τραυματισμού πρέπει να αναπτύξουμε μια τεχνική η οποία βασίζεται στην χρήση της δομής του σώματος μας προκειμένου να μοιραστεί ίσα το βάρος στους μύες μας. Η τεχνική της τοξοβολίας έχει βασικές αρχές ωστόσο όσο προχωράει ο αθλητής στην καριέρα του βάζει και την προσωπική πινελιά του σε αυτά τα βήματα.
Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, ένας αγώνας τοξοβολίας αποτελείται κυρίως από δύο μέρη. Την κατάταξη και τα ματς νοκ άουτ. Η κατάταξη αποτελείται από 12 βολές των 6 βελών. Το σκορ αυτών των βολών αθροίζεται και βγαίνει μια κατάταξη ανάλογα με το συνολικό σκορ κάθε αθλητή. Έπειτα ανάλογα με την κατάταξη θα βγουν τα δέντρα για τα νοκ άουτ. Πχ αν υπάρχουν 32 αθλητές ο 1ος θα παίξει με τον 32ο, ο 2ος με τον 31ο κ.ο.κ. Τα ματς νοκ άουτ συνεχίζουν μέχρι και τους 4 όπου οι νικητές των ημιτελικών περνάνε στον μεγάλο τελικό και οι ηττημένοι στον μικρό τελικό όπου θα κριθεί η τρίτη θέση. Στα νοκ άουτ και οι δύο αθλητές ρίχνουν τρία βέλη στον στόχο. Αυτός με το μεγαλύτερο σκορ παίρνει δύο set points και αυτός με το μικρότερο κανέναν. Σε περίπτωση ισοβαθμίας παίρνουν και οι δύο από ένα.
Νικητής είναι αυτός που θα φτάσει πρώτος τα 6 set points. Αν οι δύο αθλητές φτάσουν σε σημείο να έχουν 5 set points έκαστος τότε πάμε σε shoot off, δηλαδή ο κάθε αθλητής ρίχνει από ένα βέλος στον στόχο και αυτός που βρίσκεται πιο κοντά στο κέντρο νικάει την κόντρα. Η κύρια δυσκολία του αθλήματος έγκειται στο να μπορέσεις να επαναλάβεις την ρουτίνα και την τεχνική που δουλεύεις στην προπόνηση κάτω από την πίεση ενός αγώνα.
Χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση και αυτοπειθαρχία για να μπορέσεις να εκτελέσεις όπως πρέπει το πλάνο σου στην γραμμή βολής. Ειδικά στα νοκ άουτ που είναι κυρίαρχο το συναίσθημα του άγχους, πρέπει να έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, στην τεχνική σου και σε όλη την προπόνηση την οποία έχεις κάνει προκειμένου να μπορέσεις να επικρατήσεις του αντιπάλου σου. Οπότε τελικά το άθλημα δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται».
Τις σκέψεις σου πριν από κάθε αγώνα και μετά ανάλογα και το αποτέλεσμα φυσικά;
«Tο τι σκέφτομαι πριν από τον αγώνα συνδέεται και με την προετοιμασία που έχω κάνει προφανώς. Όσο καλύτερη η προετοιμασία μου τόσο πιο πνευματικά δυνατός αισθάνομαι πριν από τον αγώνα. Προσπαθώ όσο μπορώ να προετοιμάζομαι διανοητικά για οποιοδήποτε πρόβλημα που μπορεί να μου τύχει στον αγώνα ώστε όταν και αν τύχει να με επηρεάσει όσο το δυνατόν λιγότερο. Μετά από τον αγώνα, οποιοδήποτε το αποτέλεσμα, είναι σημαντικό πρώτα να σημειώσω τα θετικά και τα αρνητικά του αγώνα, τι μπορώ να βελτιώσω ώστε να μπορέσω να βγάλω ένα πλάνο για τις επόμενες προπονήσεις.
Το αποτέλεσμα έχει κυρίως αντίκτυπο στην ψυχολογία μου. Υπάρχουν αγώνες που ήμουν πάρα πολύ απογοητευμένος και αγώνες που ήμουν 100% ευχαριστημένος από την απόδοση μου άλλα δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Κατά την γνώμη μου σημασία έχει όταν η ψυχολογία σου είναι πεσμένη να βρίσκεις την δύναμη να αντιδράς προκείμενου να ξεπερνάς την απογοήτευση, αλλά και αντίστροφα όταν έρχονται συνεχή επιτυχή αποτελέσματα να μην καβαλάς το καλάμι διότι και οι δύο καταστάσεις είναι επικίνδυνες για έναν αθλητή που προσπαθεί να φτάσει σε ένα επίπεδο πρωταθλητισμού».
Πως νιώθεις για ότι έχεις πετύχει με τον Παναθηναϊκό;
«Είμαι περήφανος για ότι έχω πετύχει με τον παναθηναϊκό και δεν αναφέρομαι μόνο στα μετάλλια τα πρωταθλήματα και τους πόντους. Είμαι περήφανος που έχω καταφέρει και εγώ να συνεισφέρω σε έναν μικρό βαθμό στο οικογενειακό κλίμα που επικρατεί στο τμήμα τοξοβολίας. Μπορεί το άθλημα να είναι ατομικό όμως οι προπονήσεις γίνονται ομαδικά και η προπόνηση γίνεται πολύ πιο αποτελεσματική και ευχάριστη όταν οι σχέσεις που επικρατούν ανάμεσα στους αθλητές είναι ισχυρές .
Έχουμε πάει σε πολλούς αγώνες στην επαρχία και πραγματικά τα ταξίδια μας ήταν ευχάριστα, ανεξάρτητα αποτελέσματος, γιατί η παρέα μας ήταν ευχάριστη. Είμαι περήφανος γιατί το τμήμα τοξοβολίας είναι η δεύτερη μου οικογένεια και οτιδήποτε προσωπικές επιτυχίες έχω προσφέρει στον Παναθηναϊκό, οφείλονται καθαρά στο κλίμα που επικρατεί στο τμήμα, στην απίστευτη δουλειά του προπονητή Αλεξάνδρου Παμβουξόγλου και στην συνεισφορά τον εφόρων του. Είμαι περήφανος που αποτελώ και εγώ μέρος αυτής της πετυχημένης συνταγής».
Τι στόχους έχεις όταν επιστρέψουμε στην κανονικότητα;
«Να σου πω την αλήθεια δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία να βάλω στόχους καθότι το τοπίο για οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα, όχι μόνο για τοξοβολία γενικώς, είναι πολύ θολό αυτή την στιγμή. Το μόνο που επιθυμώ όταν επιστρέψουμε στην κανονικότατα και αρχίσουμε προπονήσεις και αγώνες, είναι να δω βελτίωση σε κάποιους τομείς της τεχνικής μου και του mental game μου στους οποίους είχα την ευκαιρία να δουλέψω τώρα στην καραντίνα. Όπως επίσης επιθυμία μου είναι να τελειώσει αυτή η κατάσταση η οποία επικρατεί λόγω του covid-19 όσο πιο γρήγορα και ανώδυνα γίνεται για όλους μας».
Την γνώμη σου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν του χρόνου και πως αισθάνθηκες με όλο αυτό;
«Η μεταφορά των Ολυμπιακών Αγώνων το 2021 ήταν κατά την γνώμη μου σωστή επιλογή για δύο λόγους. Πρώτον, δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί στην υφήλιο πιστεύω ότι θα ήταν υγειονομικός κίνδυνος να πραγματοποιηθούν σε αυτό το χρονικό διάστημα. Άλλωστε οι Ολυμπιακοί αποτελούν την μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού και δυστυχώς με κόσμο να πεθαίνει καθημερινά αυτή η γιορτή θα αμαυρωνόταν. Δεύτερον, δεν ήταν δυνατό μέσα σε αυτήν την κατάσταση οι αθλητές που θα συμμετάσχουν να φτάσουν στο ανώτατο επίπεδο της ικανότητας τους με τα προπονητήρια να κλείνουν και όλους τους αγώνες να ακυρώνονται ο ένας μετά τον άλλον».
Πώς περνάς τον χρόνο σου στην καραντίνα;
«Είμαι τυχερός διότι έχω έναν μικρό στόχο κάτω στο γκαράζ όπου μπορώ να προπονούμαι για να μην χάσω τελείως την φόρμα μου αυτό το διάστημα. Είναι επίσης μια πολύ ωραία διαφυγή από την ρουτίνα του εγκλεισμού στο σπίτι. Επίσης κάνω λίγο γυμναστική και συνεχίζω τα μαθήματα μου στο πανεπιστήμιο ηλεκτρονικά. Προφανώς και τεμπελιάζω και λίγο μες στην ημέρα, αλλά πιστεύω ότι αυτό από ένα σημείο και μετά γίνεται αναπόφευκτο».
Τι σπουδάζεις ;
« Σπουδάζω ηλεκτρονικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής».
Πώς συνδυάζεις την σχολή με τον αθλητισμό;
«Ευτυχώς δίπλα στην σχολή υπάρχει σταθμός μετρό και μέσα σε 20 λεπτά μπορώ να φτάσω στο γήπεδο. Αυτό μου δίνει την δυνατότητα να μπορώ να πάω κατευθείαν με το που τελειώσω το μάθημα στην προπόνηση χωρίς να θυσιάζω χρόνο ούτε από την σχολή μου ούτε από την προπόνηση. Είμαι τυχερός διότι τα μαθήματα της σχολής μου είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα και είναι και ο κλάδος ο οποίος επιθυμώ να ακολουθήσω μελλοντικά, οπότε προσπαθώ να παρακολουθώ όλα τα μαθήματα. Μπορεί να ακούγεται κουραστικό αλλά υπάρχουν συναθλητές μου που έρχονται κατευθείαν από την δουλειά τους οπότε δεν μπορώ να διαμαρτύρομαι».
