Παρί Σεν-Ζερμέν

Τούτη τη φορά ο Τάσος Χατζηγιοβάνης δεν έκανε τίποτα το… τρομερό. Ο διεθνής εξτρέμ του Παναθηναϊκού βρήκε την ευκαιρία στο μικρό αγωνιστικό διάλειμμα για τα Χριστούγεννα, προκειμένου να βρεθεί στο Παρίσι και να δει από κοντά το γήπεδο της αγαπημένης του Παρί Σεν Ζερμέν. Όλα καλά μέχρι εδώ.

Το γεγονός ότι φόρεσε τη φανέλα των Παριζιάνων – δηλαδή άλλης επαγγελματικής ομάδας – φωτογραφήθηκε μέσα στο “Παρκ Ντε Πρενς” και πόσταρε τη φωτογραφία του γεμάτος καμάρι – προτού την αποσύρει – σηκώνει συζήτηση. Γιατί πολύ απλά ο Χατζηγιοβάνης εκπροσωπεί τον Παναθηναϊκό και όχι τη Δόξα Αμπέλου (με κάθε σεβασμό στο ιστορικό Καρδιτσιώτικο σωματείο). Ο Χατζηγιοβάνης και ο κάθε Χατζηγιοβάνης είναι – ευτυχώς ή δυστυχώς – η εικόνα του Παναθηναϊκού και μέσω των social media, τα οποία όλοι γνωρίζουμε τη μεγάλη τους δύναμη και τον “ανθρωποφαγικό” χαρακτήρα τους, ένα ποστ είναι αρκετό για να κάνει τη… ζημιά.

Τι έκανε ο Χατζηγιοβάνης; Απλά ανέβασε μια φωτογραφία. Κανένα παράπτωμα (;;). Αν κοιτάξετε πίσω από τις… λέξεις και κάνετε μια “μετάφραση”, θα αντιληφθείτε ότι αυτή η φωτογραφία και η λεζάντα περί “ονείρου που γίνεται πραγματικότητα” δεν αρμόζει σε παίκτη του Παναθηναϊκού.

Ο Χατζηγιοβάνης φοράει – κανονικά και όχι τουριστικά –  τη φανέλα μιας ομάδας που έχει αγωνιστεί σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών και Διηπειρωτικού Κυπέλλου και είναι μέλος ενός συλλόγου που είναι γνωστός σε όλο τον πλανήτη για την ευρωπαϊκή του παρουσία και τις επιτυχίες του. Πόσο “not Panathinaikos” ήταν αυτό που έκανε ο Χατζηγιοβάνης; Πόσο εκτός Παναθηναϊκής πραγματικότητας; Γιατί κανονικά ο – απρόσεκτος στα social media – εξτρέμ θα έπρεπε να “μάχεται” για να ζήσει αυτό το όνειρο στα γήπεδα, μαζί με τον Παναθηναϊκό και όχι με τουριστικά ταξίδια.

Το… Χατζηγιοβάνειο ποστάρισμα, είναι μέρος του “ζωντανού εφιάλτη” του Παναθηναϊκού της εποχής Αλαφούζου. Η ευρωπαϊκή σμίκρυνση της ομάδας έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που ακόμα και οι ποδοσφαιριστές του απλά ζουν το όνειρο όταν… επισκέπτονται ως τουρίστες ένα γήπεδο μιας ευρωπαϊκής ομάδας. Ο Παναθηναϊκός του Λονδίνου, του Λίβερπουλ, του Άμστερνταμ, του Τορίνο, της Βαρκελώνης, του Μιλάνο, του Γκέτεμποργκ, ο Παναθηναϊκός της Ευρώπης μοιάζει… έτη φωτός μακριά από τη σημερινή σκληρή εποχή.