match programme

 

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε ο Γιάννης Κώτσιρας, η οποία περιλαμβάνεται στο επίσημο Match Programme της αναμέτρησης των «Πρασίνων» με τον ΠΑΟΚ (7/11, 19:30). 

Ο αμυντικός του Παναθηναϊκού μίλησε για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον με το Τριφύλλι στο στήθος. Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη:

Έφτασε η ώρα για το πρώτο εντός έδρας ντέρμπι στη Λεωφόρο. Σε τι κατάσταση βρίσκεται η ομάδα;

«Η ομάδα προετοιμάζεται καλά. Είμαστε σε καλή κατάσταση. Σίγουρα θα θέλαμε να έχουμε νικήσει στο τελευταίο παιχνίδι για να έχουμε ακόμη καλύτερη ψυχολογία αλλά έχουμε δουλέψει καλά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας».

Η καλή εικόνα που έχει δείξει ο Παναθηναϊκός στα περισσότερα ματς στη Λεωφόρο παίζει ρόλο, έστω κι ως προς την πνευματική προετοιμασία σας, ή ακόμη και για τον αντίπαλο που διαπιστώνει ότι έχει να αντιμετωπίσει μια επικίνδυνη ομάδα; Ή επειδή πρόκειται για ντέρμπι, αυτά δεν έχουν σημασία και είναι απλώς ζήτημα 90λεπτου;

«Όλα έχουν σημασία. Σίγουρα όμως σε αυτά τα παιχνίδια πρέπει να μπεις στο γήπεδο απ’ την αρχή δυνατά, να κερδίσεις όλες τις μονομαχίες. Παίζουν σημαντικό ρόλο η δύναμη και το πάθος, δεν φτάνουν μόνο η τακτική και τα τρεξίματα για να κερδίσεις ένα ντέρμπι. Θα πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι απ’ την αρχή γιατί αν μια ομάδα προηγηθεί νωρίς και βρει κάποιο γρήγορο γκολ, σίγουρα αλλάζει η ισορροπία του αγώνα…».

Νιώθετε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση έχοντας δει ότι μπορείτε να παίξετε καλά και να είστε επικίνδυνοι στη Λεωφόρο;

«Ναι, πιστεύω πολύ στην ομάδα και στην προσπάθεια που έχει ξεκινήσει φέτος. Έχουμε βελτιώσει πολλά πράγματα στο παιχνίδι μας. Ξέρουμε τι ζητάμε μέσα στο γήπεδο, έστω κι αν σε κάποια παιχνίδια δεν μας έχουν βγει αυτά που θέλουμε κι αυτά στα οποία δουλεύουμε και που θέλει ο προπονητής μας. Σίγουρα υπάρχει εμπιστοσύνη στην ομάδα και στο πλάνο μας και αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και στο ματς με τον ΠΑΟΚ».

Τι γνώμη έχεις σχηματίσει μέχρι στιγμής για τον ΠΑΟΚ; Τι πρέπει να προσέξει ο Παναθηναϊκός και που πρέπει να χτυπήσει;

«Ο ΠΑΟΚ έχει τη σφραγίδα του προπονητή του, ο οποίος ξέρει πολύ καλά την ομάδα του. Βρισκόταν εκεί τα προηγούμενα χρόνια, ξέρει τα αποδυτήρια και τους περισσότερους παίκτες που είχε και στην προηγούμενη θητεία του. Είναι σίγουρο πως θα έρθει διαβασμένος στο ντέρμπι. Αλλά κι εμείς θα πάμε καλά διαβασμένοι. Ο ΠΑΟΚ διαθέτει παίκτες με ποιότητα και χρειάζεται μεγάλη προσοχή από εμάς, ιδίως στο μεσοεπιθετικό κομμάτι του αντιπάλου. Πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι καθόλη τη διάρκεια του αγώνα προκειμένου να περιορίσουμε τις φάσεις και τους κινδύνους στην περιοχή μας». 

Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, το πρώτο μεγάλο ματς της σεζόν, η ομάδα έδειξε εντυπωσιακή προσήλωση στην ανασταλτική λειτουργία. Ήταν σχεδόν αλάνθαστη και αποτελεσματική. Θεωρείς ότι στα ντέρμπι προέχει η άμυνα και το μηδέν παθητικό;

«Σίγουρα παίζει σημαντικό ρόλο. Η ομάδα πρέπει να μπει στο γήπεδο πολύ προσηλωμένη στον στόχο της. Κάθε παίκτης θα πρέπει να δώσει το κάτι παραπάνω τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση ούτως ώστε η ομάδα να είναι συμπαγής και οι γραμμές κοντά. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθούν οι χώροι που μπορεί να δώσουν στον αντίπαλο ευκαιρίες. Το να είμαστε συμπαγείς είναι πολύ σημαντικό για να έχουμε καλή αμυντική συμπεριφορά αλλά και για αναπτυχθούμε καλύτερα στην επίθεση».

Η ομάδα προέρχεται από δύο αρνητικά αποτελέσματα στο πρωτάθλημα. Αυτό σας δημιουργεί μια επιπλέον πίεση ή αποτελεί επιπρόσθετο κίνητρο;

«Και μόνο ο αντίπαλος και το ότι πρόκειται για ματς-ντέρμπι σίγουρα αρκεί για να έχεις επιπλέον κίνητρο. Από εκεί και πέρα όμως, από τη στιγμή που βρισκόμαστε στον Παναθηναϊκό γνωρίζουμε καλά ότι η πίεση υπάρχει σε όλα τα ματς, αφού στόχος είναι πάντοτε η νίκη».

Η δύναμη της Λεωφόρου αποτελεί ένα επιπλέον όπλο για εσάς;

«Ναι, η Λεωφόρος μας δίνει πολύ μεγάλη ψυχολογία. Είναι ένα μεγάλο όπλο για εμάς. Η αλήθεια είναι ότι παίρνουμε μεγάλη ώθηση στη διάρκεια των αγώνων από την εξέδρα. Και γι’ αυτό θέλουμε δίπλα μας τον κόσμο για να μας βοηθήσει να φτάσουμε στη νίκη».

Από το 4-1 επί του Ιωνικού, η ομάδα πήγε στην ήττα στην Τρίπολη, μετά στην πρόκριση επί του Ατρομήτου και στην γκέλα με τον ΟΦΗ. Μία κρύο, μία ζέστη. Πώς μπορεί να επέλθει η σταθερότητα;

«Κάθε νίκη δίνει ψυχολογία και ηρεμία στην ομάδα και χρόνο στον προπονητή για να δουλέψει στις αδυναμίες που υπάρχουν. Όταν μία κερδίζεις, μία χάνεις, μία φέρνεις ισοπαλία, αυτό προκαλεί ανισορροπία στην ομάδα και σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, κάτι που κάνει ακόμη πιο δύσκολο το έργο της βελτίωσης. Το σημαντικότερο για να χτίζεις ψυχολογία αλλά και για να αρχίσεις να ανεβαίνεις βαθμολογικά, είναι οι νίκες και το σερί καλών αποτελεσμάτων».

Τι εξήγηση δίνεις γι’ αυτές τις μεταπτώσεις που έχει η ομάδα στην απόδοση και στην αποτελεσματικότητά της;

«Έχουμε κάποια σημεία που είναι πολύ δυνατά στο παιχνίδι μας. Στο καλό μας διάστημα μπορούμε να σκοράρουμε εύκολα και να δημιουργήσουμε πολλές ευκαιρίες. Υπάρχουν όμως και τομείς, είτε επιθετικά είτε αμυντικά, όπου πρέπει να βελτιώσουμε πολλά ως προς τον τρόπο σκέψης μας για να γίνουμε καλύτεροι. Παίζει ρόλο ότι είμαστε καινούργια ομάδα. Εμείς όμως ακολουθούμε το πλάνο μας και παίζουμε το ποδόσφαιρό μας. Δεν θέλουμε το αντιποδόσφαιρο, ούτε το να μην έχουμε πειθαρχία στο παιχνίδι μας. Είναι λογικό ακόμη να υπάρχουν μεταπτώσεις επειδή είμαστε νέα ομάδα με νέο προπονητή. Χρειαζόμαστε χρόνο για να αφομοιώσουμε αυτή την αλλαγή αλλά δουλεύουμε σκληρά».

Ήσουν ο πρώτος που ήρθες, από τις συνολικά επτά μεταγραφές που έκανε η ομάδα το καλοκαίρι, και βιώσες απ’ την πρώτη μέρα το νέο ξεκίνημα που επιχειρείται απ’ τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Βλέπεις πρόοδο και εξέλιξη στην ομάδα;

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βελτίωση είναι μεγάλη σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού μας και σύμφωνα με αυτά που ζητάει ο προπονητής μας. Θυμάμαι φιλικά παιχνίδια κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που με το ζόρι περνούσαμε το κέντρο, δεν κάναμε ευκαιρία, δεν δημιουργούσαμε ούτε προϋποθέσεις για ευκαιρία. Έχουμε βελτιωθεί πολύ αλλά συνεχίζουμε καθημερινά στην προπόνηση να προσπαθούμε ώστε εκεί που υπάρχει πρόβλημα να βρούμε τις λύσεις και να γίνουμε καλύτεροι».

Εσύ προσωπικά πόσο ικανοποιημένος είσαι με την απόδοσή σου; Θεωρείς ότι έχεις προσαρμοστεί, βρίσκεσαι στο επίπεδο που θες;

«Όλοι μας προσπαθούμε για το καλύτερο και σίγουρα νιώθω ότι έχω να δώσω περισσότερα, όπως και όλη η ομάδα. Είμαστε ένα σύνολο που έχει μεγάλες δυνατότητες και παίκτες καλούς, με ποιότητα και με στοιχεία που λείπουν από άλλες ομάδες. Οπότε θεωρώ ότι είναι θέμα δουλειάς και αφομοίωσης όσων κάνουμε στην προπόνηση ώστε να βγουν και στο γήπεδο».

Συνήθως οι συζητήσεις περί στόχων είναι άβολες για τους ποδοσφαιριστές. Εσύ με τι θα ήσουν ικανοποιημένος στο φινάλε της σεζόν;

«Σίγουρα η ομάδα πρέπει να επιστρέψει στην Ευρώπη, όπως επίσης και να διεκδικήσει το Κύπελλο. Και στο πρωτάθλημα όσο πιο ψηλά…».

Η Εθνική ομάδα αποτελεί ένα επιπλέον κίνητρο; Παίζεις έχοντας κι αυτόν τον στόχο στο μυαλό σου;

«Είναι ένα μεγάλο κίνητρο για εμένα η Εθνική. Θέλω να βρεθώ εκεί και προσπαθώ μέσα απ’ την απόδοσή μου και συνολικά απ’ την εικόνα της ομάδας να κερδίσω μια θέση στις επιλογές του προπονητή».

Το όνομα Παναθηναϊκός τις περισσότερες φορές αρκεί από μόνο του για να δελεάσει κάποιον παίκτη. Εσένα τι ήταν εκείνο που σε έφερε στην ομάδα;

«Όταν δέχεσαι μια πρόταση από μια μεγάλη ομάδα όπως είναι ο Παναθηναϊκός αποτελεί κίνητρο, τιμή και σίγουρα δεν μπορείς να αρνηθείς με τέτοια προοπτική. Ήθελα να έρθω εδώ για να δουλέψω με ένα καλό τεχνικό επιτελείο και με καλούς συμπαίκτες για να εξελιχθώ προσωπικά αλλά και για να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της».

Τι αναμνήσεις έχεις από τον Παναθηναϊκό ως παιδί;

«Οι πολλοί τίτλοι που έχει κατακτήσει η ομάδα, οι μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες και οι μεγάλες νίκες. Ήταν εποχές που μόνο ο Παναθηναϊκός, απ’ τις ελληνικές ομάδες, έκανε μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες».

Λένε ότι είναι δύσκολο να σπουδάζεις και παράλληλα να παίζεις ποδόσφαιρο. Εσύ τα έκανες με επιτυχία και τα δύο. Ήταν δύσκολη περίοδος; Πώς τα συνδύασες;

«Σίγουρα δεν είναι εύκολο να συνδυάσεις επαγγελματικό ποδόσφαιρο και πανεπιστήμιο. Εκείνη την εποχή έβαλα σε δεύτερη μοίρα το ποδόσφαιρο γιατί έριξα βάρος κυρίως στο να τελειώσω το πανεπιστήμιο και να πάρω το πτυχίο μου. Δεν άφησα όμως και πρόσεχα τον εαυτό μου. Ήμουν και τυχερός όμως καθώς το τάιμινγκ ήρθε έτσι για να βρεθώ σε επαγγελματική ομάδα…».

Θα μπορούσες πάντως να έχεις ακολουθήσει και τον αντίθετο δρόμο, δηλαδή μόνο ποδόσφαιρο, όπως κάνουν οι περισσότεροι παίκτες. Τι σε ώθησε προς τις σπουδές ενώ υπήρχε το δέλεαρ του επαγγελματικού ποδοσφαίρου;

«Ήταν μια δύσκολη εποχή και γενικώς ήταν μια δύσκολη επιλογή. Είχαν περάσει πολλά απ’ το μυαλό μου. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσα να καταξιωθώ επαγγελματικά στο ποδόσφαιρο και προτίμησα να δώσω βάση ώστε να περάσω στη σχολή που ήθελα στο πανεπιστήμιο. Τελικά όμως ήρθαν έτσι τα πράγματα κι ήμουν τυχερός που μπόρεσα να τα συνδυάσω».

Τι θα συμβούλευες ένα παιδί που βρίσκεται στο ξεκίνημα κι έχει στο μυαλό και την μπάλα και τις σπουδές αλλά φοβάται ότι δεν θα τα καταφέρει;

«Θα του έλεγα ότι απ’ τη στιγμή που του αρέσει το ποδόσφαιρο να μην το αφήσει. Το ίδιο και για τα μαθήματα στο σχολείο και τις σπουδές. Υπάρχει χρόνος και για τα δύο αν πραγματικά το θέλεις πολύ. Δεν είναι εύκολο αλλά γίνεται. Αρκεί να υπάρχει θέληση».

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που θες να μιλήσεις μετά τους αγώνες;

«Σίγουρα η κοπέλα μου είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα μιλήσω, είτε έχουμε χάσει, είτε έχουμε κερδίσει. Αυτή είναι που θα απορροφήσει την ενέργειά μου, είτε είναι θετική, είτε αρνητική. Με την οικογένειά μου συνήθως μιλάω την επόμενη ημέρα. Κι έχω και 2-3 φίλους κολλητούς, που είναι και Παναθηναϊκοί, οπότε μπορώ να μιλήσω μαζί τους και πιο ποδοσφαιρικά (γέλια)».

Πώς περνάς τις ελεύθερες ώρες σου;

«Κυρίως σπίτι ή κάποιες κοντινές βόλτες για να καθαρίσει το μυαλό. Ένας καφές, λίγο περπάτημα για να σκεφτώ και να ηρεμήσω. Επίσης, βλέπω ταινίες και στις αποστολές διαβάζω βιβλία. Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Δεν ήμουν ποτέ του Playstation…».

Τι διαβάζεις;

«Τα πάντα! Από κλασικούς μέχρι και πιο χαλαρά βιβλία…».

Είσαι football maniac; Βλέπεις ποδόσφαιρο πέρα απ’ το να παίζεις;

«Μου αρέσει πολύ να βλέπω ποδόσφαιρο. Είτε τα πρωταθλήματα, είτε τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όλα τα παρακολουθώ. Μπορεί απ’ τις οχτώ μέχρι και τις δώδεκα το βράδυ να βλέπω μπάλα. Μου αρέσει. Προσπαθώ να δω πράγματα και για τη θέση μου, από παίκτες επιπέδου. Πώς συμπεριφέρονται, πώς κινούνται, στοιχεία που μπορούν να βελτιώσουν το παιχνίδι μου».

Υπάρχει μόνο το ποδόσφαιρο στη ζωή σου ή ασχολείσαι και με άλλα σπορ;

«Όχι, μόνο ποδόσφαιρο. Το καλοκαίρι μπορεί να πάω για μπάσκετ με τους φίλους μου και ρακέτες στην παραλία (γέλια)».

Το κατέχεις το μπάσκετ;

«Μέχρι την Ε’ Δημοτικού πήγαινα μπάσκετ, παράλληλα με το ποδόσφαιρο. Αλλά με κέρδισε το ποδόσφαιρο…».

Πώς μπήκε στη ζωή σου το ποδόσφαιρο;

«Από μικρό παιδί με θυμάμαι να κλοτσάω ό,τι έβρισκα μπροστά μου. Σε ηλικία εννέα ετών γράφτηκα στην τοπική ομάδα, τη Δόξα Μεγαλόπολης. Είχα πολλούς συμμαθητές και φίλους που παίζαμε στη γειτονιά και θέλαμε να συμμετέχουμε και σε αγώνες με άλλα παιδιά. Κι έτσι ξεκινήσαμε…».

Τότε όμως έπαιζες μπροστά. Σκόραρες κιόλας αρκετά γκολ. Πώς έγινε η στροφή και γύρισες μπακ;

«Πράγματι, έπαιζα εξτρέμ και έβαζα γκολ. Άλλο το επίπεδο όμως στις μικρότερες κατηγορίες. Στον Αστέρα πήγα ως εξτρέμ αλλά η πρώτη χρονιά στην ομάδα δεν άρχισε καλά κι αλλάξαμε προπονητή. Τότε ήρθε ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, είχαμε και κάποιες απουσίες εκείνη την εποχή με τον τραυματισμό του Μπέρτου και του Ίγκορ. Με έβαλε σε κάποια παιχνίδια να παίξω ως δεξί μπακ. Μου είπε “αυτή είναι η θέση σου. Με τα στοιχεία που έχεις, εκεί μπορείς να καταξιωθείς στο ποδόσφαιρο”. Το ακολούθησα αφού μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία και εκ των υστέρων αποδεικνύεται σωστή επιλογή». 

Έχεις περάσει απ’ όλες τις βαθμίδες. Μικρές κατηγορίες, τοπικά, Γ’ Εθνική. Είσαι «ψημένος». Τι θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια;

«Είναι αλήθεια πως έχω πολλές και διαφορετικές εμπειρίες. Πάντοτε κρατούσα τα θετικά στοιχεία και προσπαθούσα χρόνο με τον χρόνο να ανεβαίνω κατηγορία. Δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή που έπαιξα Α’ και Β’ τοπικό παρόλο που μπορούσα νωρίτερα να παίξω σε μεγαλύτερη κατηγορία».

Υπήρξαν όμως και συμπεριφορές που σε πίκραναν και σε έφεραν σε δύσκολη θέση. Ακόμη και για την καριέρα σου, όταν μια απ’ τις ομάδες σου, η Φαλαισία, δεν σε άφηνε να φύγεις γιατί ήθελε χρήματα. Και τελικά έδωσε τη λύση η μητέρα σου…

«Είναι απ’ αυτά τα καπρίτσια της παλιάς λογικής ότι σου καρφώνω το δελτίο και τέλος. Και να φανταστείτε ότι την επόμενη χρονιά αυτή η ομάδα διαλύθηκε και όλα τα υπόλοιπα παιδιά πήραν τα δελτία τους χωρίς αντάλλαγμα. Εκείνη τη στιγμή αν η μητέρα μου δεν έπαιρνε την απόφαση να δώσει τα χρήματα που ζητούσαν ή αν δεν είχε αυτά τα χρήματα, μπορεί όλα να είχαν τελειώσει. Εγώ μάλιστα της έλεγα εκείνη την εποχή να μην τα δώσει. Εκείνη όμως επέμενε. Τι να πω; Ήταν το ένστικτο της μάνας; Σίγουρα βγήκε σε καλό και δικαιώθηκε. Σαν να έβλεπε μπροστά. Χαίρομαι περισσότερο για τη μητέρα μου γιατί τώρα βλέπει ότι ανταμείφθηκαν οι κόποι και οι θυσίες της».

Είναι απ’ αυτές τις αποφάσεις που καθορίζουν μια ολόκληρη ζωή…

«Έτσι είναι. Ο πατέρας μου είχε φύγει απ’ τη ζωή κι η μητέρα μου πήρε αυτή την απόφαση. Ήταν μια απόφαση ζωής».

Είσαι ένας άνθρωπος που πέρασε δυσκολίες, αλλά τις αντιμετώπισες. Δεν τα παράτησες, δεν παραστράτησες, δεν ξέφυγες, δεν έχασες τον δρόμο. Δεν είναι εύκολο από τη μια μέρα στην άλλη να ξυπνάς και να μην έχεις δίπλα σου τον πατέρα σου. Πώς το αντιμετωπίζει όλο αυτό ένα 16χρονο αγόρι;

«Οι γονείς μας από μικρά παιδιά μας είχαν δώσει τα εφόδια και τις αρχές για να προχωρήσουμε στη ζωή μας. Η μητέρα μας, μετά τον θάνατο του πατέρα μας, ήταν και μάνα και πατέρας μαζί. Δεν μας έλειψε τίποτα. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και με παρακίνησε και η αδερφή μου, την οποία είδα να πετυχαίνει στη ζωή της. Από μικρή είχε όνειρο να γίνει γιατρός, πράγμα που κατάφερε. Βλέποντάς την να πετυχαίνει μπήκα κι εγώ στη διαδικασία και στη σκέψη ότι πρέπει να πετύχω και να καταφέρω πράγματα στη ζωή μου. Εκείνη τη στιγμή πρέπει να είσαι δυνατός. Κι εγώ είχα κάποια πράγματα στο μυαλό μου που με κράτησαν στο σωστό δρόμο…».