Ο Βασίλης Σπίνος, προερχόμενος από τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, τον χειμώνα πήρε την απόφαση να γίνει ποδοσφαιρικός… μετανάστης, πήρε υποτροφία στο Florida Atlantic University και δεν το μετάνιωσε ούτε στο ελάχιστο. Όντας βασικό μέλος μίας international ενδεκάδας, κυνηγά το… αμερικανικό όνειρο.
Το Trifilara.gr, τον συνάντησε στο διάλειμμα των καθημερινών, διπλών του προπονήσεων, συζητώντας για τους “πράσινους” και το ποδόσφαιρο στις ΗΠΑ.
ΓΙΑΤΙ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ
“Ο κορωνοϊός ουσιαστικά με έκανε να επιλέξω τις ΗΠΑ. Σε αυτή την ηλικία πρέπει να παίζεις ποδόσφαιρο για να εξελίσσεσαι, δε γίνεται αλλιώς. Η κατάσταση στην Ελλάδα ήταν μετέωρη, υπήρχε αβεβαιότητα για το πότε θα «ανοίξει» το ποδόσφαιρο στις μικρότερες κατηγορίες και με το δεύτερο lockdown πήρα την απόφαση να πάω στην Αμερική. Τότε ήταν που μου έστριψε το μυαλό και είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να παίξω“.
Για τον 20χρονο στόπερ η προοπτική του student-athlete, σε συνδυασμό με το γενικό lockdown στην Ελλάδα, ήταν ιδιαίτερα δελεαστική. “Στις ΗΠΑ υπάρχει εξαιρετική οργάνωση έτσι ώστε να προπονείσαι σε επαγγελματικούς ρυθμούς, χωρίς να αφήνεις πίσω τα μαθήματα. Πράγμα το οποίο είναι αρκετά δύσκολο να συμβεί στην Ελλάδα. Στο ποδόσφαιρο τη μία μέρα «είσαι» την άλλη δεν «είσαι». Αλλάζουν προπονητές, αλλάζουν τεχνικοί διευθυντές… Κανείς δε μπορεί να σου υποσχεθεί ότι η καριέρα θα έχει διάρκεια. Γι αυτό και είναι σημαντικό να μη μείνουν πίσω οι σπουδές“.
Αμυντικό ρεκόρ για το FAU με παθητικό 0,89 γκολ ανά παιχνίδι
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΙΠΑΤΕ;
“Στην Ελλάδα δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμη το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Αμερική. Υπάρχει η προκατάληψη ότι οι Αμερικανοί δεν γνωρίζουν από ποδόσφαιρο, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η προοπτική που προσφέρει το Κολεγιακό είναι εξαιρετική, με ένα πρωτάθλημα υψηλών προδιαγραφών“.
Το επίπεδο των κορυφαίων ομάδων πλησιάζει εκείνο των ασθενέστερων ομάδων της Superleague. Με το ανώτατο όριο ηλικίας να είναι τα 25 έτη, δεν είναι λίγοι οι ποδοσφαιριστές που αφήνουν φυτώρια ευρωπαϊκών για μία θέση στο NCAA. Υπάρχουν δε και παραδείγματα παιδιών που απέρριψαν προτάσεις για επαγγελματικά συμβόλαια, αποσκοπώντας σε μία καλύτερη ποδοσφαιρική – και μη – καριέρα μέσω των Πανεπιστημίων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
“Μαγική” πρώτη σεζόν για τον Σπίνο και είσοδος στην κορυφαία ενδεκάδα των πρωτοετών
ΤΟ ΠΡΩΤΟ “ΟΧΙ” ΣΤΟ… ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ
Το 2018, ο Σπίνος βρέθηκε για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την προοπτική των ΗΠΑ. Τότε όμως είχε απορρίψει την πρόταση για υποτροφία, θέτοντας ως στόχο ένα επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό.
“Ίσως ήταν προτιμότερο να είχε φύγει για την Αμερική όταν είχα την πρόταση για την πρώτη υποτροφία, αλλά σίγουρα δεν το μετανιώνω. Στα τέσσερα χρόνια που βρέθηκα στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκα σε αρκετές αναμετρήσεις και ήμουν τυχερός που συνεργάστηκα με εξαιρετικούς προπονητές. Αποκορύφωμα ήταν η τελευταία σεζόν η οποία ήταν εξαιρετική τόσο για την ομάδα όσο και για εμένα προσωπικά“.
ΤΟ “ΔΙΑΖΥΓΙΟ” ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ
Ο Σπίνος ήταν μέλος της φουρνιάς του 2001, μία από τις πιο ταλαντούχες στην ιστορία των “πράσινων” ακαδημιών. Αγωνίστηκε, μεταξύ άλλων, μαζί με τους Αλεξανδρόπουλο, Αθανασακόπουλο, Καραγιάννη, Σερπέζη, Τζαβίδα, οι οποίοι πλέον βρίσκονται στην πρώτη ομάδα του Τριφυλλιού. Ωστόσο εκείνος, δεν κατάφερε να βρει το “πολυπόθητο” επαγγελματικό συμβόλαιο.
“Δεν γνωρίζω αν είναι πάντα έτσι, αλλά το θέμα της υπογραφής συμβολαίου «έκατσε» πάνω στον κορωνοϊό. Εμείς είχαμε σταματήσει τελείως τις προπονήσεις μετά την αναμέτρηση με τον ΟΦΗ στις 7 Μαρτίου. Για το ότι δεν θα συνεχίσω στην ομάδα ενημερώθηκα στην αποχαιρετιστήρια συνάντηση που είχαμε στις αρχές Ιουνίου από τον προπονητή της Κ19. Ο νέος τεχνικός διευθυντής (σ.σ. Τσάβι Ρόκα) δεν είχε σκοπό να μου προσφέρει συμβόλαιο κι έτσι αποχώρησα από την ομάδα. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα πολύ να μείνω, αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν. Κατανοώ ότι το… χωνί στενεύει όταν πρέπει να γίνει το «άλμα» για την πρώτη ομάδα, αλλά πιστεύω ότι άξιζα να παραμείνω. Είχα κάνει μεγάλη προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια και μία εξαιρετική τελευταία σεζόν. Ωστόσο τελικά έπρεπε να αποχωρήσω, ευχαρίστησα του ανθρώπους του Παναθηναϊκού και κοίταξα μπροστά“.
