Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγο, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της «πάλης» των τάξεων στη νεότερη εποχή.
Το Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.
Τα πρώτα εργατικά κινήματα στον ελλαδικό χώρο δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της καπνοκαλλιέργειας τον 19ο αιώνα. Η πρώτη απεργία στον τότε υπό οθωμανική διοίκηση ελλαδικό χώρο, έλαβε χώρα την Πρωτομαγιά του 1888 στην πόλη της Δράμας, από τους καπνεργάτες με κύριο αίτημα τις δέκα ώρες εργασίας, καθώς εκείνη την εποχή οι εργάτες εργάζονταν από δώδεκα έως και δεκατρείς ώρες ημερησίως.
Στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την εκτέλεση 200 Ελλήνων πατριωτών, κομμουνιστών και αριστερών αγωνιστών, ως αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού στρατηγού και των τριών συνοδών του, που έγινε στις 27 Απριλίου 1944 σε τοποθεσία κοντά στους Μολάους Λακωνίας . Οι 200 της Καισαριανής μεταφέρθηκαν απ’ το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου ήταν κρατούμενοι, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκεί εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.
Η ημέρα αυτή βέβαια έχει καθιερωθεί περισσότερο ως το καλωσόρισμα της άνοιξης και το μάζεμα των λουλουδιών ,από τι μια ιστορική ημέρα που ίσως…να θέλει κάτι να πει!
Οι πολίτες μπορεί να διαδήλωναν για λιγότερες ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας , αλλά αυτό έγινε στο παρελθόν και από τότε ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει.
Οι «καλές» συνθήκες εργασίας είναι σαν να λέμε το «κερασάκι στην τούρτα» , που συμπληρώνει όλο αυτό το χάος που επικρατεί στον κόσμο του σήμερα αλλά και του χθες. Οι αιτήματα των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες εργασίας μας απασχολούν ακόμα , καθώς εξαιτίας πολλών συνθηκών αλλά και της οικονομικής κρίσης ,που ταλαιπωρεί εδώ και πολλά χρόνια την Ελλάδα, η εργασία είναι το πρωτεύον μέλημα όλων και το «καλό» περισσεύει.
Το ωράριο εργασίας είναι σημαντικότερη προϋπόθεση για την «τέλεια» δουλειά . Στις περισσότερες αν όχι όλες τις επιχειρήσεις το ωράριο δύσκολα τηρείται. Οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλέψουν παραπάνω ώρες , χωρίς δεύτερη σκέψη , διότι γνωρίζουν ότι η άρνηση μπορεί να μην τους βγει και σε καλό…
Το νόμιμο ωράριο εργασίας σε πολλές επιχειρήσεις , τηρείται μόνο εικονικά , αφού ο μόνος τρόπος για να τηρηθεί είναι οι εργαζόμενοι να δουλεύουν Πρωτομαγιά!
Μπορεί η λεγόμενη πρωτομαγιά να έχει μια βαθιά ουσία ,αλλά λίγοι είναι αυτοί που την θυμούνται και στην τελική την εφαρμόζουν. Ίσως , οι συνθήκες πολλές φορές να μην επιτρέπουν στον εργαζόμενο να δουλέψει 8 ώρες και να φύγει , σίγουρα όμως δεν θα πρέπει να του κλείνουν τον δρόμο προς την αναζήτηση ενός υγειούς εργασιακού χώρου.
Κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει χωρίς την θέληση σου ,να υπομένεις κάτι που ο ίδιος δεν επιθυμείς , αυτό όμως είναι μια άποψη ουτοπική .
Εξαιτίας του μεγάλου ανταγωνισμού και των ελάχιστων θέσεων εργασίας , όλοι θέλοντας και μη καταλήγουν να επιλέγουν τον «δύσβατο δρόμο».
Μόνο αν είσαι κάτω των 30 έχεις το δικαίωμα να αναθεωρήσεις για τις επιλογές σου ,διότι το ώριο ηλικίας πλέον , παίζει σημαντικό ρόλο , στον τρόπο αντιμετώπισης των υπαλλήλων …. Μετά την ηλικία των 40 ετών , τα πράγματα δυσκολεύουν και η εύρεση εργασίας είναι «μαραθώνιος». Με αυτόν τον τρόπο , κάποιες συμπεριφορές που πηγαίνουν ενάντια στα δικαιώματα των εργατών , μπορούν να επιβιώσουν και να αντέξουν στον χρόνο!
