Ο Παναθηναϊκός φημίζεται για τις ακαδημίες του και κατά κοινή ομολογία έχει παράξει αρκετούς ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου μέχρι σήμερα. Τώρα στο “κατώφλι” της πρώτης ομάδας βρίσκεται η φουρνιά του 2001, η οποία είναι από τις πιο ταλαντούχες που είδε τα τελευταία χρόνια η Παιανία.
Τα “next big things” ενίοτε μένουν ανεκμετάλλευτα, αρκεί να ρίξει κανείς μια μάτια στο χρόνο συμμετοχής που είχαν μέχρι τώρα και την παρουσία τους στο βασικό σχήμα.
Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος: Ατρόμητος-Παναθηναϊκός 15 λεπτά, Ξάνθη-Παναθηναϊκός 6 λεπτά, Αστέρας Τρίπολης-Παναθηναϊκός 30 λεπτά, ΌΦΗ-Παναθηναϊκός 8 λεπτά και Παναθηναϊκός-Άρης 25 λεπτά. Σύνολο 84 λεπτά.
Βασίλης Ζαγαρίτης: Παναθηναϊκός-Βόλος 90 λεπτά, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 10 λεπτά και Παναθηναϊκός-Άρης 7 λεπτά. Σύνολο 107 λεπτά.
Ανδρέας Αθανασακόπουλος: Παναθηναϊκός-Άρης 14 λεπτά
Νίκος Χριστογεώργος: Παναθηναϊκός-Άρης 90 λεπτά
Δημήτρης Σερπέζης: ΌΦΗ-Παναθηναϊκός 8 λεπτά
Σπύρος Τζαβίδας: Καμία συμμετοχή, αποστολή με Άρη
Γιώργος Βαγιαννίδης: Παναθηναϊκός-Παναιτωλικός γκολ και ασίστ σε 61 λεπτά
Γενικό σύνολο: 364 λεπτά ή αν θέλετε τέσσερα ματς και οι… καθυστερήσεις, για την επτάδα των παιδιών που ανέβηκαν από τους Νέους.
Για να εξελιχθούν και να ωριμάσουν ποδοσφαιρικά, οι μελλοντικοί αστέρες των «πράσινων», χρειάζονται χρόνο συμμετοχής και καθοδήγηση από τους “μεγάλους”, πράγμα το οποίο μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν συμβαίνει στην πράξη. Καλό είναι να αποθεώνουμε έναν Χριστογεώργο μια στο τόσο, αλλά ακόμη καλύτερο είναι να υπάρχει μεθοδικότητα, ώστε να βλέπουμε πιο συχνά τον “Χ” Νίνη, Βαγιαννίδη, Αλεξανδρόπουλο στον χλοοτάπητα. Πάντα με άξονα τη σωστή διαχείριση ώστε να μην “καούν” οι πιτσιρικάδες.
Ωστόσο, κανένα ταλέντο δεν “έλαμψε” χωρίς να αγωνίζεται, δια της απουσίας του. Οι πρωταγωνιστές αναδύονται στο γήπεδο, όχι στα ΜΜΕ και υπάρχει κίνδυνος τα ταλέντα του… Green Football Factory να μην μπουν ποτέ στα πάνω ράφια της βιτρίνας αν δεν πάρουν στην πράξη ευκαιρίες και όχι στο σχεδιασμό.
Ο Τάσος Χατζηγιοβάνης και ο Γιάννης Μπουζούκης είναι πλέον ποδοσφαιριστές πρώτης γραμμής, κυρίως επειδή οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι. Έπιασαν την ευκαιρία από τα μαλλιά , πήραν όμως την ευκαιρία …Σε μία δύσκολη εποχή για το Σύλλογο, οι δυο τους μαζί με τον Δημήτρη Εμμανουηλίδη ανέβηκαν στην πρώτη ομάδα και απέδειξαν ότι αν πιστέψεις το project τότε αποδίδει καρπούς.
Το θέμα όμως δεν είναι να μιλάμε φιλοσοφικά για τα ταλέντα, αλλά να τα βλέπουμε επί τω έργω. Στόχος της τεχνικής ηγεσίας σήμερα είναι να μην κλονίσει τη χημεία Ελλήνων-ξένων. Ο ερχομός του Ντάνι Πογιάτος αποτελεί θετικό μήνυμα για τα πιτσιρίκια της ακαδημίας, καθώς ο Ισπανός έχει μάθει να δουλεύει με νέα παιδιά.
Ο Ολυμπιακός, αντίστοιχα, αγωνίστηκε στον πρώτο ημιτελικού Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα με τερματοφύλακα τον Κώστα Τζολάκη, ο οποίος είναι μόλις 17 ετών. Ο Τζόλης του ΠΑΟΚ είναι πιτσιρικάς αλλά έλαμψε στο ντέρμπι.
Συνεπώς μπορεί να “διαφημίζουμε” τις ακαδημίες του Τριφυλλιού, αλλά οι αριθμοί δείχνουν, αν το δει κανείς ψύχραιμα, πως η εφαρμογή από τη θεωρία απέχουν αισθητά.
Μπορεί όλο αυτό να μην συνάδει με την πίεση για αποτέλεσμα αλλά θα πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία, ανάμεσα στον πρωταθλητισμό και την ανάδειξη των ταλέντων.
