Ήταν από πριν γνωστό πως το φιλικό με τη Μίλαν θα ήταν αρκετά δύσκολο καθώς ο Παναθηναϊκός είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα καλύτερη απ’ αυτόν με παίκτες έμπειρους, παγκοσμίας κλάσης και ποιοτικότερους από τους αντίστοιχους του τριφυλλιού.
Οπότε αν δει κανείς το τελικό αποτέλεσμα, το 2-1, είναι αρκετά τιμητικό για τον Παναθηναϊκό πάντα και σε σχέση με την εικόνα των δύο ομάδων στο γήπεδο. Όπως έχω γράψει ξανά σε άλλο blog μου όμως στα φιλικά δεν παίζει ρόλο το αποτέλεσμα. Και δεν μετράω πως το τριφύλλι δεν έχει κερδίσει κανένα από τα ματς προετοιμασίας που έχει δώσει.
Σημασία έχουν άλλα πράγματα στα φιλικά. Σημασία έχει να έχεις κέρδος από κάθε παιχνίδι προετοιμασίας, ακόμα και κόντρα στη Μίλαν. Και ο Παναθηναϊκός είχε.
Για παράδειγμα οι πράσινοι έπαιξαν για πρώτη φορά ένα διαφορετικό σύστημα. Ο Γιοβάνοβιτς θέλησε να κλείσει τη μεσαία γραμμή του με ένα 4-3-3 που σε φάση άμυνας γινόταν 4-4-2 με έναν εκ των χαφ να βγαίνει μπροστά στο ύψος του Μακέντα για να πιέσει τα αντίπαλα στόπερ, να κλέψει μπάλες και ο Παναθηναϊκός να εκμεταλλευτεί την όποια επίθεση.
Γνώριζε άλλωστε εξάλλου πως κόντρα στους Ιταλούς δεν θα είχε τη μπάλα στα πόδια του. Το αντίθετο μάλιστα, ακόμα και όταν την είχε θα έπρεπε να ήταν εξαιρετικός στο να την κυκλοφορήσει και να βγάλει σωστές επιθέσεις και να αντέξει στην πίεση. Το κατάφερε σε μικρό ποσοστό, ένα δεκάλεπτο στο πρώτο μέρος και ένα τέταρτο πριν το τέλος όταν βέβαια η Μίλαν είχε αλλάξει κατά πολύ την ενδεκάδα της χρησιμοποιώντας και αυτή νέα πρόσωπα.
Αντίστοιχο αντίπαλο όμως με τη δυναμική της Μίλαν στο Ελληνικό πρωτάθλημα δεν θα συναντήσει. Ούτε ομάδες που θα τους δώσει τη μπάλα και θα παίξει στην κόντρα. Ο Γιοβάνοβιτς δεν είναι Μπόλονι. Θέλει να παίξει ποδόσφαιρο, κόντρα σε όποιον αντίπαλο και αν έχει μπροστά του. Οπότε εικόνα ανάλογη με του φιλικού με τη Μίλαν άντε να δούμε μια ή δυο φορές στην Ελλάδα, ίσως και καμία.
Αυτό που ήθελε να βγάλει κόντρα στους Ιταλούς και το είχε ζητήσει ήταν πίεση και κλεψίματα. Και το είδε. Τόσο στη φάση που απείλησε ο Μακέντα μετά το κλέψιμο του Πέρεθ όσο και στο γκολ του Ιωαννίδη καθώς αν δει καλά κανείς τη φάση θα δει πως στην πίεση τρεις παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν πατήσει περιοχή για να πιέσουν τους αντιπάλους τους και να εκμεταλλευτούν το όποιο λάθος.
Έδειξε στο στοιχείο του ο Πέρεθ
Από εκεί και πέρα ένα ακόμη κέρδος για μένα στο φιλικό με τους Ιταλούς ήταν η παρουσία του Πέρεθ. Ο Ισπανός παρά τα όποια λάθη του, ποιος δεν έκανε, είναι αρκετά ψημένος σε τέτοια παιχνίδια παίζοντας στη La Liga και κόντρα σε κορυφαίους αντιπάλους σχεδόν κάθε εβδομάδα και έδειχνε να είναι αυτός που δεν ήταν καθόλου ψαρωμένος σε σχέση με τους υπόλοιπους πράσινους. Είχε τρεξίματα, κοψίματα, ρυθμό, ανάσες και έβγαλε με άνεση το πρώτο του 90λεπτο.
Ιωαννίδης και Σιδεράς
Η παρουσία του Ιωαννίδη επίσης ήταν στα θετικά από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο Έλληνας φορ έδειξε πως δεν καταλαβαίνει τίποτα και κόντρα σε όποιον αντίπαλο προσπαθεί για το καλύτερο. Αποτέλεσμα και το γκολ που σημείωσε αλλά και η εν γένει παρουσία του με τις κερδισμένες μονομαχίες στη διάρκεια της αναμέτρησης.
Επίσης θετική εικόνα μου άφησε η παρουσία του Σιδερά. Ο 19χρονος στόπερ που πριν δύο μήνες έπαιζε παιχνίδια Κ19 βρέθηκε αντιμέτωπος με τους Ζιρού, Λεάο, Ρέμπιτς. Η παρουσία του στο ματς και η εμπειρία που αποκόμισε, τόσο αυτός όσο και οι υπόλοιποι, από το παιχνίδι με τη Μίλαν θα τον βοήσει ενόψει της συνέχειας. Άλλωστε έχει όλο το μέλλον μπροστά του.
Αυτό που μου άρεσε στο νεαρό αμυντικό είναι η ηρεμία με την οποία αντιμετώπισε το παιχνίδι. Η ηρεμία με την οποία έπαιξε αν και λογικά το άγχος που είχε θα ήταν αρκετό. Η φάση που στις καθυστερήσεις διώχνει τη μπάλα αρκετά σωστά με ψαλίδι και αποτρέπει ένα τρίτο γκολ ήταν χαρακτηριστική.
Υ.Γ. Η καθυστέρηση στις μεταγραφές είναι δεδομένη. Το καταλαβαίνουν όλοι. Το ποιος φταίει το γνωρίζουν μόνο στον Παναθηναϊκό. Ο Γιοβάνοβιτς θέλει να είναι σίγουρος 100% για όποιον πάρει αλλά και η διοίκηση καταλαβαίνει πως η ομάδα θέλει ενίσχυση. Έχουμε φτάσει 15 Αυγούστου και το τριφύλλι ψάχνει για δύο, τουλάχιστον, βασικούς ποδοσφαιριστές.
Υ.Γ.1 Δεν αποτελεί προτεραιότητα αλλά δεδομένα δεν έχει φύγει από το μυαλό των ανθρώπων του Παναθηναϊκού η αποκτήση γκολκίπερ. Ίσως προς το τέλος Αυγούστου γίνει και μια τέτοια κίνηση.
