Ο Παναθηναϊκός έκανε το χειρότερο φετινό του παιχνίδι, ίσως και το χειρότερο επί εποχής Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πράσινο πάγκο και η ήττα από τον ΠΑΟΚ ήρθε φυσιολογικά. Όπως εξελίχθηκε η αναμέτρηση ναι μεν το τριφύλλι θα μπορούσε να είχε σκοράρει κάποιο τέρμα, στο πρώτο μέρος και πριν σκοράρουν οι φιλοξενούμενοι, αλλά με βάση τις ευκαιρίες και τα δύο δοκάρια του δικεφάλου θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να είχε γνωρίσει και μεγαλύτερη ήττα να μην κρυβόμαστε.
Το να έχεις ένα κακό βράδυ, ένα κακό 90λεπτο μέσα σε μια χρονιά είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το να παρουσιάζεις όμως την ίδια έλλειψη συγκέντρωσης σε δύο μεγάλα παιχνίδια για το πρωτάθλημα δείχνει πως υπάρχει πρόβλημα.
Στέκομαι στα δύο γκολ του δευτέρου μέρους. Το ένα 13’’ μετά τη σέντρα και το άλλο μετά το πλάγιο. Και αν σε αυτά τα δύο προσθέσουμε και το αντίστοιχο τέρμα που είχε δεχτεί ο Παναθηναϊκός από την ΑΕΚ μιλάμε για τρία γκολ που δεν τα δέχονται ούτε ερασιτέχνες.
Και όπως σωστά είπε ο Ιωαννίδης με το τέλος του αγώνα δεν είναι λάθος του Μπρινιόλι, του Χουάνκαρ, του Σένκεφελντ, του Πέρεθ, του Κώτσιρα και όποιου άλλου ήταν στην ενδεκάδα σε εκείνο το σημείο. Είναι συνολικά λάθος της άμυνας του Παναθηναϊκού και τα γκολ αυτά προήλθαν από την έλλειψη συγκέντρωσης εν γένει των ποδοσφαιριστών που ήταν στον αγωνιστικό χώρο εκείνη τη στιγμή.
Στο ντέρμπι της Λεωφόρου το τριφύλλι έδειξε «εγκλωβισμένο». Χωρίς νέες ιδέες και με τις όποιες καλές ενέργειες να ήρθαν μετά από κλεψίματα και γρήγορη μετάβαση από άμυνα σε επίθεση και όχι μετά από οργανωμένο μπιλντ απ ώστε να διασπαστεί η άμυνα του ΠΑΟΚ. Όπως γινόταν κατά κόρον στον πρώτο γύρο. Πρέπει ο Παναθηναϊκός να βάλει νέα στοιχεία στο παιχνίδι του ή να βρει τα στοιχεία που τον έκαναν στο πρώτο μισό της σεζόν να παίζει καλύτερα από τους αντιπάλους τους.
Ο Κλεϊνχέισλερ και ο εξτρέμ που δεν ήρθε ακόμα
Η προσθήκη του Κλεϊνχέισλερ στην ενδεκάδα και το ροτέισον μπορεί να είναι ένα από τα στοιχεία που θα διαφοροποιήσει τον Παναθηναϊκό στα επόμενα ματς ή μη απόκτηση όμως ενός εξτρέμ για να καλύψει το κενό του Αϊτόρ είναι εμφανέστατη και δει στα μεγάλα παιχνίδια. Εκεί που το τριφύλλι πρέπει να έχει όσο το δυνατόν περισσότερες λύσεις διαθέσιμες.
Για αυτό και έπρεπε ο εξτρέμ να είχε ήδη έρθει. Ο τραυματισμός του Αϊτόρ δεν συνέβη τον Νοέμβριο αλλά ένα μήνα νωρίτερα και αυτό έδινε τη δυνατότητα στους πράσινους να αναζητήσουν με μεγαλύτερη ευκολία παίκτες για να καλύψουν τη θέση του. Δεν έγινε. Οι πράσινοι ξέρουν τους λόγους που δεν συνέβη αυτό αλλά εν τέλει το πλήρωσαν και η διαφορά έπεσε στον ένα βαθμό.
Η συνέχεια και η επιστροφή στα πράσινα στάνταρ
Ο Παναθηναϊκός παραμένει στην πρώτη θέση και αν στα επόμενα παιχνίδια επανέλθει στα στάνταρ του πρώτου γύρου τότε θα μπορεί να αυξήσει και πάλι τη διαφορά. Άλλωστε σε σχέση με τους διώκτες του έχει δώσει ήδη δύο ντέρμπι και στις επόμενες αγωνιστικές θα κοντραριστούν μεταξύ τους.
Απαραίτητη προϋπόθεση ο Παναθηναϊκός να σηκώσει κεφάλι, να ανακτήσει την χαμένη του αυτοπεποίθηση και να επανέλθει αγωνιστικά στην εικόνα που έδειχνε στον πρώτο γύρο.
Και τι καλύτερο για να σηκώσει κεφάλι από τη ρεβάνς του Κυπέλλου την Πέμπτη με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ. Μια νίκη και μια ενδεχόμενη πρόκριση δεδομένα θα είναι το καλύτερο φάρμακο για τον Παναθηναϊκό.
Υ.Γ. Ο Βέρμπιτς συνεχίζει να μην προσφέρει όσα θα περίμεναν οι πράσινοι ενώ το ντεμορφάρισμα του Παλάσιος συνεχίζεται. Ίσως θα έπρεπε ο Γιοβάνοβιτς να σκεφτεί κάτι διαφορετικό στο αρχικό σχήμα του Παναθηναϊκού.
Υ.Γ.1 Η δεύτερη κίτρινη/κόκκινη που πήρε ο Σένκεφελντ στο 90’ της αναμέτρησης «κρέμασε» τον Παναθηναϊκό ενόψει της ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ. Ο Ολλανδός ήταν αλλού για αλλού στο παιχνίδι του πρωταθλήματος. Αυτός χάνει τον Κωνσταντέλια στο αυτογκόλ του Πέρεθ, αυτός χάνει τον Ολιβέιρα στο 3-0. Από τα χειρότερα παιχνίδια του «Σένκε» με την πράσινη εμφάνιση.
