Δέκα μέρες να έπαιζε ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ γκολ σε κανονική ροή αγώνα δεν θα δεχόταν. Μπορεί ούτε ο ίδιος να έβαζε, αν και οι δύο φάσεις που έκανε με Μπερνάρ και Ιωαννίδη ήταν σε open play, αλλά σίγουρα δεν θα έτρωγε. Η ΑΕΚ πλην το γκολ του Πινέδα που ήρθε μετά τα όσα έγιναν με την κροτίδα στον Μπρινιόλι, την εκτέλεση πέναλτι του Γκαρσία και μια κεφάλια του Αραούχο μετά από κόρνερ και πάλι δεν είχε άλλη τελική προς το στόχο.
Ο Παναθηναϊκός μπλόκαρε καλά και τις δύο πλευρές της επίθεσης της Ένωσης αλλά και τον άξονα της. Είναι χαρακτηριστικό πως έβλεπες κάτι σαν τείχος μπροστά από τον Μπρινιόλι καθώς και όσα σουτ επιχείρησαν οι παίκτες της ΑΕΚ κόντραραν πάνω στα σώματα η τα πόδια των παικτών του «τριφυλλιού» που είχαν μια απόλυτα εξαιρετική αμυντική λειτουργία.
Με εξαίρεση τη φάση του γκολ που η όλη αντίδραση, όπως σωστά είπε και ο Χουάνκαρ, ήταν ερασιτεχνική.
Δεν μπορώ να φανταστώ τι είχαν στο μυαλό τους οι παίκτες του Παναθηναϊκού.
Ναι ο κανονισμός λέει πως η μπάλα πρέπει να δωθεί στους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και να κάνουν επίθεση, υπάρχει όμως και το ηθικό κομμάτι, αυτό που κάναμε παιδιά στο σχολείο ή στις αλάνες που παίζαμε με τους φίλους μας που ήταν υπήρχε ένας τραυματισμός δίναμε την μπάλα στον αντίπαλο. Ψηλά γράμματα βέβαια όταν μιλάμε για πρωταθλητισμό… όποτε πάμε παρακάτω όπως είπε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Η παρουσία του Κουρμπέλη
Οι «πράσινοι» κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο, άξιο διεκδικητή του τίτλου, έπαιξαν καλύτερα από ότι στα τελευταία τρία παιχνίδια τους. Τουλάχιστον αμυντικά. Ναι η ΑΕΚ είχε την κατοχή της μπάλας αλλά αυτή ήταν ανούσια. Οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ακολούθησαν το πλάνο και δεν απειλήθηκαν από τις παράλληλες μπαλιές των αντιπάλων τους. Μόνο μια φορά έγινε κάθετη κίνηση και από εκεί ο Πινέδα έβγαλε παράλληλη μπαλιά, και πάλι, με την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα μετά την παρέμβαση του Μπρινιόλι ο οποίος αν άφηνε να περάσει η μπάλα ο Μάγκνουσον θα έδιωχνε με χαρακτηριστική ευκολία.
Αμυντικά βοήθησε αρκετά η παρουσία του Κουρμπέλη στο αρχικό σχήμα. Ο αρχηγός έκανε έκανε ένα από τα καλύτερα του παιχνίδια με σωστές τοποθετήσεις, κοψίματα, ανακτήσεις. Ίσως μάλιστα δεν έπρεπε να γίνει αλλαγή και θα μπορούσε να βγει ο Πέρεθ αν έπρεπε να βγει ένα χαφ.
Επιθετικά μόνο ο Μπερνάρ…
Επιθετικά τώρα ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να μην είναι σε καλό φεγγάρι. Ο Παλάσιος παρά το ντεμορφάρισμα του ήταν ο μόνος που προσπάθησε να κάνει κάποιες σωστές κινήσεις αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο Βέρμπιτς δεν ήταν καλός και είχε μόλις ένα σουτ μετά από μια εκτέλεση φάουλ με πάσα ενώ ο Σπόραρ έκανε μόλις μια τελική που σταμάτησε στο σώμα του Βίντα. Επίσης ούτε ο Σπόραρ φάνηκε με τον Σλοβένο επιθετικό μόλις μια φορά να απειλεί εντός περιοχής. Ενώ ούτε ο Τσέριν βοήθησε μετά την είσοδο του στο παιχνίδι τους “πράσινους”.
Ο Μπερνάρ ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού και ο πιο επικίνδυνος αλλά η μετακίνηση του στα άκρα μετά το 70 τον περιόρισε. Ίσως έπρεπε να μείνει στο κέντρο. Αλλά δεν υπήρχε άλλο εξτρέμ για να περάσει στο ματς αντί του Βέρμπιτς και να παραμείνει ο Βραζιλιάνος στο «10». Επίσης και ο Ιωαννίδης ήταν ένας παίκτης που τον αισθάνθηκε η άμυνα της ΑΕΚ από τη στιγμή που μπήκε στο παιχνίδι και μην ξεχνάμε πως ήταν αυτός που είχε το δοκάρι. Ίσως να έπρεπε να ξεκινήσει στο ματς ώστε με την ορμή του να προσφέρει περισσότερα. Αυτός που ξέρει καλύτερα από τον καθένα όμως είναι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Παραμένει μπροστά, μην το ξεχνάτε…
Ο Παναθηναϊκός έφυγε από την “OPAP Arena” γνωρίζοντας την πρώτη του ήττα στο πρωτάθλημα. Παραμένει όμως στο +4 από την δεύτερη ΑΕΚ και φυσικά και το φαβορί για την κατάκτηση του φετινού τίτλου αρκεί να επανέλθει στο πρόσωπο που έδειξε μέχρι την διακοπή του πρωταθλήματος και φυσικά να ενισχυθεί ουσιαστικά τις επόμενες μέρες.
Η ενίσχυση έπρεπε ήδη να έχει γίνει αλλά και πάλι μιλάμε για ένα μαραθώνιο με παιχνίδια που θα κρίνουν πολλά και τους επόμενους μήνες και όχι μόνο τον Ιανουάριο, άρα αν η ενίσχυση είναι ουσιαστική από εδώ και στο εξής ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να παρουσιαστεί καλύτερος στα επόμενα παιχνίδια του και και καταφέρει να κόψει πρώτος το νήμα στο φετινό μαραθώνιο.
