Όταν τελείωσε το ματς με την ΑΕΚ με το 0-0 να είναι το τελικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης και τον Παναθηναϊκό να δείχνει μια μέτρια εικόνα δεν ήμουν καθόλου ευχαριστημένος.
Δύο ώρες αργότερα όμως και με τον Ολυμπιακό να παίρνει το διπλό στο «Κλ. Βικελίδης» επί του Άρη και εν τελεί το τριφύλλι να είναι ο μοναδικός κερδισμένος της 7ης αγωνιστικής των playoffs μπορούσες να καταλάβεις ποσό σημαντικός ήταν ο βαθμός στο ΟΑΚΑ.
Πλέον ο Παναθηναϊκός μπορεί να είναι στο +2 από Άρη και ΑΕΚ αλλά ουσιαστικά είναι τρεις βαθμούς μπροστά τους καθώς έχει την ισοβαθμία κόντρα και στους δύο με βάση τα φετινά τους αποτελέσματα.
Όποτε είναι στο +3 ουσιαστικά και παρά το «Χ» στο ΟΑΚΑ είναι ακόμα ποιο κοντά στην έξοδο στην Ευρώπη τη νέα σεζόν.
Βασική προϋπόθεση να κερδίσει τον ΠΑΣ Γιάννινα το Σάββατο στη Λεωφόρο
Ανεξάρτητου του τι θα γίνει στο «Γ. Καραϊσκάκης» την Τετάρτη καθώς το Σάββατο υπάρχει ματς ανάμεσα στον Άρη και την ΑΕΚ και δεν μπορούν και οι δύο ομάδες να κάνουν έξι βαθμούς σε αυτά τα δύο ματς.
Ας επιστρέψουμε στο ΟΑΚΑ εκεί όπου γενικότερα έγινε ένα μέτριο προς κακό παιχνίδι με λίγες φάσεις, αρκετά δυνατά μαρκαρίσματα και με το μυαλό και των δύο ομάδων πως ήταν καλύτερα να πάρουν έναν βαθμό παρά κανέναν.
Δεν έπαιξε για την ισοπαλία
Στον Παναθηναϊκό ήταν δεδομένο και πριν το παιχνίδι πως του έκανε η ισοπαλία. Όχι πως έπαιξε για αυτή και αυτό το έδειξαν και οι αλλαγές που έκανε ο Γιοβάνοβιτς με τη χρησιμοποίηση Καρλίτος – Μακέντα στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα.
Στην ΑΕΚ όμως δεν έκανε σίγουρα πριν την έναρξη του ματς. Άλλο που εν τελεί μετά την ήττα του Άρη και αυτή βγήκε κερδισμένη και μπορεί με διπλό στο «Βικελίδης» να είναι αυτή που θα πάρει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα αρκετά καλό αμυντικό παιχνίδι και με ηγέτη του τον Φραν Βέλεθ φρόντισε να κλείσει κάθε διάδρομο προς την εστία του Μπρινιόλι.
Η ΑΕΚ είχε περισσότερες τελικές 12 έναντι 8 του Παναθηναϊκού αλλά οι περισσότερες με σουτ εκτός περιοχής και μόνο μια κεφάλια του Γκαρσία από το ύψος του πέναλτι. Είχε βέβαια και το δοκάρι του Χατζισάφι σε ένα σουτ όμως που δύσκολα θα ανησυχούσε τον Μπρινιόλι
Από την άλλη το τριφύλλι είχε ουσιαστικότερες ευκαιρίες με κορυφαία το πλασέ του Παλάσιος στο 21´ και αυτή του Καρλίτος στο 71´. Βέβαια και οι δύο ομάδες ολοκλήρωσαν την αναμέτρηση με 0.64 και 0.63xgoals αντίστοιχα. Κάτι που φανερώνει το μέγεθος της απειλής της μιας προς την άλλη.
Έλειψε ο Γκατσίνοβιτς, ποιο χρήσιμος ο Σώτος
Τόσο η ΑΕΚ όσο και ο Παναθηναϊκός είχα τα καλά τους και τα κακά τους δεκάλεπτα. Όχι παραπάνω. Καμία ομάδα δεν έπαιξε καλά για ένα μισάωρο ή για ένα ημίχρονο. Είχαν τα διαστήματα της υπεροχής τους αλλά μέχρι εκεί. Και στις δύο ομάδες φάνηκε πως έλειψαν οι Αραούχο και Γκατσίνοβιτς. Ειδικά δε για τον Παναθηναϊκό ο Σέρβος μπορεί να μην έχει βγάλει μάτια με τις εμφανίσεις του, αλλά είναι ένας αρκετά ποιοτικός παίκτης που μπορεί να παίξει αρκετά καλά ανάμεσα στις γραμμές και να εκμεταλλευτεί κενούς χώρους και στο ΟΑΚΑ υπήρχαν αρκετοί που όμως κανείς μέσος του τριφυλλιού δεν τους εκμεταλλεύτηκε.
Η παρουσία του στο ματς της Τετάρτης επιβάλλεται, αν είναι φυσικά σε θέση να παίξει, αλλιώς καλύτερο θα ήταν να αγωνιστεί ο Αλεξανδρόπουλος και όχι ο Μαουρίσιο. Σε αυτό το σημείο των αγώνων πιστεύω πως ο νεαρός Έλληνας μέσος έχει να προσφέρει περισσότερα από τον Βραζιλιάνο και όχι μόνο σε έναν τομέα του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού αλλά σε πολλούς περισσότερους.
Αρκετά καλός στο ματς με την ΑΕΚ ήταν και ο Παλάσιος. Ο Αργεντινός μπορεί επιθετικά να μην έκανε όσα τον έχουμε συνηθίσει, να μην σκόραρε, να μην έδωσε ασίστ αλλά ήταν αυτός που είχε και πάλι αρκετές τελικές για τους πράσινους και την ίδια ώρα βοήθησε αμυντικά αφάνταστα την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Αντίθετα ίσως έκανε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του ο Πέρεθ. Ήταν από τα ματς που φάνηκε λιγότερο, που πήρε λιγότερες φορές τη μπάλα στα πόδια του και δεν μπόρεσε να είναι τόσο επιδραστικός στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Ίσως είναι και θέμα κούρασης και είναι λογικό και αυτό πρέπει να το δει ο Γιοβάνοβιτς ενόψει των αγώνων που έχουν απομείνει.
Υ.Γ. Θα αναφερθώ σε κάτι διαφορετικό στο υστερόγραφο μου. Θα δώσω τα συγχαρητήρια μου στην ομάδα μπάσκετ γυναικών του Παναθηναϊκού. Οι δύο σερί νίκες που έχει κάνει επί του Ολυμπιακού σε ΣΕΦ και «Παύλος Γιαννακόπουλος» είναι απίστευτες αν αναλογιστεί κανείς τα πρόβλημα και το ρόστερ των δύο ομάδων. Η Ελένη Καπόγιαννη και το τιμ της καταρτίζει το πλάνο και οι παίκτριες της από τη 16χρονη Ζιάκα έως την Χατζηνικολάου το ακολουθούν πίστα και ήδη το 2-0 από την κανονική διάρκεια έχει γίνει 2-2 με τη σειρά να κρίνεται στις τέσσερις νίκες.
Αν είναι δυνατόν ποιος Θεούλης είχε σκεφτεί αυτό το σύστημα ώστε οι ομάδες να κουβαλάνε στα playoffs τα ματς της κανονικής περιόδου. Ότι και να γίνει από εδώ και πέρα για μένα οι «πράσινες» είναι οι πρωταθλήτριες. Ανεξάρτητου του σκορ με το οποίο θα λήξει η σειρά τα όσα έχουν καταφέρει οι παίκτριες του τριφυλλιού είναι απίστευτα.
Μην ξεχνάμε βέβαια μόνο ένα πράγμα δεν έχει καταφέρει ο Παναθηναϊκός κόντρα στον Ολυμπιακό στο μπάσκετ. Να γυρίσει μια σειρά από 2-0 σε 4-2. Ποιος ξέρει ίσως τα καταφέρει φέτος.
