Έκρυβε μεγάλο ενδιαφέρον η συνέντευξη που έδωσε ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι στον Νίκο Τζουάννη και τη διαβάσατε στο Trifilara.gr. Ακόμα πιο δυνατό είναι το οπτικοακουστικό υλικό, οπότε αυτές τις μέρες που υπάρχει χρόνος είναι μία ευκαιρία να απολαύσετε τον Χότα-Χότα, έστω και με τα σπαστά ελληνικά του που δεν τα εξασκεί συχνά.
Εκτός από αυτά που αφορούν τον Μπορέλι σε προσωπικό επίπεδο, εγώ ξεχώρισα ένα άλλο σημείο… “Ποτέ! Ποτέ! Αυτός είναι ένας πόνος που έχω μέσα μου, γιατί πιστεύω ότι ήμουν καλός στον Παναθηναϊκό και βοήθησα και περίμενα ένα τηλέφωνο να μιλήσω με κάποιον από την ομάδα, αλλά ποτέ δεν έγινε” απάντησε ο Μπορέλι όταν ρωτήθηκε εάν κάποιος από την ΠΑΕ έχει μιλήσει μαζί του, προκειμένου να συγκεντρώσει πληροφορίες για κάποιον παίκτη.
Φυσικά, τα λεγόμενα του Μπορέλι δεν προκαλούν έκπληξη. Αντίθετα, επιβεβαιώνουν μία γνωστή παθογένεια του Παναθηναϊκού, ο οποίος αδυνατεί να αξιοποιήσει δικά του παιδιά που δραστηριοποιούνται σε αγορές με… λαβράκια. Δεν είναι μόνο ο Μπορέλι… Είναι ο Έκι Γκονζάλες, ο Χουάν Ραμόν Βερόν, ο Λουτσιάνο Φιγκερόα και πολλοί ακόμα…
Προφανώς, κανένας δεν θα εξυπηρετήσει τον Παναθηναϊκό σε βάθος χρόνου με μόνο αντάλλαγμα το συναίσθημα. Το ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό και οι υπηρεσίες ανταμείβονται. Όμως, ο Παναθηναϊκός έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε ανθρώπους τους οποίους γνωρίζει και οι οποίοι έχουν διακριθεί στο “πράσινο” περιβάλλον.
Ο Παναθηναϊκός αναδιατάσσεται και έχει τη δυνατότητα να διορθώσει την αδυναμία του. Να αποκτήσει προσβάσεις σε αγορές που παραδοσιακά του ταιριάζουν, όπως της Αργεντινής και να μην εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις διαθέσεις ατζέντηδων οι οποίοι δεν έχουν το παραμικρό “δέσιμο” με το Τριφύλλι…
