Ταρακουνήθηκε τόσο πολύ ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια, ώστε επηρεάστηκε ακόμα και ο Σύνδεσμος των Παλαιμάχων του. Διαλύθηκε στην κυριολεξία είναι η ορθή διατύπωση, αφού ο Σύνδεσμος είχε περιέλθει σε απόλυτη αδράνεια. Διέκοψε τα φιλικά παιχνίδια που έπαιζε τα καλοκαίρια για φιλανθρωπικούς σκοπούς, το Διοικητικό Συμβούλιο είχε πάψει να συνεδριάζει, οι περισσότεροι βετεράνοι αδιαφορούσαν και η καθιερωμένη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας είχε τρία χρόνια να πραγματοποιηθεί.
Μία εκδήλωση που κάποτε αποτελούσε σημείο αναφοράς κάθε χρονιά, συγκέντρωνε τους κορυφαίους παράγοντες του Συλλόγου, υπουργούς και πρωτοκλασάτους πολιτικούς, έβγαζε ακόμα και ειδήσεις. δεν διοργανωνόταν πλέον. Οι εσωτερικές έριδες, οι εγωισμοί και οι ανταγωνισμοί παρέλυσαν τον Σύνδεσμο των Παλαιμάχων και τον οδήγησαν στον μαρασμό. Φιλίες δεκαετιών και σχέσεις συμπαικτών χάλασαν σε λίγες μέρες…
Ωστόσο, έχει αρχίσει μία προσπάθεια ανασύνταξης τους τελευταίους μήνες και αυτό είναι θετικό. Θα ήταν κρίμα ο πρώτος Σύνδεσμος Παλαιμάχων της χώρας να περάσει στη λήθη εξαιτίας προσωπικών συμπεριφορών. Βέβαια, το εγχείρημα αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες και χρειάζεται μεγαλύτερη συμπαράσταση απ’ όλους τους παλαίμαχους του Παναθηναϊκού. Γιατί για να είμαστε ειλικρινείς, η ανταπόκριση είναι μικρή…
Κατά κύριο λόγο, οι πιο δραστήριοι βετεράνοι παραμένουν αυτοί των δεκαετιών του ’60 και του ’70. Στη συντριπτική πλειονότητα τους, αυτοί παρέστησαν στην εκδήλωση. Αυτοί συμμετέχουν και στη διοίκηση, όπως ο πρόεδρος της προσωρινής διοικούσας επιτροπής Νίκος Τζουνάκος, οι Γιώργος Γονιός, Γιάννης Τομαράς και Γιώργος Ροκίδης.
Το βράδυ της Τρίτης στο “Ερμείον” ήταν ελάχιστοι παλαίμαχοι από τη δεκαετία του ’80, ο Βάντσικ από τη δεκαετία του ’90 και κανένας από το 2000 και μετά. Που ήταν οι πρωταγωνιστές του 1980-89; Ο Σαραβάκος, οι Δημόπουλοι, ο Χαραλαμπίδης κ.α. Αυτοί της επόμενης δεκαετίας; Ο Βαζέχα, ο Καλιντζάκης, ο Κολιτσιδάκης κ.α. Οι μεταγενέστεροι; Ο Καραγκούνης, ο Μπασινάς, ο Σεϊταρίδης, ο Φύσσας. Ενδεικτικά είναι τα ονόματα, όμως πρόκειται για ποδοσφαιριστές με μεγάλη επιρροή, οι οποίοι θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν τον Σύνδεσμο.
Δυστυχώς, ο χρόνος είναι αμείλικτος. Οι παλαίμαχοι του ’60 και του ’70 οδεύουν στη δύση τους και η σκυτάλη πρέπει να περάσει στους επόμενους. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, οι νεότεροι από τους παλιούς παίκτες του Παναθηναϊκού διστάζουν να συνδεθούν με ότι εκπροσωπεί το Τριφύλλι. Σαν να το έχουν για κακό…
