Τετέλεσται λοιπόν και μαθηματικά ο Παναθηναϊκός! Που όπως είχα τονίσει κατ επανάληψη, εφόσον σε ματς που ήταν βούτυρο στο ψωμί του (παράδοση, αήττητο εφέτος με ΑΕΚ, απουσία του «δήμιου» Λιβάι Γκαρσία, εντός Λεωφόρου) δεν κατάφερνε να κερδίσει, θα ήταν άξιος της μοίρας του. Και όντως είναι… Μια μαύρη ημέρα για το «τριφύλλι».
Παρά τα διαιτητικά λάθη που σε πλήγωσαν, όταν χάνεις από 0-2 το δικό σου τρίποντο στην Τρίπολη, σου σπάει ο Αστέρας άλλους δύο πόντους σπιτι σου. Χάνεις από τον βασικό ανταγωνιστή σου Άρη εντός, πετάς το εισιτήριο της Ευρώπης, δυο στροφές πριν το πέσιμο της αυλαίας από αυτή την χλωμή ΑΕΚ, δεν μπορείς να έχεις προσδοκίες. Όταν χάνεις έτσι 10 πόντους και δεν εκμεταλλεύεσαι την έδρα σου, δεν δικαιούσαι να θες το παραπάνω! Είναι η πικρή αλήθεια!
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει πιστεύω τόσο κακό ρόστερ και θα μπορούσε να βγει Ευρώπη, ειδικά απέναντι σε αντιπάλους με τόσο χλωμό έως κακό αγωνιστικό πρόσωπο εφέτος. Όμως δεν κατάφερε ούτε να δέσει ως ομάδα , ούτε να στραγγίξει το 100% των δυνατοτήτων των παικτών του. Μια ξεκάθαρη έτσι υποχρέωση του – μετά την ολοκλήρωση της ποινής του – δυστυχώς δεν εκπληρώθηκε. Η ευρωπαϊκή επιστροφή παραμένει όνειρο. Και η χρόνια φυσικά θεωρείται πλήρως αποτυχημένη.
Το χρονικό του εκτροχιασμού
Όλα άρχισαν στραβά και τελείωσαν ακόμη πιο στραβά. Η επιλογή Πογιάτος από την διοίκηση αποδείχτηκε παντελώς λανθασμένη! Ο Γιαννης Αλαφούζος πόνταρε τότε στην ιδέα του Ρόκα, για έναν προπονητή με μοντέρνες ιδέες, επιθετικογενή, της ισπανικής σχολής, που γουστάρει τα νέα παιδιά και έχει παραστάσεις από το μηχανισμό της μεγάλης Ρεάλ! Όμως η απειρία του κοουτς στάθηκε καταλυτική, η φανέλα βαριά και το στοίχημα χάθηκε νωρίς…
Όχι μόνο χάθηκε πολύτιμο έδαφος αλλά αναγκάστηκε η ομάδα, να φέρει νέο τεχνικό, να κάνει νέα προετοιμασία στο μέσο της σεζόν, να χαθεί υπέρ πολύτιμος χρόνος μέχρι να μάθει ξανά το ρόστερ ο νέος Κοουτς. Ενώ και ο Μπόλονι δεν κατάφερε να περάσει τις ιδέες του. Ηλίου φαεινότερο…
Τα υπόλοιπα ήταν ντόμινο… Όταν το οικοδόμημα στηθεί με σαθρές βάσεις τότε ολόκληρη η κατασκευή κινδυνεύει στην πορεία. Ο Μπόλονι συμμάζεψε (σε σχέση με ότι βρήκε ) τα ασυμμάζευτα, όμως εκ του αποτελέσματος, δεν τα κατάφερε! Το «τριφύλλι»
Μπορώ να αναλύσω τις σχέσεις στα αποδυτήρια, το θέμα κοουτσάρισμα, το εάν βγήκαν ή όχι οι ιδέες του στο γήπεδο. Όμως δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Ότι έγραψε έγραψε και δεν βγήκε ξεκάθαρα – ούτε – αυτή η επιλογή! Η αίσθηση μου μου είναι ότι δεν θα βρίσκεται στην επόμενη ημέρα του Παναθηναϊκού ο Ρουμάνος. Ο Παναθηναϊκός θα κινηθεί ολοταχώς για ξένο τεχνικό τις επόμενες ημέρες.
Η τελευταία ζαριά με την ΑΕΚ
Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος… Με 1η Τελική στο ματς, αυτή του Καμπετση ως το 32’, με 1 τελική της ΑΕΚ να γίνεται γκολ. Με 70 λάθη σε τόσο κρίσιμο παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό και με 5 Τελικές και χαμένο πέναλτι στην πιο μέτρια ΑΕΚ των τελευταίων ετών και δε γίνεται δουλειά αλλά και δε πας πουθενά.
Όσον αφορά τη διαχείρηση τακτικά, το ματς κρίθηκε στις λεπτομέρειες και την τύχη (ούτε αυτή δεν είχε ο Παναθηναϊκός). Λάθος η μη χρησιμοποίηση αρχικά του Αλεξανδρόπουλου, όχι εκ του αποτελέσματος. Γιατί ήταν αναμενόμενο πως το ματς θα ήταν πιο κλειστό στην αρχή. Και αν στράβωνε θα χρειαζόταν ένας πιο φρέσκος μέσος με περισσότερες επιθετικές ιδέες και ποιότητα. Προφανώς ο Μπόλονι πόνταρε στο ότι η ομάδα του θα προηγηθεί, αλλά…
Φώναζε το πράγμα από το πρώτο ημίχρονο πως με Βίγια Σανκαρέ κει ένα 6ρι, κόντρα στην πιο σκληρή μεσαία γραμμή αμυντικά της Ένωσης, ο Παναθηναϊκός θα είχε θέμα. Δις το αμυντικό τρανζίσιον χώλαινε στο πρώτο μέρος, όταν βγήκαν περισσότεροι παίκτες της ΑΕΚ στην κόντρα. Και τελικά δέχτηκε το 0-1 στην κόντρα. Είπαμε φώναζε.
ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός πλέον περιμένει ένα θαύμα εκτός γηπέδου. Δηλαδή τιμωρία του Άρη, τον οποίο αντιμετωπίζει την επόμενη αγωνιστική.
ΥΓ: Κακή χρόνια, αποτυχημένη χρόνια, η ουσία είναι πως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω παρά το ξενέρωμα της ημέρας. Όσο πιο γρήγορα προχωρήσει σε γενικότερες αλλαγές η ομάδα, τόσο καλύτερα!
