Τέτοιο δώρο εμφάνιση ούτε ο ΠΑΟΚ δε την περίμενε. Όταν θες να επιβληθείς, να ανατρέψεις ένα 2-0 και μπαίνεις στο παιχνίδι τόσο άδειος στο μυαλό και σε ενέργεια, δεν μπορείς να περιμένεις κάτι περισσότερο από έναν τυπικό αποκλεισμό.
Δεν θυμάμαι ποτέ τόσο άνευρη την ομάδα εφέτος, πλην ίσως στο ματς του ΟΑΚΑ με ΟΦΗ. Και προσπαθώ να καταλάβω και ειλικρινά προσπαθώ να αντιληφθώ και εγώ το γιατί. Υπό την έννοια ότι ο Παναθηναϊκός στα ντέρμπι μας έχει συνηθίσει αλλιώς. Ο Παναθηναϊκός των ντέρμπι ξέχασε τον εαυτό του στα αποδυτήρια. Δεν βγήκε ποτέ στο χλοοτάπητα στο Ολυμπιακό στάδιο, μπροστά στο διψασμένο κόσμο του.
Όλες σχεδόν οι μονομαχίες χαμένες. Όλες οι πρώτες μπάλες χαμένες . όλες μα όλες οι εύκολες πάσες χαμένες. Δεν είδαμε ένα “έξυπνο” φάουλ – έστω – για να ανακοπεί ο αντίπαλος. Μια σωστή ενέργεια πέραν της επιθετικής έκλαμψης του Χατζηθεοδωρίδη, o οποίος αντιμετώπισε πολλά προβλήματα αμυντικά στην αριστερή πτέρυγα αλλά βοήθησε επιθετικά και ήταν ο μόνος με το Διούδη στο βρέθηκε στο πνεύμα το αγώνα εξ αρχής, έστω κι αν δεν του έπιασαν όλα.
Λάθος προσέγγιση ξεκάθαρα και με το καλημέρα στο ντέρμπι. Έλλειψη καθαρού μυαλού γενικότερα. Δεν μας έχει συνηθίσει έτσι αυτός ο Παναθηναϊκός αλλά αντιλαμβάνομαι την καικιά στιγμή και την πνευματική κούραση με μπαραζ ντέρμπι σε λίγες ημέρες. Και δεν αποτελεί επαρκή εξήγηση το 0-1 ούτε και το λογικό βραχυκύκλωμα που ακολούθησε. Γιατί επί 11 λεπτά – πριν σημειωθεί το γκολ ψυχρολουσίας – το Tριφύλλι δεν πατούσε καλά στο χόρτο… Από τα πρώτα 15 δευτερόλεπτα ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στην αντίπαλη περιοχή, δείχνοντας τις διαθεσεις του. Και αυτή τη φορά δεν δέχτηκε κάποιου είδος αιφνιδιασμό.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το καλό είναι να προχωράς γρήγορα , έστω κι αν μένει η πικρή γεύση της απογοήτευσης . Όχι για τον αποκλεισμό τόσο. Άλλωστε ρεαλιστικά φαβορί ήταν ο ΠΑΟΚ εξ αρχής. Όσο τον τρόπο που ήρθε και εν μέρει την εικόνα. Ωστόσο αυτός ο Παναθηναϊκός έχει εφέτος πολύ καλύτερες στιγμές σε απόδοση να θυμηθεί και σαφώς αδίκησε τον εαυτό του και την πολύ καλή – σκληρή καθημερινή δουλειά που κάνει ο Δώνης και όλα τα παιδιά. Το είπε και ο κόουτς θα μπορούσαμε να πάρουμε κάτι καλύτερο…
Παρά ταύτα η ζωή συνεχίζεται και τα πλέι-οφ είναι μπροστά… Εκεί θα μπορέσει το Τριφύλλι να ξεπληρώσει τον κόσμο του, που ήρθε με όλη του την καρδιά για να στηρίξει και έφυγε απογοητευμένος χτες από το Ολυμπιακό Στάδιο. Κάτι, λοιπόν, του χρωστάει… Keep walking.
