Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια όταν ήμουν πιτσιρίκος ήταν αυτό που λέει… «του Βοτανικού τον μάγκα , το καλύτερο παιδί». Που να φανταζόμουν πως περίπου 40 χρόνια αργότερα ο Βοτανικός θα αποτελέσει ένα υπέρτατο στοίχημα, για μια τεράστια οικογένεια, την παναθηναϊκή και χιλιάδες φίλοι του ιστορικότερο συλλόγου στην Ελλάδα θα κρέμονται – κυριολεκτικά και μεταφορικά – πάνω σε αυτό το πρότζεκτ.
Γενικά, για να κάνω μια ντρίπλα στο κείμενο, οι “πράσινοι” κρέμονται… η καλύτερα συνήθως είναι επί ξύλου κρεμάμενοι, χρόνια ολόκληρα. Από γήπεδα χορτάσαμε. Τι Γουδί , τι Ελληνικό, τι Λεωφόρος, OAKA, τι Βοτανικός (με άδεια από το κράτος παρακαλώ, που δεν προχώρησε ποτέ) και τώρα ξανά Bοτανικός, σε άλλη φάση όμως… Μια υπέρτατη πρόκληση, που μπορεί να αλλάξει την ιστορία, εάν και εφόσον…
Κοινός παρονομαστής πάντοτε, στο όνειρο ενός καταπράσινου γηπέδου, ήταν οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Μας έβγαλαν το λάδι! Υποσχέσεις επί υποσχέσεων την ώρα που οι υπόλοιποι έχτιζαν ή χτίζουν τα γηπεδικά… τσαρδιά τους. Η πολιτεία όμως εκτός από επικοινωνιακά παιχνίδια, ουδέποτε βοήθησε τον Παναθηναϊκό ουσιαστικά. Άλλη ιστορία και αυτή… Ας μην την πιάσουμε τώρα.
Επιστρέφω to the point. ΠΑΕ, ΚΑΕ και Ερασιτέχνης γενικότερα παλεύουν για το αυτονόητο, χρόνια τώρα αλλά μάταια. Και μόνη λύση… εκτόξευσης το 2020 φαντάζει ο Βοτανικός.
Θα ήταν παντελώς ανόητος η αδαής, κάποιος που δηλώνει Παναθηναϊκός, να μην προσδοκά σε αυτή τη λύση. Να μην θέλει να επιτύχει το σχέδιο Γιαννακόπουλου , να μην είναι ενωμένη η «πράσινη» οικογένεια, να μην έχει ο Παναθηναϊκός ένα κοινό σπίτι να στεγάσει τα όνειρα του.
Να κάθεται να παρακαλάει την πολιτεία και να πληρώνει το ΟΑΚΑ, αντί να έχει ένα τετράστερο παλάτι, όπως αρμόζει, στη μεγαλύτερη ομάδα της Αθήνας.
Ωστόσο, ρεαλιστικά φαντάζει πολύ δύσκολο. Ο κόσμος φιλότιμος πάντα, μα έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και ταβάνι. Οι φραγκάτοι Παναθηναϊκοί σφυρίζουν αδιάφορα. Το θέμα είναι χρονοβόρο – σαν πολύ να καθυστερεί – και κουτσομπολιά ακούγονται αλλά δεν τα υιοθετούμε, υπάρχουν και καλοθελητές …
Και ξέρετε, ένα γήπεδο δεν γίνεται τσάμπα. Στοιχίζει πολλά εκ. ευρώ. Θέλουν αρωγό την πολιτεία, θέλουν χρηματοδότη, την περιφέρεια, το Δήμο και πολύ ρευστό, επενδυτές, χορηγούς, διάθεση. Της Παναγιάς τα μάτια!
Δεν μπορεί να τα σηκώσει ένας άνθρωπος όλα τα παραπάνω. Ειδικότερα δε εάν επί χρόνια χρόνια ματώνει οικονομικά. Κι αν το παρελθόν πήγαινε κι ερχόταν, το 2020 το βάρος είναι δυσβάσταχτο. Εξού και το «όλα ή τίποτα» του Γιαννακόπουλου στο θέμα αυτό…Πιο σωστά όλοι μαζί η τίποτα.
Μετά από κάποιους μήνες η επίσημη τοποθέτηση του παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον… Θα υπάρχουν νέα; Θα βρεθούν χρηματοδότες; Θα στηρίξει η πολιτεία; Έκαναν κάτι οι επιτροπές, προχωράμε; Θα γίνει επιτέλους το όραμα του Παναθηναϊκού πραγματικότητα; Όλοι κρέμονται από τα χείλη του ηγέτη της ΚΑΕ και του ερασιτέχνη. Πανέτοιμοι να ακούσουν καλά ή και κακά μαντάτα (ελπίζουμε μόνο καλά) .
Αν γίνει – όπως τον οραματίζεται το PAO ALIVE – ο Βοτανικός, ο Παναθηναϊκός πηγαίνει για άλλα κόλπα… Aν όχι πάλι, θα αναζητηθούν άλλες λύσεις. Ποιος ξέρει ΟΑΚΑ, Λεωφόρος και έχει ο θεός… Δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Και με άτομα του δήμου μιλάω και με πολιτικούς και με περιβάλλοντα διάφορα, στελέχη κτλ, ώστε να αφουγκραστώ προς τα που πάει το θέμα. Ψέμματα δεν θα σας πω, δεν είναι εξάλλου του στυλ μου.
Οι πληροφορίες είναι διφορούμενες και σίγουρα το θέμα δεν δείχνει να πηγαίνει τρένο όπως λέμε… Μάλλον προς το στάσιμο, αυτό βγαίνει από το ρεπορτάζ. Ωστόσο, για να μην προκαταβάλλω κάτι, ας περιμένουμε. Τα πλέον επίσημα χείλη, για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και να μην υιοθετούμε σενάρια.
Aν πάντως, για Χ-Ψ λόγους σκοντάψουμε στην πορεία, τότε ήδη βλέπω μπροστά τα επόμενα βήματα… Την πολιτεία να θέλει να μας φορτώσει στην καμπούρα μας το ΟΑΚΑ, γιατί κάπως πρέπει να συντηρηθεί .Και ξανά, την Λεωφόρο να παίζει φουλ, όπως πάντα. Εδώ είστε και εδώ είμαστε… Πρώτα ο θεός. Το σήριαλ έτσι κι αλλιώς θα έχει και άλλο επεισόδια, θα με θυμηθείτε…
