Σε αυτή την ιστοσελίδα ποτέ δεν επιχειρήσαμε να αποπροσανατολίσουμε μετά από ήττες του Παναθηναϊκού και να αναζητήσουμε άλλοθι στη διαιτησία. Ούτε θα το κάνουμε μετά το 2-1 από τον ΠΑΟΚ και θα αναδείξουμε τα προβλήματα, τις ελλείψεις, τις ολιγωρίες και τις κακές συμπεριφορές.
Αυτό δεν σημαίνει ότι παραγνωρίζουμε την επιρροή της διαιτησίας στο τελικό αποτέλεσμα. Πόσο καθόρισε ο Ούγγρος Μπόγκναρ τον νικητή, ας το κρίνει ο καθένας. Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.
Η ουσία είναι πως για άλλη μία φορά, στην Τούμπα ο Παναθηναϊκός δεν πήρε ούτε μία αμφισβητούμενη φάση. Οτιδήποτε είναι στο όριο, ο εκάστοτε διαιτητής το σφυρίζει υπέρ του ΠΑΟΚ.
Από τα περσινά πέναλτι του Κουρμπέλη στον Κρέσπο και του Ινσούα στον Πέλκα, τα… ατελείωτα λεπτά των καθυστερήσεων, μέχρι φέτος στο αν βρήκε η μπάλα στο κεφάλι του Τζόλη και το οφσάιντ, έως το μαρκάρισμα του Γιαννούλη στον Αϊτόρ.
Όλα υποδείχτηκαν για τον ΠΑΟΚ, τίποτα για τον Παναθηναϊκό. Αλήθεια, εάν στη θέση του Γιαννούλη ήταν ο Χουανκάρ και αντί του Αϊτόρ ο Ζίβκοβιτς, ο Ούγγρος Μπόγκναρ θα έδινε πέναλτι ή θέατρο; Την απάντηση, την έχουμε καταλάβει…
