Ο Καρλίτος το γκολ, ο Μολό το…γαλλικό κλειδί του ματς. Ο Γάλλος είτε σαν μπακ την περασμένη αγωνιστική, είτε σαν χαφ κερδίζει έδαφος και προσφέρει. Αν και ο Μπόλονι δεν πείστηκε αρχικά, τον δικαιώνει σχεδόν πάντα όταν τον χρησιμοποιεί.
Ο Γάλλος κάνει παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο και είναι πράσινο έμβολο… Προωθεί στον Αϊτόρ για φάση στο 16, γεμίζει εύστοχα στο 23 για κεφαλιά πάλι στον Αϊτόρ. Παίρνει την μπάλα στη σέντρα και κάνει το κατέβασμα χαμηλά, για να σεντράρει συστημένα στο γκολ στο 36! Νέα κούρσα στο 42 που βρίσκει εύστοχα στον Χουανκάρ αλλά κάνει αχρείαστο φάουλ ο Καρλίτος. Κερασάκι στην τούρτα, σηκώνει ωραία την μπάλα σημαδεύοντας τον Καμπετσή στο 85ο, στην ευκαιρία του Μπουζούκη.
Δηλαδή ο Μολό έρχεται βασικός από τον πάγκο και βρίσκεται σε 4 τελικές του Παναθηναϊκού και σε μια μεγάλη ευκαιρία που δόθηκε φάουλ. Την ίδια ώρα έχει 2/3 εύστοχα γεμίσματα, από τα 4 εύστοχα των “πράσινων” επί συνόλου 15. (4/15) Όντας πρώτος σε εύστοχα γεμίσματα δηλαδή. Κι όχι μόνο…
Κάνει τρία κλεψίματα, από τα 20 του Παναθηναϊκού, παίρνει τρία φάουλ υπέρ, από τα 20 πράσινα φάουλ… Πρώτος, μαζί με Χουανκάρ και Ιωαννίδη. Και όλο αυτό “δένει” με τα νικηφόρα σερί του “τριφυλλιού”. O Mολό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει…στύψει τους παίκτες του, για να πάρει όσα περισσότερα μπορεί από αυτούς ενώ έχουν πολλά να δώσουν. Και όπως είδατε με τις αλλαγές που έγιναν στη συνέχεια, ενός Μολό μύριοι έπονται…
Για την αξία του Μολό δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, για το δύσκολο χαρακτήρα του πολλές. Ένας ποιοτικός παίκτης που αν σου βγει και βρεις τα κουμπιά του, αποτελεί άσο στο μανίκι. Και δεν είναι μόνο ο Μολό που ήταν MVP στη Λεωφόρο, είναι όλοι… Ο Καμπετσής που τα έχει όλα εχέγγυα αγωνιστικά, απλά θέλει να βελτιώσει τα τελειώματα του. Ο Μπουζούκης που έπρεπε να μπει νωρίτερα και τα έκανε όλα άψογα.Αυτόν τον Μπουζούκη θέλουμε. O MR. γκολ, ο συγκινημένος Εμμανουηλίδης!
ΨΥΧΡΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ Ο ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ
Ειδικά για τον τελευταίο συγκίνησε στις δηλώσεις του. Μας έκάνε να σκεφτούμε πως οι παίκτες δεν είναι ρομπότ αλλά άνθρωποι. Και δέκα λεπτά να παίξει ο πιτσιρικάς το …κολλάει. Το έκανε πολλές φορές στο παρελθόν και θα το ξανακάνει. Έτσι, θα πρέπει να δουν σοβαρά την περίπτωση του, όσο και αν θέλει δουλειά τακτικά. Παίκτη που έχει το γκολ δεν τον αφήνεις εύκολα! Μπορεί ο ίδιος να προσδιορίζεται ως εξτρέμ και επιθετικό. Αλλά γιατί πρέπει να είναι «Ένα” και όχι “Όλα”. Προσόν είναι όχι μειονέκτημα να παίζεις σε 2 θέσεις. Και στην τελική δεν περισσεύουν οι σκόρερ στον Παναθηναϊκό. Λίγο η συγκίνηση και λίγο το ξέσπασμα στο γκολ, με το βροντερό “πάμε”, που φώναξε, αγγίζουν την ψυχή των Παναθηναϊκών, γιατί πάνω από όλα τα νιώθει και είναι ορίτζιναλ.
