Βλέπεις τα γκολ που έχει δεχθεί φέτος ο Παναθηναϊκός και διαπιστώνεις ένα συγκεκριμένο μοτίβο, κάποιες ομοιότητες, κάποιες αγωνιστικές συμπεριφορές που οδηγούν στο… μοιραίο. Δυστυχώς, αυτό ή καλύτερα αυτά συνέβησαν και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, οδηγώντας σε ακόμη μία ήττα, την πέμπτη φετινή.
Τα μισά γκολ πριν το 15’
Με τον ΠΑΣ Γιάννινα ήταν ο Γκαρντάβσκι στο 5’, με τον Άρη ο Καμαρά στο 10’, με τον Ιωνικό ο Σάντσες στο 11’, με τον ΠΑΟΚ ο Άκπομ στο 13’ και με την ΑΕΚ ο Σιμάνσκι στο 2’. Πέντε από τα έντεκα γκολ που έχει δεχθεί φέτος ο Παναθηναϊκός έχουν σημειωθεί πριν το πρώτο τέταρτο των αναμετρήσεων. Και δεν είναι θέμα έδρας, που αυτό έλειπε ο Παναθηναϊκός να λυγίζει σε τέτοιο βαθμό σε οποιαδήποτε έδρα. Δύο στη Λεωφόρο και τρία εκτός. Το ανησυχητικό, δε, είναι ότι συνέβη δύο φορές σε ματς “ντέρμπι” (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ), που υποτίθεται ότι οι ποδοσφαιριστές πρέπει να μπαίνουν με τη συγκέντρωση στο 200%.
Όσο καλή και να είναι μια ομάδα, προφανώς θα ζοριστεί όταν προηγείται ο αντίπαλος. Πόσες φορές θα γίνει η ανατροπή; Οι Πράσινοι δείχνουν ότι βγάζουν αντίδραση στα ματς που βρίσκονται πίσω στο σκορ, τα “πεταμένα” πρώτα ημίχρονα όμως είναι αρκετά… Μετά και με το μαχαίρι στο λαιμό δεν είναι εύκολο να γυρνάς το ματς.
“Χαμένοι” στις επιστροφές στο τρανζίσιον
Μία ακόμη “τρύπα” που παρατηρείται στο παιχνίδι του Τριφυλλιού και οδηγεί στο να μαζευτεί η μπάλα από τα “πράσινα” δίχτυα είναι το κακό αμυντικό τρανζίσιον. Μιλάμε για τις επιστροφές όταν χάνεται η μπάλα, ιδιαιτέρως σε χώρους ανάμεσα στην περιοχή του Παναθηναϊκού και το κέντρο. Μολονότι δεν είναι αργές, συνήθως οι Πράσινοι βρίσκονται με τουλάχιστον +2 αμυνόμενους, εν τούτοις πάντα κάποιος αντίπαλος βρίσκεται ξεχασμένος ολομόναχος.
Έγινε μία φορά με τον Άρη, δεύτερη στο 2-1 του Αστέρα Τρίπολης και μία τρίτη στο 0-1 του ΠΑΟΚ. Πανομοιότυπα γκολ. Οκ, γίνεται μία φορά και λες “έπρεπε να είχε γίνει ένα φάουλ να σταματήσει η κόντρα”, άντε δικαιολογείς και τη δεύτερη φορά. Στις τρεις “κάηκες”.
Ακόμη και το γκολ του Σιμάνσκι, μπορεί να ενταχθεί σε αυτή την κατηγορία. Η μπάλα χάνεται στον χώρο του κέντρου και βγαίνουν στην κόντρα οι παίκτες τις ΑΕΚ, με το γκολ να έρχεται σε δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, αν μπορούμε να δανειστούμε τον μπασκετικό όρο. Ο μέσος της ΑΕΚ, όπως και ο Αραμπούλι στο ματς με τη Λαμία, σηκώνεται ολομόναχος στην καρδιά της άμυνας του Τριφυλλιού.
Δείτε χαρακτηριστικά πως ξεκινούσαν οι αντεπιθέσεις και πως κατέληγαν. Με αριθμητικό πλεονέκτημα των αμυνόμενων του Παναθηναϊκού, σίγουρα όχι αργές επιστροφές, αλλά παρ’ όλα αυτά με κάποιον τρόπο οι αντίπαλοι εκτελούν με άνεση χώρου και χρόνου.
Με τον Άρη
Με τον Αστέρα Τρίπολης
Με τον ΠΑΟΚ
Με την ΑΕΚ
Ευθύνες ατομικές σίγουρα δύσκολα μπορούν να χρεωθούν, ειδικά από τη στιγμή που δεν μιλάμε για 1-2 φάσεις, που ίσως αποτελούσαν εξαίρεση στον κανόνα. Η αμυντική μετάβαση είναι ομαδική προσπάθεια κι εκεί έχει ευθύνη και ο προπονητής. Πως θα επιστρέψουν, ποιους χώρους πρέπει να καλύψουν, τι γίνεται αν ο εξτρέμ της πλευράς δεν καταφέρει να επιστρέψει, αν ο αντίπαλος εξτρέμ συγκλίνει τελείως και έρθει ανάμεσα στα στόπερ, αν αν αν… Κομμάτι της τακτικής είναι κι αυτό και μάλιστα πολύ σημαντικό.
Κι επειδή ο Παναθηναϊκός παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, θα κληθεί αρκετές φορές ακόμη να αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις όπου θα αμύνεται σε αντεπιθέσεις. Ο Γιοβάνοβιτς πρέπει να βρει τη λύση για να τις σταματάει. Είναι οδηγίες ομαδικές; Είναι οδηγίες ατομικές; Είναι καλύτερο διάβασμα του αντίπαλου; Σίγουρα εκείνος ξέρει καλύτερα.
