Ο Ντρου Νίκολας παραχώρησε συνέντευξη στην ιστοσελίδα gazzetta.gr, στην οποία μίλησε για τις σημερινές του δραστηριότητες και την οικογένειά του.
Αναφέρθηκε ακόμα στην αγάπη για τη δουλειά του, στην αποχή του από την ενεργό δράση, καθώς και τα χρόνια του στον Παναθηναϊκό ενώ έκανε αναφορές σε Ομπράντοβιτς, Σάρας, Σπανούλη, Μπατίστ, Ιτούδη και Διαμαντίδη.
Παράλληλα μίλησε με πολύ συγκινητικά λόγια για Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο. Τέλος, έκανε λόγο για την αγάπη που δέχεται από τους φίλους του Παναθηναϊκού ακόμα και σήμερα.
Διαβάστε παρακάτω τα όσα είπε:
«Σίγουρα μπορούσα να παίξω και άλλο. Δεν το συζητώ καν. Είχα ωστόσο κάποια προβλήματα με τον αστράγαλό μου. Όμως είναι και το άλλο. Δεν είναι και τόσο εύκολο να βρίσκεσαι τόσα πολλά χρόνια από το σπίτι σου. Δηλαδή να είσαι Αμερικανός, να παίζεις στην Ευρώπη και να απουσιάζεις 10 μήνες κάθε χρόνο από τους δικούς σου ανθρώπους. Στην δική μου περίπτωση ίσχυε και κάτι ακόμα. Είχα κατακτήσει πολύ περισσότερα απ’ όσα περίμενα. Δύο τρόπαια EuroLeague με τον Παναθηναϊκό, ενώ είχα αναδειχθεί και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Ξέρεις, ένιωθα γεμάτος. Γεμάτος και χαρούμενος για το πώς εξελίχθηκε η καριέρα μου. Παντως θα μπορούσα να συνεχίσω για 2-3 χρόνια ακόμα. Πράγματι.»
Το καλοκαίρι του 2011 αποχώρησε από το ΟΑΚΑ, ωστόσο αν τον ρωτούσε κάποιος τότε αν ήθελε να φύγει, σίγουρα θα πάρει αρνητική απάντηση: «Όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό, ουσιαστικά δεν το ήθελα. Κατά κάποιον τρόπο μου ζήτησαν να φύγω τότε. Και ήταν κατά κάποιον τρόπο, δεν θέλω να πω προσβλητικό, αλλά στενάχωρο. Δεν ήθελα να μείνω κάπου όπου δεν με ήθελαν. Και έτσι αποχώρησα. Βέβαια γνωρίζω πόσο πολύ με αγαπάνε οι φίλοι της ομάδας. Επικοινωνούν μαζί μου μέσω των social media και μου στέλνουν μηνύματα αγάπης και του ευχαριστώ πολύ γι΄αυτό. Άλλωστε τα χρόνια μου στον Παναθηναϊκό ήταν και τα καλύτερα της καριέρας μου!»
Και φυσικά δε θα μπορούσε να μη μιλήσει για τον Δημήτρη Διαμαντίδη: «Ο Μήτσος ήταν ο απόλυτος νικητής! Όταν μιλάμε για έναν παίκτη που είχε ένα τεράστιο χάρισμα. Μπορεί να μην είχε 20 πόντους ή 10 ασίστ σε κάθε ματς αλλά πάντα ήταν εκείνος που έκανε τα πάντα για να κερδίσει η ομάδα. Και τα οποία δεν φαίνονταν στη στατιστική. Και ξέρεις κάτι; Πάντα έβρισκε αυτό που έλειπε και έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Και αν έπρεπε να επιλέξω κάποιον παίκτη να πάρει τη μπάλα στην τελευταία επίθεση, αυτός θα ήταν ο Διαμαντίδης.
Χωρίς δεύτερη σκέψη. Όχι ότι δεν μπορούσαν οι άλλοι. Όμως εγώ θα την έδινα στον Μήτσο. Και είναι τελείως διαφορετικός χαρακτήρας από τον Σάρας ή τον Σπανούλη η τον Μάικ. Φοβερός παίκτης και σπάνιος άνθρωπος. Μοναδική προσωπικότητα». Η επικοινωνία που έχει μαζί τους γίνεται κυρίως μέσω των social media και όπως είπε ο Ντρου «Έχουμε κρατήσει επαφή με τον Σάρας και τον Μπίλι. Όμως με τον Μήτσο όχι εδώ και δύο χρόνια. Δεν έχει social media. Πείτε του να κάνει (γέλια).»
«Οι ξεχωριστοί Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος»
Την εποχή που βρέθηκε στον Παναθηναϊκό, οι Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος είχαν τα ηνία της ομάδας και ο Αμερικανός γκαρντ είχε κάτι να πει και για τους δύο: «Πραγματικά πολύ λυπηρό που δεν υπάρχουν πια στη ζωή. Πάντα θα τους θυμάμαι. Μάλιστα τότε δεν θε ξεχάσω ποτέ το πόσο πολύ εμπιστευόντουσαν τον coach Ομπράντοβιτς. Όπως και τον Μάνο (σ.σ. Παπαδόπουλο). Και σε εμάς τους παίκτες είχαν μόνο καλά λόγια να πουν. Υπηρχε τεράστιος σεβασμός και αγάπη. Φυσικά ως ιδιοκτήτες ήθελαν μόνο νίκες. Όμως και όταν χάναμε κάποια ματς, πάντα ήταν δίπλα μας. Και στο τέλος αυτό είναι που μένει σε έναν παίκτη. Και αυτό ήταν που τους έκανε ακόμα πιο ξεχωριστούς».
Για το αν εξακολουθεί να ενημερώνεται για την πορεία του Παναθηναϊκού είπε ότι «Δεν παρακολουθώ συστηματικά τα ματς του Παναθηναϊκού, αλλά όποτε μπορώ θα τα δω. Χαίρομαι πάρα πολύ για τον Νικ Καλάθη, με τον οποίο υπήρξαμε συμπαίκτες όταν κατακτήσαμε το τρόπαιο στην Βαρκελώνη. Παίζει πολύ καλά και είναι εκείνος που οδηγεί τον Παναθηναϊκό. Και πιστεύω ότι θα οδηγήσει την ομάδα και παλι στο Final 4 για να μας φέρει ένα ακόμα αστέρι» και όταν του ζητήσαμε να διευκρινίσει το «μας φερει», ο Νίκολας ήταν κατηγορηματικός: «Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου. Πάντα θα είναι!»
Μιλώντας για το φετινό ρόστερ, μοιραία η κουβέντα πήγε και στα όσα ακούγονται κατά καιρούς για το ποιος είναι καλύτερος σουτέρ: Ο Ντρού ή ο Φριντέτ; «(γέλια) Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι ο Τζίμερ ξέρει να σουτάρει πολύ-πολύ καλά. Οπότε θα πάω με εκείνον όσον αφορά τη σύγκριση (γέλια)», ενώ για τον Ρικ Πιτίνο, είπε: «Δεν είχα την ευκαιρία να τον αντιμετωπίσω στο NCAA γιατί δεν έτυχε να παίξουμε εναντίον του Λούιβιλ όταν ήμουν στο Μέριλαντ. Όμως πρόκειται για έναν Hall Of Famer. Και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα μπόρεσε να προσαρμοστεί στην Ευρώπη και να δείξει πράγματα στον Παναθηναϊκό. Και μάλιστα έχοντας αναλάβει την ομάδα στα μέσα της σεζόν και τις δύο φορές. Ελπίζω να μείνει έναν χρόνο ακόμα και να δείξει το έργο του».
Σε ερώτηση για το αν θα ήθελε να τα ζήσει όλα αυτά ξανά από την αρχή, ο 38χρονος Αμερικανός είπε χαρακτηριστικά: «Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να ζούσα ξανά τα χρόνια μου στον Παναθηναϊκό. Τρία χρόνια όπου κερδίσαμε δύο τρόπαια EuroLeague και τρία πρωταθλήματα Ελλάδας. Όμως δεν ήταν τα κύπελλα αυτά που έκαναν την διαφορά αλλά η καθημερινότητα με την ομάδα. Τα παιδιά που ήμασταν μαζί, οι πολύωρες προπονήσεις του coach Ομπράντοβιτς μέχρι αργά το βράδυ, τα ταξίδια, όλη η διαδικασία μέχρι να καταφέρουμε κάποια πράγματα. Είναι απίθανες στιγμές…»
Και να ΄ταν μόνο αυτό; «Αυτά που έζησα στο ΟΑΚΑ, ήταν μοναδικά. Κάθε φορά που έβγαινα από τη φυσούνα, ειδικά στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, και έβλεπα τον κόσμο να είχε γεμίσει το γήπεδο 1,5 ώρα πριν από το τζάμπολ, είναι ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Ήταν εκεί και μας αποθέωναν. Όρθιοι. Δεν σταματούσαν να τραγουδούν. Η πιο ζεστή ατμόσφαιρα που υπάρχει. Ήταν κάτι το μοναδικό. Και να σου πω και κάτι; Πολλές από τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού οφείλονται στους φιλάθλους. Με την παρουσία τους στο ΟΑΚΑ ανάγκαζαν όλες τις ομάδες που ερχόντουσαν να παίξουν εναντίον μας να πιστέψουν ότι δεν έχουν καμία τύχη…»
«Μετανιώνω μόνο που δεν πήγα νωρίτερα στον Παναθηναϊκό»
Κάνοντας ειδική αναφορά στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό είπε ότι: «θα ήθελα πολύ να έρθω και πάλι στο ΟΑΚΑ για να παρακολουθήσω από κοντά ένα ντέρμπι των δύο ομάδων! Να ζήσω ξανά αυτήν την ατμόσφαιρα και να θυμηθώ τα παλιά. Και παράλληλα να δείξω και στην οικογένειά μου το μέρος όπου έζησα μοναδικές στιγμές και το πόσο σημαντικό είναι για μένα. Και να πω επίσης ότι με συγκινεί πολύ το γεγονός ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού ακόμα με θυμάται και συνεχίζει να μιλάει για μένα.»
Ο Ντρου Νίκολας μπορεί να μετακόμισε στο ΟΑΚΑ το καλοκαίρι του 2008, αλλά ο Παναθηναϊκός είχε εκφράσει νωρίτερα ενδιαφέρον για την απόκτησή του. Συγκεκριμένα το 2006 όταν και είχε κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου σκόρερ της EuroLeague: «Ίσως να μην το γνωρίζει πολύ κόσμος αυτό, αλλά το καλοκαίρι του 2006 ήμουν πολύ κοντά στο να υπογράψω στον Παναθηναϊκό. Είχαμε κάνει συζητήσεις, ήμασταν κοντά, αλλά στο τέλος επέλεξα να συνεχίσω στην Εφές. Και μετανιώνω για αυτό ακόμα και σήμερα! Θα μπορούσα να έχω πάει νωρίτερα στον Παναθηναϊκό και να κέρδιζα μία ακόμη EuroLeague».
«Στο σουτ του Σισκάουσκας νόμιζα ότι η μπάλα θα μείνει για πάντα στον αέρα»
Μπορεί το 2009 στο Βερολίνο ο Παναθηναϊκός να είχε dream team και να θεωρείται μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών στην EuroLeague (αν όχι η καλύτερη) αλλά ο Νίκολας είπε ότι «καλύτερη στιγμή μου δεν ήταν το 2009, αλλά το τρόπαιο του 2011. Και ξέρεις γιατί; Επειδή τότε κανείς δεν περίμενε ότι θα το κατακτούσαμε. Ειδικά στα προημιτελικά, όταν έπρεπε να αντιμετωπίσουμε με μειονέκτημα έδρας την Μπαρτσελόνα. Παρόλα αυτά τα καταφέραμε, πήγαμε στο Final 4 και πήραμε την EuroLeague». Όσο για την χειρότερη στιγμή του; «Η μέρα που έφυγα από τον Παναθηναϊκό…»
Πάντως στο Βερολίνο ήταν ο πρωταγωνιστής της τελευταίας φάσης, Όταν ο Ραμούνας Σισκάουσκας επιχειρούσε το τρίποντο για τη νίκη της ΤΣΣΚΑ Μόσχας επί του Παναθηναϊκού, έχοντας μπροστά του τα απλωμένα χέρια του Ντρου Νίκολας: «Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω αυτή τη στιγμή. Νόμιζα ότι η μπάλα θα μείνει για πάντα στον αέρα! Ήταν καλό το σουτ. Και όπως έβλεπα την τροχιά της μπάλας νόμιζα ότι θα έμπαινε μέσα και για κλάσματα του δευτερολέπτου σκέφτηκα ότι ‘χάσαμε το κύπελλο’. Όμως ευτυχώς η μπάλα χτύπησε το σίδερο… Και θυμάμαι η εντολή του coach Ομπράντοβιτς σε εκείνη τη φάση ήταν να παίξουμε άμυνα και όχι να κάνουμε φάουλ. Στην πορεία της φάσης, έγινε αλλαγή στα μαρκαρίσματα με τον Διαμαντίδη και βρέθηκα εγώ στον Σισκάουσκας. Μόνο εγώ και ο Σίσκα στην τελευταία φάση του τελικού”.
