Ήταν παρών σε όλες τις δύσκολες στιγμές που βίωσε ο Παναθηναϊκός, από την Α2 στην κορυφή του ελληνικού γυναικείου μπάσκετ. Η Ρούλα Μούλη ήταν μία από τις πρωταγωνίστριες της φετινής χρονιάς, στον δρόμο για την ανάδειξη του Τριφυλλιού σε πρωταθλητή Ελλάδας.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΟΥΚΟΥΡΑ
Η Ελληνίδα φόργουορντ μίλησε το Trifilara.gr για την κατάκτηση του τίτλου από τις Πράσινες, τα συναισθήματα μετά το τέλος του τρίτου τελικού στο ΣΕΦ, αλλά και τις στιγμές αποθέωσης που βίωσε κατά την άφιξη της αποστολής στη Λεωφόρο.
Αναλυτικά οι δηλώσεις της Μούλη στο “Τ”:
“Καταλάβαμε όταν κερδίζαμε με 20 πόντους χωρίς να αποδώσουμε τα μέγιστα ότι η ομάδα θα πρωταγωνιστήσει”
Για το πως βίωσε όλη τη φετινή χρονιά: “Ήταν μία δύσκολη χρονιά λόγω της κατάστασης του κορωνοϊού βασικά. Είχαμε αυτό το σταμάτα-ξεκίνα, είχαμε το μεγάλο κενό. Προσπαθούσαμε να κρατήσουμε τις δυνάμεις μας. Έχοντας το άγνωστο μπροστά μας βέβαια γιατί σε κάποια στιγμή νομίζαμε ότι θα διακοπεί και εντελώς το πρωτάθλημα. Αλλά το καλό είναι ότι εμψυχώναμε η μία την άλλη. Κάναμε πολύ καλή προπόνηση κι αυτό ήταν κάτι που μας κρατούσε πάρα πολύ.
Κι επειδή είχαμε αυτό τον στόχο από την αρχή της χρονιάς, κρυφός στόχος μεν αλλά στόχος, την κατάκτηση του πρωταθλήματος, νομίζω ότι τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο η χρονιά. Μακάρι να είχαμε και τον θεσμό του κυπέλλου”.
Για την στιγμή που κατάλαβε ότι η ομάδα δεν είναι απλά διεκδικήτρια, αλλά ένα από τα φαβορί: “Νομίζω ότι υπήρχαν πολλές φορές μέσα στη χρονιά που παίζαμε καλό μπάσκετ. Δηλαδή κερδίζαμε τους αντιπάλους εύκολα με 20 πόντους διαφορά χωρίς να αποδώσουμε τα μέγιστα. Εμείς στην προπόνηση ξέραμε ότι έχουμε πάρα πολύ καλές μονάδες και όταν κάναμε αυτά που έπρεπε μέσα στους αγώνες νομίζω ότι κερδίζαμε τον αντίπαλο. Οπότε καταλαβαίναμε κι εμείς μέσα μας ότι αυτή η ομάδα θα πρωταγωνιστήσει και ότι μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Οπότε ήταν πολλές οι στιγμές που φάνηκε αυτό”.
“Το δεύτερο ημίχρονο στη Λεωφόρο ήταν το μισό πρωτάθλημα για εμάς, δεν είχαμε τίποτα να φοβηθούμε πλέον”
Για την αλλαγή της εικόνας στο δεύτερο ημίχρονο του δεύτερου τελικού: “Είναι εκεί που καταλαβαίνεις ότι επιστροφή δεν έχει. Ότι αν χάσεις πας σπίτι σου. Και με ντροπιαστικό τρόπο. Σε έναν τελικό δηλαδή και μέσα στην έδρα σου. Είναι κάτι που είπα και πριν από λίγες μέρες, ότι δώσαμε μία σφαλιάρα στον εαυτό μας και πρέπει να τα δώσουμε όλα. Και νομίζω ότι τα δώσαμε όλα και αυτό φάνηκε”.
Για το αν αυτό το δεύτερο ημίχρονο ήταν το καθοριστικό όλης της σεζόν: “Αυτό το δεύτερο ημίχρονο ήταν το μισό πρωτάθλημα για εμάς. Μας έδωσε τρομερή ψυχολογία. Και σίγουρα επηρέασε πολύ και τον Ολυμπιακό στη συνέχεια ψυχολογικά. Όταν έχεις τέτοιο πνεύμα νικητή την στιγμή που χάνεις 18 πόντους μετά δεν μπορείς να φοβηθείς τίποτα. Δεν μπορεί να σε φοβίσει ένα παιχνίδι 40 λεπτών που ξεκινάει από το 0-0”.
Για το αν υπήρξαν στιγμές μέσα στη σεζόν που σκέφτηκε ότι όλη προσπάθεια θα πάει χαμένη με τον κορωνοϊό: “Στεναχωρηθήκαμε πάρα πολύ στην πρώτη διακοπή τον Νοέμβριο. Και περιμέναμε κάποια στιγμή να ξαναρχίσουμε. Μπήκαμε ξανά στις 4 Ιανουαρίου στο γήπεδο. Μας φάνηκε βουνό όταν τον Μάρτιο περιμέναμε κάθε Παρασκευή την ανακοίνωση ότι ξεκινάμε και πάλι. Η αλήθεια είναι ότι οι μέρες φαίνονταν πάρα πολύ δύσκολες σε αυτό το σημείο και υπήρχε και πιθανότητα να σταματήσουμε. Εκεί υπήρχαν κάποιες στιγμές που αναρωτηθήκαμε αν θα πάει τσάμπα όλη αυτή η προσπάθεια που έχουμε κάνει. Ευτυχώς όμως όλα προχώρησαν και ήρθαν όπως τα θέλαμε”.
“Ακόμα ηχεί η κόρνα της λήξης του τρίτου τελικού στα αυτιά μου”
Για τα συναισθήματα που ένιωσε μετά το τέλος του τελευταίου τελικού στο ΣΕΦ: “Ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει 100%. Είναι πραγματικά ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα. Ακόμα ηχεί η κόρνα της λήξης στα αυτιά μου. Και όλοι αυτοί οι πανηγυρισμοί στα αποδυτήρια, που τραγουδούσαμε όλοι μαζί σαν μικρά παιδία, με τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο και με τον Σωτήρη Πανταλέων ήταν ανατριχιαστικά.
Και ότι και να πω για αυτό που ακολούθησε μετά στον Τάφο, ήταν κάτι που αν με ρωτούσες τι ήθελες να ξαναζήσεις θα σου έλεγα να ξαναπάρουμε το λεωφορείο από το ΣΕΦ και να γυρίσουμε στον Τάφο”.
Για το αν ένιωσε την πίεση του Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός λόγω της απουσίας του αντίστοιχου στο μπάσκετ ανδρών: “Δεν ένιωσα ότι θα είναι το γυναικείο μπάσκετ αυτό που θα έχει τους τελικούς και όχι το αντρικό. Και νομίζω ότι όλο αυτό που έγινε με το καλάθι της Ριντ βοήθησε πολύ το γυναικείο μπάσκετ τελικά, γιατί έγινε η προβολή των τελικών από την ΕΡΤ, που είχαν μεγάλη τηλεθέαση. Αλλά νομίζω ότι και ο κόσμος χάρηκε γιατί έγιναν πάρα πολύ ωραία παιχνίδια”.
“Κάποιοι νόμιζαν ότι ο Παναθηναϊκός θα πέσει στα τοπικά, αλλά πήρε πρωτάθλημα”!
Για την στιγμή των τελικών που την έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη: “Αν έπρεπε να επιλέξω μία στιγμή θα ήταν η λήξη της κόρνας στον τρίτο τελικό. Και μία από τις καλύτερες στιγμές στον τελικό ήταν όταν ευστόχησε η Λολίτα Λύμουρα στο τρίποντο και έστειλε στο σκορ στο 56-65. Υπάρχουν και φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί εκείνη στην στιγμή και αποτυπώνουν ότι ακριβώς νιώθαμε όλες εκείνη την στιγμή. Πετούσαμε όλες στα σύννεφα μετά το τρίποντο”.
Για το αν ο τίτλος είναι μία προσωπική της δικαίωση για όλες τις προσπάθειες που έχει κάνει αυτά τα χρόνια: “Είναι τεράστια δικαίωση αν σκεφτεί κάποιος ότι αυτή η ομάδα κατέβηκε κάποια στιγμή στην Α1 με Νεάνιδες, έπεσε στην Α2 και πολλοί πίστεψαν ότι θα πέσει και στο τοπικό. Γυρίσαμε εγώ και η Άσπα (Καλαμπάκου), αλλά και η Αναστασία Σλούκα και ανεβάσαμε αυτή την ομάδα και μετά από 3 χρόνια αυτή τη ομάδα πήρε πρωτάθλημα, νομίζω ότι είναι η απόλυτη δικαίωση. Και νιώθουμε πολύ μεγάλη ευχαρίστηση κι εγώ και η Άσπα, αλλά και Αναστασία, η οποία μας έχει στείλει πάρα πολλά μηνύματα”.
“Δεν μας έλειψε τίποτα από τη διοίκηση, είχαμε το μυαλό μας μόνο στις 4 γραμμές του γηπέδου”
Για το πόσο καθοριστικό είναι για μία παίκτρια να ξέρει ότι έχει την στήριξη της διοίκησης: “Καταρχάς οι καιροί είναι πάρα πολύ δύσκολοι και αυτή η διοίκηση στάθηκε πραγματικά όχι απλά “σπαθί” απέναντι μας, αλλά ήταν και είναι το κάτι άλλο. Η διοίκηση τόσο με τον κ. Δημήτρη Γιαννακόπουλο, όσο και τον κ. Τάκη Μαλακατέ είναι τα καλύτερα μου χρόνια όσο είμαι παίκτρια. Δεν μας έλειψε ποτέ τίποτα. Το μυαλό μας ήταν μόνο στις 4 γραμμές του γηπέδου και πουθενά αλλού. Και νομίζω ότι αυτό είναι που θέλει ένας αθλητής”.
Για την πρόθεση της για την επόμενη σεζόν: “Σίγουρα θα μιλήσουμε με την ομάδα. Απλά ακόμα όπως είπα και νωρίτερα δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι έχουμε κάνει. Ακόμα λίγο πανηγυρίζουμε και θα έρθει και η στιγμή που θα μιλήσουμε και με την ομάδα και θα δούμε τι θα γίνει. Εγώ δεν θέλω να πω τίποτα γιατί ακόμα πανηγυρίζω”.
“Η αγάπη και η στήριξη που έχουμε πάρει είναι απερίγραπτη, ευχαριστούμε τον κόσμο”
Για το αν επιτέλους το γυναικείο μπάσκετ πήρε την προβολή που του αξίζει: “Βασικά νιώσαμε πάρα πολύ όμορφα και μία δικαίωση σαν παίκτριες και σαν γυναίκες. Τα μηνύματα που έχουμε πάρει από τον τελικό του ΣΕΦ, αλλά ακόμα και από το δεύτερο παιχνίδι της Λεωφόρου το Σάββατο είναι εκατοντάδες. Η αγάπη και η στήριξη του τόπου είναι πραγματικά απερίγραπτη. Βοηθηθήκαμε πάρα πολύ και νιώσαμε πολύ όμορφα”.
Για το αν έχει βιώσει στην καριέρα της ποτέ συμπεριφορά που προσβάλει την προσωπικότητά της ως γυναίκα: “Ευτυχώς όχι. Δεν το έχω νιώσει ποτέ από κανένα και από καμία. Τόσα χρόνια που είμαι στα γήπεδα δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Λυπάμαι ειλικρινά όμως που έχει συμβεί σε άλλες αθλήτριες. Είναι πολύ άσχημο όλο αυτό και ελπίζω όλες αυτές οι συμπεριφορές να εξαλειφθούν”.
Το μήνυμα της προς τον κόσμο: “Ένα τεράστιο ευχαριστώ προς τον κόσμο. Ακόμα μέχρι και σήμερα μας κάνουν να νιώθουμε απίστευτα και τον ευχαριστούμε που είναι πάντα εκεί”.
