Το Trifilara.gr βρήκε τον Θάνο Μαρούλη, πρώην παίκτη των «πρασίνων» στο βόλεϊ. Μίλησε στην Αγγελική Καλκάνη και σχολίασε την εμπειρία του με τον Παναθηναϊκό τονίζοντας ότι πάντα θα τον έχει στο μυαλό του, αλλά και για την φετινή πορεία του Τριφυλλιού.
Επιπλέον αναφέρθηκε στην πολύ καλή σχέση που έχει με τους Δημήτρη και Χαράλαμπο Ανδρεόπουλο και τέλος μίλησε για το εγχείρημα του με το Beach Volley και τον εγκλεισμό εν μέσω καραντίνας στην Ελβετία.
Μίλησε μας για εσένα και την σχέση σου με τον Παναθηναϊκό, θα ήθελες να ξανά φορέσεις τα «πράσινα»;
«Πέρασα 2 πανέμορφα χρόνια στον Παναθηναϊκό. Δύσκολα μεν, υπέροχα δε. Αν δεν τραυματιζόμουν τη 2η μου χρονιά στην ομάδα πιστεύω ότι θα κατακτούσαμε έναν τουλάχιστον τίτλο. Παίζαμε το πιο ολοκληρωμένο βόλεϊ εκείνη τη χρονιά και είχαμε πολύ δυνατή έδρα στην Κυψέλη. Ο κόσμος ήταν συγκλονιστικός σε κάθε παιχνίδι. Πάντα υπάρχει στο μυαλό μου ο Παναθηναϊκός. Και υπάρχω κι εγώ στο μυαλό του Παναθηναϊκού».
Για την φετινή πορεία του Παναθηναϊκού :
«Ο Παναθηναϊκός δίκαια επέστρεψε στην κορυφή, ήταν σταθερά η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος φέτος. Ο συνδυασμός εμπειρίας και ταλέντου λειτούργησε ιδανικά. Διοικητικά έχει μπει μια σωστή σειρά για το πως πρέπει να λειτουργεί μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Η φυγή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου θα είναι κρίμα να επηρεάσει την ανοδική πορεία του τμήματος και του Ερασιτέχνη γενικότερα. Οι παίκτες έδωσαν τα πάντα για αυτούς τους 2 τίτλους και όλο αυτό πρέπει να έχει συνεχεία. Δε μιλάμε για μια επαρχιακή ομάδα που πρωταγωνιστεί κατά περιόδους, μιλάμε για τον Παναθηναϊκό. Πρέπει να κρατηθεί ψηλά και να διεκδικεί κάθε χρόνο τίτλους».
Ξέρουμε ότι στο παρελθόν είχες προπονητή τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο και γνώριζες και τον Χαράλαμπο:
«Ο Δημήτρης είναι ο βολεικός μου πατέρας. Όχι μόνο δικός μου, έχει αναδείξει πολλούς αθλητές ρίχνοντας τους στα βαθιά. Η πρώτη μας συνεργασία το 2009 στη Λαμία ήταν καταλυτική για τη συνέχεια της καριέρας μου καθότι ήμουν έτοιμος να αφοσιωθώ στο Beach Volley. Ο Ανδρεόπουλος με εμπιστεύτηκε και με έριξε στα βαθιά και έτσι ξεκίνησε η πορεία μου στη σάλα. Πορευτήκαμε μαζί για αρκετά χρόνια έχοντας μια πολύ καλή συνεργασία.
Ο Χαράλαμπος τότε ήταν 9 χρονών, ερχόταν και μας μάζευε τις μπάλες γύρω γύρω και στο τέλος της προπόνησης καθόταν και έπαιζε με τον κόουτς μαθαίνοντας μανσέτα και δάχτυλα.Εκεί του μαζεύαμε εμείς τις μπάλες, ξέραμε ότι ήταν αδύνατο να μην παίξει βόλεϊ αυτό το παιδί. Τώρα πλέον έχει γίνει άντρας, έχει γαλουχηθεί πολύ σωστά τόσο ως αθλητής-βολεϊμπολίστας, όσο και ως άνθρωπος-προσωπικότητα. Ένα παιδί ήπιων τόνων που βγάζει μια αξιοζήλευτη ωριμότητα στο παιχνίδι του και οδηγεί ήδη τον Παναθηναϊκό σε τίτλους. Δε χρειάζεται να πω κάτι άλλο νομίζω»!
Για το μέλλον ποια είναι τα σχέδια σου όσο αφορά το άθλημα;
«Λόγω της κατάστασης δεν μπορώ να συνεχίσω φέτος στο εξωτερικό. Πάντα η προτεραιότητα μου είναι αυτή. Να παίξω σε διάφορα πρωταθλήματα, να συλλέξω γνώση, να γνωρίσω διαφορετικές νοοτροπίες και προσεγγίσεις και στο κομμάτι το αγωνιστικό αλλά και γενικά σαν άνθρωπος.
Στην Ελλάδα τα πράγματα επίσης είναι δύσκολα, είναι περιορισμένος ο αριθμός των ομάδων που μπορούν να σου προσφέρουν το έδαφος να κάνεις πρωταθλητισμό. Οι περισσότερες ομάδες «αγνοούνται» και δε δείχνουν σημάδια ζωής. Ίσως μείνω ελεύθερος μέχρι το Δεκέμβριο και να εξετάσω και πάλι τις επιλογές στο εξωτερικό, θα ξεκαθαρίσει τις επόμενες μέρες η κατάσταση για το μέλλον μου».
Λίγα λόγια για το «εγχείρημα» σου με το Beach Volley και την ακαδημία:
«Το «εγχείρημα» αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Ξεκίνησα το καλοκαίρι του 2018 τη συνεργασία μου με την Beach Volley Academy της οποίας υπεύθυνος είναι ο προπονητής που είχα στις εθνικές ομάδες Beach Volley, ο Παναγιώτης Ζακυνθινός. Το προπονητικό κομμάτι του Beach Volley το έχω βάλει στη ζωή μου τα 2 τελευταία χρόνια και τα καλοκαιριά που είναι κενά από υποχρεώσεις ασχολούμαι με αυτό κάνοντας παράλληλα την προετοιμασία μου για τη χειμερινή αγωνιστική περίοδο της σάλας. Το Beach Volley υπήρξε τρόπος ζωής για εμένα για αρκετά χρόνια και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία θα είμαι γύρω από αυτό προπονητικά πλέον».
Δώσε μας μια εικόνα για την παραμονή σου στην Ελβετία εν μέσω καραντίνας;
«Στις 13 Μαρτίου διεκόπη οριστικά το πρωτάθλημα στην Ελβετία και δεν μπορούσα να φύγω άμεσα γιατί είχα πάει οδικώς με το αμάξι μου μέσω Ιταλίας και δεν μπορούσα να περάσω τα σύνορα απο εκεί. Έμεινα όσο χρειάστηκε και όσο ήταν σε ισχύ ακόμη το συμβόλαιο μου μέχρι 30 Απριλίου. Επέστρεψα αναγκαστικά αεροπορικώς με πτήση επαναπατρισμού και μέσα Ιουλίου κατάφερα να φέρω το αυτοκίνητο πίσω. Οι άνθρωποι της ομάδας μας φέρθηκαν εξαιρετικά και μας επέτρεψαν να μείνουμε για όσο χρειαστεί εκεί σαν να μη συνέβη τίποτα. Τήρησαν τις συμφωνίες τους και τα συμβόλαια που υπογράψαμε 100% πλήρη κάλυψη όλων των αναγκών μας κατά τη διάρκεια της καραντίνας».
