Στην επικαιρότητα κυριαρχεί εκ νέου η μάχη Ολυμπιακού, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ για τη νομή της εξουσίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτή τη φορά το έπαθλο είναι ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ και οι ορισμοί του για τους διαιτητές. Κάπου στις ανταλλαγές επικοινωνιακών “πυρών” εμπλέκεται και ο Παναθηναϊκός. Με ποιον θα είναι, τι θα πράξει, πως θα κινηθεί. Ποιο στρατόπεδο θα επιλέξει.
Η απάντηση είναι απλή, ξεκάθαρη και προέρχεται από τα πεπραγμένα των προηγούμενων ετών. Ο Παναθηναϊκός δεν θα είναι με κανέναν. Γιατί αυτό επιτάσσει το συμφέρον του και αυτό έχει διδαχτεί.
Στην προσπάθεια ανατροπής του προηγούμενου καθεστώτος στην ΕΠΟ, ο Παναθηναϊκός συντάχτηκε με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Τότε υπήρχε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου. Οι τρεις σύστησαν μία άτυπη συμμαχία με σκοπό να επαναφέρουν την ισονομία στο πολύπαθο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όμως, η πορεία αποδείχτηκε διαφορετική. Ο Παναθηναϊκός σύντομα έγινε ο αδύναμος κρίκος της συμμαχίας. Με αποκορύφωμα τον Κύζα στην Τούμπα, ο Παναθηναϊκός βίωσε ότι και τα προηγούμενα χρόνια. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Του στερήθηκαν νίκες, τίτλοι, διακρίσεις, ένα καλύτερο μέλλον. Τα βιώματα είναι πρόσφατα, δεν χρειάζεται να θυμήσουμε.
Οπότε, ο Παναθηναϊκός δεν έχει λόγο να το ξαναπεράσει. Να συστρατευτεί με εκείνους που ξέρει ότι θα του συμπεριφερθούν με τον ίδιο τρόπο που του συμπεριφέρθηκαν. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει λόγο να πάει εδώ ή εκεί. Αν είναι να τον κυνηγήσουν, ας έχει τον δικό του δρόμου.
Κύριοι, ευχαριστούμε πολύ… Δεν θα πάρουμε ξανά…
