Στη μεγάλη του ιστορία στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει δεκάδες τρόπαια. Eίκοσι πρωταθλήματα Ελλάδας, 18 Κύπελλα, 4 Super Cups, 1 Βαλκανικό Κύπελλο είναι οι επίσημοι τίτλοι και… αμέτρητοι ακόμα – ατομικοί και ομαδικοί – έχουν “κατακτηθεί” στο πέρασμα των δεκαετιών από τους Πράσινους.
Ευρωπαϊκές διακρίσεις, απίθανες πορείες, στιγμές μοναδικές και λαμπερές… Μόνο που η ιστορία του Παναθηναϊκού “ρημάζει” σε κοντέινερ, κούτες και υπόγεια… Γιατί τα τρόπαια του Παναθηναϊκού, με εξαίρεση ορισμένα που βρίσκονται στα γραφεία της ΠΑΕ, έχουν… κρυφτεί εδώ και χρόνια από το φως του ήλιου και τα μάτια των φιλάθλων.
Κάποτε υπήρχε ένα μουσείο στις προπονητικές εγκαταστάσεις της Παιανίας. Κλειστό για το ευρύ κοινό, προσβάσιμο για σχολεία και οργανωμένες επισκέψεις (άλλη ιστορία και αυτή…).
Η ξαφνική αποχώρηση της πρώτης ομάδας από την Παιανία και το κλείσιμο του μουσείου, ανάγκασαν τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού να μαζέψουν κακήν – κακώς την κληρονομιά του συλλόγου σε κούτες και να τη διαφυλάξουν – αρχικά – σε κοντέινερ στο Κορωπί. Έχετε ακούσει το “ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”; Αυτό έγινε και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού.
Πέρα από τα λόγια και τις υποσχέσεις που ακούστηκαν κατά καιρούς, η διοίκηση Αλαφούζου ουδέποτε αξιοποίησε την ιστορία του συλλόγου και διατήρησε τον ποδοσφαιρικό “θησαυρό” του Τριφυλλιού σε μεταλλικά και χάρτινα “κλουβιά”. Σε κούτες και αποθήκες.
Ακόμα και στα 50 χρόνια από την ενδοξότερη στιγμή του Παναθηναϊκού, τη συμμετοχή του στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τα αναμνηστικά έγιναν… virtual και παρά το γεγονός ότι όλα τα μουσεία έχουν ανοίξει και δέχονται επισκέπτες, ο Παναθηναϊκός θεώρησε σωστό (;) να διατηρήσει τους τίτλους και τα αναμνηστικά των Πράσινων “υπό φύλαξη” και μη προσβάσιμα στον κόσμο της ομάδας.
Κάπου στην Αττική, σκονισμένα και ποιος ξέρει σε τι κατάσταση βρίσκονται τα πρωταθλήματα του Μεσσάρη και του Γκέιμ, οι τίτλοι του Οικονομόπουλου, του Δομάζου και του Αντωνιάδη, οι κούπες του Σαραβάκου και του Βαζέχα…
