Επιβίωσε από την πρώτη σκληρή κρίση ο Λάζλο Μπόλονι και συνεχίζει στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Μέχρι νεοτέρας είναι η σωστή προσέγγιση, ασχέτως αν στο μυαλό του Γιάννη Αλαφούζου, ουδέποτε ο Ρουμάνος είχε απολυθεί το Σαββατοκύριακο. Ο Αλαφούζος το σκέφτηκε επειδή δέχτηκε έντονες πιέσεις από τον περίγυρο του, αλλά εκείνος δεν πείστηκε ότι η απόλυση του 68χρονου προπονητή είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση.
Άλλωστε, ας το δούμε ρεαλιστικά το πράγμα… Ο Μπόλονι κατηγορείται ότι ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να χάσει τη συμμετοχή στην Ευρώπη μετά τα τελευταία αρνητικά αποτελέσματα. Όμως, ο Παναθηναϊκός είχε ξεχάσει την ευρωπαϊκή προοπτική (12ος ήταν στη βαθμολογία) και την επανέκτησε χάρη στον Λάζλο Μπόλονι. Εάν αναλάμβανε άλλος στη θέση του Ρουμάνου, δεν ξέρουμε εάν η ομάδα θα “έτρεχε” ένα μεγάλο νικηφόρο σερί και θα διεκδικούσε με αξιώσεις ένα εισιτήριο για τα προκριματικά του Conference League.
Άρα, λοιπόν, η κατηγορία προς τον Μπόλονι είναι ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της απώλειας ενός στόχου, του βασικού της σεζόν. Όμως, ενός στόχου που ήταν ξεγραμμένος πριν την έλευση του Μπόλονι και τον κατέστησε εφικτό η δουλειά του Ρουμάνου! Κάπου μπάζει… η σύνταξη του κατηγορητηρίου. Αντίθετα, θα ήταν απολύτως λογική εάν ο Μπόλονι παραλάμβανε έναν Παναθηναϊκό σε τροχιά Ευρώπης και τον εξέτρεπε εκείνος. Αλλά το αντίθετο συνέβη.
Στα υπόλοιπα, ο Μπόλονι δεν φέρει ευθύνη. Δεν φταίει ο πολύπειρος κόουτς εάν ο “πράσινος” οργανισμός δεν έχει ένα μακρόπνοο ποδοσφαιρικό σχέδιο και σταθερές στη δομή του. Σε αυτά ευθύνονται ο ιδιοκτήτης, Γιάννης Αλαφούζος και η διοίκηση.
Ούτε φταίει ο Μπόλονι επειδή έχει μία φιλοσοφία και με αυτήν προπονεί εδώ και τρεις δεκαετίες. Το προπονητικό ποιόν του Μπόλονι είναι γνωστό. Εάν οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού πίστευαν ότι χρειάζονται μία άλλη προσωπικότητα για την τεχνική ηγεσία, έπρεπε να στραφούν σε άλλον προπονητή.
Έχουμε γράψει επανειλημμένως πως ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει ένα πλάνο και να πορευτεί με μερικές αρχές. Όχι να άγεται και να φέρεται από τους εκάστοτε Ντρεοσί – Μπόλονι ή Ρόκα – Πογιάτος. Εκείνοι θα πρέπει να κουμπώνουν στη στρατηγική του Συλλόγου και όχι να συμβαίνει το ανάποδο.
Κατά τ’ άλλα, ορθώς έμεινε ο Μπόλονι. Αυτή ήταν η σωστή επιλογή τη δεδομένη χρονική και ας μην ακούγεται καλά στα αυτιά των περισσότερων. Ο Μπόλονι πρέπει να τελειώσει τη δουλειά του και να κριθεί το καλοκαίρι. Δεν έχει νόημα η διοίκηση να προσλάβει έναν “κασκαντέρ” για τα Play Off ή να ρισκάρει να “κάψει” έναν προπονητή που θα έχει προοπτική για τη νέα σεζόν.
