Η λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος του Παναθηναϊκού σπάνια διέπεται από λογική. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που ο Γιάννης Αλαφούζος έχει ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Αλλιώς, με τόσα έξοδα, ο Παναθηναϊκός θα πανηγύριζε τίτλους και θα διακρινόταν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Στην περίπτωση του Ντιντιέ Λαμκέλ Ζε παρατηρούμε αυτή την έλλειψη λογικής. Τουλάχιστον, φανερά, αφού ίσως ο Λάζλο Μπόλονι να το έχει αιτιολογήσει και εμείς να μην το ξέρουμε.
Με αμιγώς ποδοσφαιρικά κριτήρια, ο Λαλμκέλ Ζε είναι αυτό που ονομάζουμε… παιχταράς. Με τρομερά προσόντα, ικανός να κάνει τη διαφορά όχι μόνο στη Superleague, αλλά στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Καμερουνέζος το έχει αποδείξει στο Βέλγιο και υπό άλλες περιστάσεις, θα ήταν έτοιμος για τη μεγάλη μεταγραφή από την Αντβέρπ.
Κάπου εδώ, αρχίζουν τα “αν” για τον Λαμκέλ Ζε. Παρότι είναι top class επιθετικός, παίζει ακόμα στην άσημη Αντβέρπ ακριβώς επειδή είναι τρελός. Κανονικός. Χωρίς αστερίσκους.
Κατά τη συνεργασία τους στο Βέλγιο, ο Λάζλο Μπόλονι χαρακτήρισε τον Λαμκέλ Ζε τοξικό. Είχε υποστηρίξει ότι δεν συμμετέχει ούτε στο 20% των ασκήσεων. Τον προέτρεψε δημόσια να συμπεριφερθεί ως ενήλικας. Τον αποκάλεσε μεγάλο πρόβλημα. Και πολλά άλλα…
Αυτό τον ποδοσφαιριστή, ο Μπόλονι πασχίζει να τον φέρει στο “Καλαφάτης”. Σίγουρα ο Ρουμάνος έχει τους λόγους του, αλλά ας μας επιτρέψει να μην τους κατανοήσουμε. Και σίγουρα να μην συμφωνήσουμε…
