Συχνά τα τελευταία χρόνια οι οπαδοί του Παναθηναϊκού διαβάζουν για το γηπεδικό. Για περιοχές που θα κατασκευαστεί το νέο γήπεδο. Βοτανικός, Γουδί, ΟΑΚΑ, ανακατασκευή του “Απόστολος Νικολαϊδης”, παλαιότερα Γαλάτσι και Ελληνικό.
Μόνο η… Λυκόβρυση και η Ελευσίνα την έχουν γλυτώσει ως μέρη φιλοξενίας του Τριφυλλιού. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, υπάρχει μία κοινή συνισταμένη: το νέο γήπεδο συνδέεται με αναπλάσεις, μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης. Όπως είναι η Διπλή Ανάπλαση, η οποία φαίνεται πως έχει δρομολογηθεί οριστικά.
Φαίνεται γιατί στην Ελλάδα ποτέ δεν ξέρει πως θα καταλήξει ένα πρότζεκτ. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ο Παναθηναϊκός έχει μία ευτυχία και μία δυστυχία. Η ευτυχία είναι η δυναμική του, η ισχύς του brand name του. Έχει τόση επιρροή η φήμη του Συλλόγου, που είναι ικανή να ανεβάσει ολόκληρη την πρωτεύουσα.
Δεν είναι τυχαίο πως όλοι επιδιώκουν να την εκμεταλλευτούν και καμία συζήτηση δεν έχει αμιγώς ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά. Η δυστυχία είναι πως ακριβώς επειδή όλοι θέλουν να πάρουν κάτι από τον Παναθηναϊκό, τον ταλαιπωρούν και τον εμπλέκουν σε περίπλοκα σχέδια και πρότζεκτ.
Η Διπλή Ανάπλαση μπορεί να δρομολογείται, αλλά ας μην ξεχνάμε από πόσα κύματα και δικαστήρια έχει περάσει μέχρι να φτάσει στο στάδιο της υλοποίησης. Και ξαναγράφουμε, ακόμα δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει μέχρι να πιάσουν δουλειά οι μπουλντόζες…
