Ο Κώστας Γουλής εξηγεί γιατί ο Γιώργος Δώνης έπραξε το σωστό με τις επιλογές του στην ενδεκάδα του χθεσινοβραδινού αγώνα με την ΑΕΚ, στέκεται στη συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού που κυριάρχησε (και) με τις «ρεζέρβες» καταθέτοντας «ταυτότητα ομάδας» και την ευκαιρία των «πράσινων» να απαντήσουν την Τετάρτη στο γήπεδο για την «Κυζειάδα» του 2017
Του ΚΩΣΤΑ ΓΟΥΛΗ
Θα ήταν τουλάχιστον άδικο για τον Γιώργο Δώνη να τα «ακούσει» σήμερα για την ενδεκάδα, εκτεταμένου ροτέισον, που επέλεξε να κατεβάσει στο χθεσινοβραδινό (Κυριακή 9/2), αθηναϊκό ντέρμπι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.
Πρώτον, διότι η συγκεκριμένη επιλογή δεν αποτέλεσε κάποια «έκπληξη», από τη στιγμή που είχε μεταφερθεί το «πακέτο» των σκέψεών του ρεπορταζιακά από την Πέμπτη (7/2) και δεύτερον, διότι κάτι τέτοιο έμοιαζε με… μονόδρομο, αν βάλουμε στην όλη κουβέντα (και) τη ρεβάνς της προσεχούς Τετάρτης (12/2, 20:00) με τον ΠΑΟΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο. Εκεί, όπου ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει να πετύχει κάτι, που δεν έχει καταφέρει ποτέ μέχρι σήμερα: Να «γυρίσει» αποτέλεσμα σε νοκ-άουτ φάση Κυπέλλου, έπειτα από ήττα με 2-0 στον πρώτο αγώνα…
Ναι, οι «πράσινοι» έκαναν τρεις πολύ ποιοτικές προσθήκες στο δυναμικό τους τον περασμένο Γενάρη (συν τον δικό του «Αραούχο», τον Καρλίτος που έρχεται από το καλοκαίρι), όμως και πάλι, στη «μεγάλη εικόνα» του ρόστερ, οι επιλογές «πρώτης γραμμής» όσον αφορά την ποιότητα, δεν είναι περισσότερες από 14-15, άντε 16, αν συνυπολογίσουμε ότι σύντομα «μπαίνει» στη διαδικασία κι ο Αγιούμπ.
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν, ένα γκρουπ παικτών να «αντέξει» στην ένταση, το ρυθμό και την πίεση τεσσάρων αγώνων με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ μέσα σε διάστημα 10 ημερών. Θα ήταν αφύσικο, σχεδόν αδύνατο, να παίξουν οι ίδιοι και οι ίδιοι σε ένα «κλειστό» ροτέισον 12-13 επιλογών κι όχι μόνο να αντέξουν, αλλά να μην βγάλουν τραυματισμούς.
Μετά το πρώτο κυπελλικό ματς της Τούμπας ήταν τουλάχιστον τέσσερις παίκτες του Παναθηναϊκού στα όριά τους: Ο Κουρμπέλης που παίζει εδώ και αρκετό διάστημα με σφιξίματα στη γάμπα, έβγαλε στο γήπεδο 14.200 μέτρα σε τρεξίματα. Πώς να μην πάρει «ανάσες» κόντρα στην ΑΕΚ, προκειμένου να βγάλει το 101% την Τετάρτη κόντρα στον ΠΑΟΚ; Ο Ζαχίντ παίζει non-stop επί ένα δίμηνο και -για όσους το ξεχνούν- είχε υποστεί ρήξη έσω πλαγίου τον Νοέμβριο. Πρέπει λοιπόν να προφυλαχθεί και να μην «τεντώνονται» τα όριά του. Ο δε Μακέντα βγάζει ανά μικρές χρονικές περιόδους ενοχλήσεις σε προσαγωγό και δικέφαλο και χρειάζεται αντίστοιχα προφύλαξη και «συντήρηση». Κι ο Γιόχανσον χρειάζεται «ανάσες» κι αν δεν ήταν ο Ομοσπονδιακός προπονητής της Σουηδίας στην κερκίδα για να τον «τσεκάρει», ίσως να μην ξεκινούσε κι αυτός…
Για ανθρώπους μιλάμε, όχι τα… παιδιά του «Ρόμποκοπ». Κι όλο αυτό (αν προσθέσουμε τις κάρτες, αλλά και το πρόβλημα στο γόνατο του Ινσούα) ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ ειδική διαχείριση. Απλά, νέτα, σκέτα… Διότι είδα -μετά θλίψεως- διάφορα «ποσταρίσματα» μετά τον αγώνα με την ΑΕΚ, που «χρέωναν» τον Δώνη για «μαγειρεία» και… τρία πουλάκια που κάθονταν. Το θέμα είναι πως διαχειρίζεσαι τέτοιες δύσκολες καταστάσεις και πως θα φτάσεις -ακόμη και στη χειρότερη των περιπτώσεων- να έχεις τη μικρότερη δυνατή «ζημιά». Ναι, ο Παναθηναϊκός πάντα μπαίνει στο γήπεδο για να νικάει. Για να διεκδικήσει ωστόσο, τις όποιες πιθανότητες έχει, για να «γυρίσει» τη ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ, ο Δώνης ΕΠΡΕΠΕ να την κάνει τη συγκεκριμένη «θυσία», ξεκουράζοντας 5 με 6 από τους λεγόμενους βασικούς του.
Και να δούμε και κάτι άλλο, παρέα με όσους… ξέσπασαν με ποσταρίσματα τύπου «χάρισε τη νίκη στην ΑΕΚ» κ.ο.κ. Συμφωνούμε ότι η συγκεκριμένη ενδεκάδα ΔΕΝ ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να πατήσει το χορτάρι του ΟΑΚΑ; Συμφωνούμε… Ακόμη κι αυτή η ενδεκάδα λοιπόν, που ήταν του «6» ή του «6,5», ήταν η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο; Απολύτως! Με εξαίρεση το καταπληκτικό γκολ του σπουδαίου επιθετικού που λέγεται Σέρχιο Αραούχο κι άλλη μία στιγμή με το σουτ του Κρίστιτσιτς προς το τελευταίο δεκάλεπτο, το οποίο έβγαλε εντυπωσιακά ο Διούδης, η ΑΕΚ ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΗΣΕ διόλου τον Παναθηναϊκό. ΚΑ-ΘΟ-ΛΟΥ!
Δεν ήταν μόνο το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός είχε 68 με 70% κατοχή μπάλας, αλλά και το πώς κυκλοφορούσε, πως έψαχνε ορθολογικά στις περισσότερες των περιπτώσεων την ανάπτυξη από τα άκρα ή τον άξονα, πως προσέγγιζε αμυντικά τις κινήσεις της ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο. Κι όλα αυτά με «πειραματική» ενδεκάδα, που λογικά δεν θα την ξαναδούμε μαζί. Κι αυτό, να με συγχωρείτε -όσο αντί-εμπορικό κι αν ακούγεται- είναι αντίστοιχα σημαντικό στα δικά μου μάτια και με ένα θετικό αποτέλεσμα. Διότι δείχνει «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΜΑΔΑΣ».
Ο Καρέρα γνωρίζοντας πως ο Δώνης θα πάει σε ευρύ ροτέισον, μάζεψε πιο πίσω την ομάδα του τακτικά από τη στιγμή που βρήκε το γκολ νωρίς, έδωσε την κατοχή στον Παναθηναϊκό κι από ένα σημείο και μετά το γύρισε στο… πούλμαν. Είναι κι αυτό μία προσέγγιση, διότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα για τους προπονητές. Το θέμα βεβαίως είναι να δούμε την «αντίδραση» της ΑΕΚ, όταν ο Παναθηναϊκός παίξει εναντίον της με «κομπλέ» ενδεκάδα. Υπομονή, θα συμβεί κι αυτό στα πλέι-οφ…
Προς το παρόν, όλα τα φώτα, τα βλέμματα και η προσοχή, περνούν στη ρεβάνς της Τετάρτης (12/2) με τον ΠΑΟΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο. Στη ΡΕΒΑΝΣ ΤΗΣ ΤΡΙΕΤΙΑΣ, απ’ όλες τις απόψεις. Δεν θα αλλάξουμε την ιστορία. Ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και θα είναι ο μεγαλύτερος και «αιώνιος» αντίπαλος του Παναθηναϊκού. Σε ότι κατάσταση κι αν βρίσκονται οι «πράσινοι». Η ΑΕΚ, ήταν, είναι και θα είναι η μεγάλη αντίπαλός του στην Αθήνα. Ο ΠΑΟΚ θα είναι απλά ένα σπουδαίο ματς, που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει παιχνίδι «ειδικών συνθηκών».
Κανείς δεν «μεγάλωσε», νομίζοντας πως η σκιά του έφτασε στο απέναντι βουνό, ενώ (προς το παρόν) φτάνει μέχρι την απέναντι πολυκατοικία… Κι όποιος το πιστεύει κάτι τέτοιο, επειδή έτυχε να έχει αυτή την περίοδο μία πολύ μεγάλη οικονομική σταθερότητα κι «ασφάλεια», ξύνει τα όρια της αλαζονείας που τόσα χρόνια κορόιδευε και «χρέωνε» στους κοινούς «απέναντι». Και η «πτώση», σαν έρθει η ώρα, θα έχει πολύ μεγαλύτερο κρότο…
Ο Παναθηναϊκός το έκανε ως ένα βαθμό -και- την περασμένη Κυριακή (2/2), αυτό που ψάχνει σε τρία βράδια, κόντρα στον ΠΑΟΚ. Και μπορεί να το ξανακάνει και τώρα. Αρκεί να έχει τη ίδια «τρέλα», την ίδια ορμή, την ίδια… Και να μην «μασήσει» από κανέναν διαιτητή ή άλλον όψιμο «πυρπολητή» του αγώνα. Να είναι εκεί, συγκεντρωμένος 100%, διότι αυτή δεν είναι μία απλή «ρεβάνς». Είναι το ματς που μπορεί να του αλλάξει πολλά, να του αλλάξει στόχευση, αγωνιστικό επίπεδο και να «ενώσει» ξανά τους δεσμούς του με τον κόσμο του…
Πριν ξεκινήσει αυτή η ρεβάνς, θα μπορούσε να πιάσει κι ο Δημήτρης Κουρμπέλης (πρωτίστως) με τον Τάσο Χατζηγιοβάνη (δευτερευόντως) τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους και να τους εξηγήσουν ΓΙΑΤΙ αυτό το παιχνίδι ΔΕΝ είναι σαν τα υπόλοιπα. Να τους εξηγήσουν την «Κυζειάδα» της 27ης Απριλίου 2017, να τους πωρώσουν, να τους «φτιάξουν», να τους προετοιμάσουν για την απόλυτη μάχη. Ήρθε η ώρα να βγάλει κι ο Παναθηναϊκός μία τέτοια «αντίδραση» μετά από πολλά χρόνια!
Και να είναι σίγουροι όσοι «πράσινοι» μπουν στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ το βράδυ της Τετάρτης, πως δεν θα έχουν στο πλευρό τους μόνο 30.000 φίλους του «τριφυλλιού». Νοερά, θα είναι μαζί τους, θα προσθέσουν και τη δική τους φωνή, για τη νίκη-πρόκριση κι άλλοι 16 πρώην «πράσινοι»: Ο Βλαχοδήμος, ο Κουλιμπαλί, ο Μολέδο, ο Κουτρουμπής, ο Χουλτ, ο Ρέις, ο Βιγιαφάνιες, ο Εμποκού, ο Κλωναρίδης, ο μεγάλος Μάρκους Μπεργκ, ο Λουντ, ο Μολίνς, ο Στιλ, ο Ευαγγέλου, ο Ν. Μαρινάκης, ο Μέστο. Όλοι όσοι έζησαν στο πετσί τους την «Κυζειάδα» πριν από 1.022 μέρες. Η ζωή κύκλους κάνει…
