Αγωνιστικά και μη, ο δρόμος για τον Παναθηναϊκό άρχισε να γίνεται πιο δύσβατος για το Πρωτάθλημα που έως τώρα αξίζει.
Σε έναν μαραθώνιο ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα πως θα ολοκληρωθούν οι μεσαίες και τελευταίες στροφές. Στην εκκίνηση το Τριφύλλι υπήρξε ανθεκτικό. Ανατροπές με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, γκολ στα χασομέρια με Άρη και Ολυμπιακό και, γενικά, άρνηση ήττας. Ο εκνευρισμός που δημιούργησε η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στους διώκτες της, απίστευτος. Με πρόσφατη συνέπεια την πολιτική σύγχυση ενός καθαρού πέναλτι στο 97’ με γεγονότα τα οποία αφορούν τον δημόσιο βίο.
Ο Ολυμπιακός ήταν η πιο διαβασμένη ομάδα που αγωνίστηκε φέτος στη Λεωφόρο και, πράγματι, με σειρά τελικών προσπαθειών που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν στη νίκη. Η σπουδαία εμφάνιση του Μπρινιόλι επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να διεκδικήσει, έστω, τον βαθμό, μέχρι το τέλος. Αφού δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τις δικές του στιγμές, όπως το τετ α τετ του Σπόραρ, αφού τα 2 γκολ που πέτυχε ορθώς δεν μέτρησαν, χρειάστηκε το σφάλμα του ποδοσφαιριστή Πίπα στις καθυστερήσεις για να ανατραπούν τα δεδομένα. Το μη χείρον, βέλτιστον…
Με τη μεσαία γραμμή να υποφέρει, τον Μπερνάρ αποκομμένο και τον τραυματισμό του Παλάσιος να δημιουργεί έξτρα πρόβλημα, η ισοπαλία είναι, απλώς, το λιγότερο κακό. Σαφώς και θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να είναι σήμερα ακόμα πιο κοντά στον τίτλο, συνδυαστικά με το 1-1 της ΑΕΚ στην Τρίπολη. Αν είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό… Ακόμα και σε κακή ημέρα, στερήθηκε από τους γηπεδούχους η δυνατότητα να προηγηθούν στο καταφανές πέναλτι του Παπασταθόπουλου στον Σπόραρ. Με το τράβηγμα να αρχίζει εκτός περιοχής και να μετατρέπεται σε λαβή με τα δύο χέρια εντός.
Εντυπωσιακό ότι ο κόσμος ακόμα και στο 0-1 δεν έπαψε να στηρίζει και να ωθεί. Για μία ακόμα φορά, η Λεωφόρος αποδείχτηκε καθοριστική στην έκβαση αγώνα. Αποτελώντας πυλώνα της φετινής πορείας του Παναθηναϊκού. Πριν την ιδιόμορφη διακοπή, λόγω Μουντιάλ, ακολουθεί η εμβόλιμη έξοδος στο Αγρίνιο και ο Ατρόμητος εντός. Δίχως Παλάσιος και Αϊτόρ, τους παίκτες, δηλαδή, που έχουν ξεκλειδώσει πάμπολλα τέτοια ματς πέρυσι και φέτος. Μόνο και μόνο που ο Αργεντινός αποτελεί τον πιστότερο σκόρερ εκτός έδρας των Πράσινων, το χάντικαπ της απουσίας του είναι προφανές.
Όσο, όμως, αυτά τα παιχνίδια κερδίζονται, εύκολα ή δύσκολα, ο εκνευρισμός των υπόλοιπων θα εντείνεται, το άγχος επίσης, και θα πλησιάζει αυτό που φαινόταν στόχος μακρινός πριν λίγους μήνες. Μία ισοπαλία με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο δεν είναι για πανηγυρισμούς, ωστόσο αν έρθει το απόλυτο 2/2 την τρέχουσα εβδομάδα, θα έχει πάθει σε αντίξοες συνθήκες την ελάχιστη ζημιά το Τριφύλλι.
Προπαγάνδα δίχως φραγμούς και όρια
Η μετάφραση των λεγομένων του Μίτσελ, που… άλλαξε σε μία ώρα. Η φανερή επιθυμία να συνδεθεί οτιδήποτε ήταν εύκαιρο με τη δυσαρέσκεια του ισχυρού άνδρα του Ολυμπιακού με το ζήτημα επικαιρότητας των υποκλοπών. Η ανεπαρκής αιτιολόγηση για το πως σε μία καλή ημέρα αγωνιστικά οι Πειραιώτες δεν κέρδισαν. Το -10 από την κορυφή, που δεν μίκρυνε. Μία σειρά γεγονότων είναι αυτά, τα οποία ανάγκασαν τον Ολυμπιακό να πολιτικοποιεί μία ισοπαλία και ένα πέναλτι.
Οι φωνές για την παράβαση του ποδοσφαιριστή Πίπα στον Ιωαννίδη, οι οποίες χρήζουν εισαγγελικής παρέμβασης ακόμα και για το «ύποπτη απόφαση» του Μίτσελ στη συνέντευξη Τύπου, έχουν αυτή την ένταση ώστε να προκαλέσουν αναστάτωση. Το σκηνικό τούτο αποτελεί μία χρυσή ευκαιρία της διοίκησης Αλαφούζου να πράξει το ορθό. Να αποτελέσει αντίμαχο στον παραλογισμό, δρώντας υπερασπιστικά στο δικαίωμα του Παναθηναϊκού να μην αποτελεί, πλέον, «κλοπιμαίο» ο ιδρώτας των παικτών του.
Δύσκολο να βρεθεί στον Παναθηναϊκό η απαιτούμενη ενότητα, όμως τούτη την ώρα είναι πιο επιβεβλημένη από ποτέ.
