Η σωστή διάσταση για τη ματαίωση της European Super League είναι ότι ματαιώθηκε στην Αγγλία. Σε όλη την Ευρώπη δεν άρεσε το εγχείρημα, αλλά πουθενά αλλού δεν σημειώθηκαν τόσο σφοδρές αντιδράσεις. Σε όλα τα πραγματικά επίπεδα, γιατί οργή και αγανάκτηση μέσω των social media εκδηλώθηκε παντού. Αλλά από τον υπολογιστή ο κόσμος δεν αλλάζει, αυτό είναι κανόνας απαράβατος.
Αντίθετα, στην Αγγλία οι οπαδοί βγήκαν στον δρόμο. Πήγαν έξω από γήπεδα, ανάρτησαν πανό, μπλόκαραν πούλμαν που μετέφερε την ομάδα τους. Ξεσηκώθηκαν και έδειξαν την αντίθεση τους με κάθε μέσο. Οι παίκτες και οι προπονητές δεν φοβήθηκαν να μιλήσουν δημοσίως κατά της απόφασης των εργοδοτών τους και έδειξαν απρόθυμοι να συμμετέχουν.
Οι υπόλοιπες ομάδες της Premier League αντέδρασαν άμεσα και απείλησαν τις 6 με κυρώσεις, αδιαφορώντας για το μέγεθος και την εμβέλεια τους. Η αγγλική ομοσπονδία επενέβη χωρίς δισταγμό και δεν άφησε περιθώρια παρερμηνείας για το τι θα συμβεί. Ακόμα και η Κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον έδειξε αντανακλαστικά και κατέστησε σαφές ότι θα νομοθετήσει για να εμποδίσει το εγχείρημα.
Εν τέλει, οι έξι αγγλικές ομάδες στη European Super League αναγκάστηκαν να αποσυρθούν υπό το βάρος της κατακραυγής και το… πουλόβερ ξηλώθηκε. Γιατί αλλιώς τίποτα δεν θα γινόταν, ας μην εθελοτυφλούμε. Τουλάχιστον, άλλος μηχανισμός αποτροπής δεν φάνηκε ικανός να λειτουργήσει.
Η ένταση και η ομόνοια με την οποία λειτούργησε η ποδοσφαιρική κοινότητα στην Αγγλία ώστε να αποσοβήσει το κακό είναι πρωτόγνωρη. Και πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα για τις άλλες χώρες, ώστε το ποδόσφαιρο να έχει την αντιμετώπιση που του αρμόζει…
