Όταν ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε την πρόσληψη του Λάζλο Μπόλονι, ο υπογράφων τον θεώρησε ως τον κατάλληλο για να αντικαταστήσει τον Ντάνι Πογιάτος. Το βιογραφικό του Ρουμάνου προπονητή είναι πολύ καλό και σίγουρα το καλύτερο από τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκε ο Γιάννης Αλαφούζος μετά τον Ζεσουάλδο Φερέιρα.
Δεν σημαίνει ότι ο Μπόλονι δεν έχει τα ψεγάδια του… Τα έχει με το παραπάνω και τα βλέπουμε. Δεν ευθύνεται απόλυτα ο ίδιος, αφού παρέλαβε μία προβληματική ομάδα και προσπαθεί να τη φέρει στα μέτρα του. Αλλά μέχρι στιγμής δεν τα έχει καταφέρει. Δεν πρόκειται για εκτίμηση, το επιβεβαιώνουν τα γεγονότα.
Όμως, εν μέσω τόσης έντασης ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συνεχίσει. Και σίγουρα δεν θα πετύχει το παραμικρό. Δεν ξέρω πως μπορεί να λύσει ο Μπόλονι τα προβλήματα που έχουν διογκωθεί. Είναι δική του υποχρέωση και αμείβεται για να βρίσκει λύσεις. Πάντως, δύο είναι τα τινά…
Είτε ο Μπόλονι θα κερδίσει την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών με κάποιο τρόπο. Ακόμα και αν χρειαστεί να καρατομήσει κάποιον στο επόμενο πειθαρχικό παράπτωμα, για να συγκροτήσει ένα ομοιογενές σύνολο.
Είτε ο Μπόλονι θα χάσει τον έλεγχο, θα έχει πιο συχνές εκρήξεις και μοιραία θα καταλήξουμε στο “διαζύγιο”. Δεν είναι μακριά η λύση της συνεργασίας του Μπόλονι με τη Γκεντ, σχεδόν ένα μήνα μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας.
Θα είναι κρίμα για τον Παναθηναϊκό να αποτύχει το πρότζεκτ “Μπόλονι”. Διότι είναι ένας επαγγελματίας με γνώση, προσωπικότητα και επιτυχίες σε ένα μοντέλο που θα ταίριαζε, της αξιοποίησης των μικρών. Αλλά και εκείνος οφείλει να προσαρμοστεί σε μερικά πράγματα, εάν ο τρόπος του δεν βγαίνει. Ούτως ώστε να γίνει win-win για όλους…
