Home BLOGS

BLOGS

Τζουάννης blog: Ιβάν, υπάρχει πρόβλημα…

 

Μια ήττα δεν φέρνει το τέλος του κόσμου και σε θεωρητικό επίπεδο δεν πρόκειται να προκαλέσει περισσότερες αναταράξεις σε ένα υγιή ποδοσφαιρικό οργανισμό, όπως είναι ο Παναθηναϊκός.

Προφανώς και το αποτέλεσμα των Πράσινων στο “Κλ. Βικελίδης”… πληγώνει τους παίκτες του Τριφυλλιού και τον προπονητή, τόσο σε αγωνιστικό, όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, ωστόσο το πιο σημαντικό μετά από τέτοιες βραδιές που κάτι ή όλα έχουν πάει στραβά, είναι η σωστή διαχείριση. Και τουλάχιστον ο Γιοβάνοβιτς έχει δείξει ότι μπορεί να κουμαντάρει καλά το “καράβι” σε φορτούνες.

Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ΤΟΣΟ κακός στη Θεσσαλονίκη, ωστόσο από τη στιγμή που δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες του στο καλό του πρώτο ημίχρονο, χρειάστηκε να… τρέχει και να μην φτάνει μετά τη γκάφα του Μπρινιόλι στο πρώτο τέρμα των γηπεδούχων.

Και αυτές οι στιγμές υπάρχουν στα παιχνίδια. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για “μοιραίο λάθος” του Κώτσιρα αν ο Μπρινιόλι δεν είχε κάνει νωρίτερα μια σπουδαία επέμβαση. Κι όμως, ο Ιταλός είναι αυτός που έχει μπει στο “στόχαστρο” της κριτικής για το δεύτερο σοβαρό λάθος που κάνει σε δεύτερη συνεχόμενο παιχνίδι. Γιατί είχε προηγηθεί και το γκολ στη Γαλλία από τη Ρεν, όπου ο Ιταλός είχε χάσει τη μπάλα μέσα από τα χέρια του.

Αυτό που είναι ξεκάθαρο, είναι ότι υπάρχει… διπλό πρόβλημα. Αρχικά στην ανασταλτική λειτουργία του Παναθηναϊκού και ακολούθως στο δημιουργικό κομμάτι.

Μετά το σοβαρό τραυματισμό του Μάγκνουσον, ο Παναθηναϊκός… ξέμεινε από ηγέτη στο κέντρο της άμυνας, καθώς ούτε ο Σχένκεφελντ, ούτε ο Γεντβάι μπορούν να ανταποκριθούν με επιτυχία σε αυτό το ρόλο. Και οι δύο είναι καλοί και δυναμικοί αμυντικοί, αλλά σε καμία περίπτωση ηγέτες.

Παράλληλα ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται πολύ στη δημιουργία φάσεων. Το… κουράζει το παιχνίδι, για να το πούμε πιο λαϊκά. Έχει κατοχή μπάλας, έχει πρωτοβουλία, φτάνει έξω από την αντίπαλη περιοχή και εκεί τα… χαλάει. Στο δεύτερο μέρος του “Κλ. Βικελίδης”, έψαχνες… φάση με το σταγονόμετρο, ενώ οι Πράσινοι δεν “θάμπωσαν” επιθετικά ούτε στα παιχνίδια με τη Λαμία, τη Ρεν και την Κηφισιά.

Μου έμεινε και μια απορία από το παιχνίδι με αντίπαλο τον Άρη. Δεν κατάλαβα γιατί δεν αγωνίστηκαν ούτε… λεπτό οι Αϊτόρ και Παλάσιος σε ένα ματς που η παρουσία τους ενδεχομένως να άλλαζε τα δεδομένα. Και ο Γερεμέγεφ εκτός αποστολής σε ματς που χρειάζεται ένας παίκτης για το ψηλό παιχνίδι;

1 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Παπαμακάριος blog: Όταν παίζεις με τη φωτιά, θα καείς

 

Όταν παίζεις με τη φωτιά θα καείς. Και αν κόντρα στη Ρεν ήταν φυσιολογικό για τον Παναθηναϊκό να πληρώνει τα λάθη του κανείς δεν περίμενε πως θα συμβεί κάτι ανάλογο και κόντρα στον Άρη την Κυριακή το βράδυ.

 

Το τριφύλλι όμως και δεν έμαθε από τα παιχνίδια κόντρα σε Λαμία, Κηφισιά, Ρεν και ηττήθηκε φυσιολογικά από τους «κιτρινόμαυρους» καθώς έκανε δώρο όχι μόνο το πρώτο γκολ αλλά και τα δύο που δέχτηκε στην ομάδα του Άκη Μάντζιου ενώ και η τρίτη φάση που είχαν οι γηπεδούχοι προήλθε και πάλι από λάθος της άμυνας του Παναθηναϊκού.

 

Σαν άλλος Άγιος Βασίλης και ένα μήνα νωρίτερα από τα Χριστούγεννα οι πράσινοι έκαναν δώρα στους παίκτες του Άκη Μάντζιου. Ένα μεγάλο με τον Μπρινιόλι να λέει πάρε βάλε στον Μορόν για το 1-0 των κιτρινόμαυρων και από εκεί και πέρα ένα ακόμη μικρότερο καθώς ναι μεν στο 2-0 ο Τζούριτσιτς αφήνει τη φάση αλλά εν συνεχεία χρειάζονται και άλλα πράγματα να γίνουν λάθος μέχρι να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα.

 

 

 

Δεν υπήρχε στο γήπεδο μέχρι το 1-0 ο Άρης

 

 

 

Το δυσάρεστο για τον Παναθηναϊκό είναι πως μέχρι το 1-0 ο Άρης δεν υπήρχε στο γήπεδο με εξαίρεση τη φάση του Παναγίδη που και πάλι προήλθε από λάθος των πράσινων και δη του Κώτσιρα και η εικόνα του αγώνα σου έδειχνε πως το τριφύλλι θα έπαιρνε τη νίκη κόντρα σε μια ομάδα που η εικόνα της έως εκείνο το σημείο θύμιζε Προοδευτική ή Ιωνικό με έντεκα παίκτες πίσω από τη σέντρα και την αμυντική τετράδα σε αρκετά χαμηλό μπλοκ.

 

Όμως όπως έκανε τεράστιο λάθος ο Μπρινιόλι και το τριφύλλι δέχτηκε το 1-0 έτσι έκανε λάθος και ο Ιωαννίδης και δεν πλάσαρε σωστά στη φάση που βγήκε τετ α τετ για να δώσει προβάδισμα στον Παναθηναϊκό ή επίσης δεν πλάσαρε, ούτε καν εντός εστίας στο 45’ στη μεγαλύτερη φάση που έκανε στο πρώτο μέρος ο Μπερνάρ μετά από πάσα του Έλληνα επιθετικού.

 

Και φυσικά υπάρχει και η σπατάλη των στατικών φάσεων με τον Παναθηναϊκό να έχει πληθώρα κόρνερ και φάουλ σε καλό σημείο εκτός περιοχής μέχρι το 43’ και να απειλεί μόνο μια φορά με τον Αράο.

 

 

 

Διαχειρίστηκε καλύτερα το δεύτερο 45λεπτο

 

 

 

Με το 1-0 στο 43’ από τον Παναθηναϊκό να μπαίνει πίσω στο σκορ στο δεύτερο μέρος ο Άρης πήρε παραπάνω ψυχολογία, έκλεισε ακόμα καλύτερα τους χώρους και διαχειρίστηκε καλύτερα το δεύτερο μέρος καθώς είχε και το «θέλω» των ποδοσφαιριστών του σε αντίθεση με την εικόνα που έδειξαν οι πράσινοι οι οποίοι εκτός από μια φορά δεν κατάφεραν σε όλο το δεύτερο μέρος να βγάλουν καλή τελική προς την εστία του Κουέστα.

 

Θα περίμενε βέβαια κανείς η παρέμβαση του Γιοβάνοβιτς να είναι πιο άμεση με την έναρξη του δευτέρου μέρους και να διορθώσει κάποια κακώς κείμενα. Ναι αυτός είναι ο πλέον κατάλληλος για να πάρει τις όποιες αποφάσεις και εμείς μετά Χριστόν προφήτες αλλά φάνηκε πως κάποιες αποφάσεις που πήρε δεν του βγήκαν ενώ άργησε να παρέμβει στο ματς.

 

Τη χρησιμοποίηση του Βέρμπιτς στο αρχικό σχήμα μπορώ να την καταλάβω 100%. Ο Σέρβος τεχνικός ήθελε να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ του Σλοβένου ο οποίος λίγες μέρες νωρίτερα είχε στείλει τη χώρα του στα τελικά του Euro 2024. Αν δεν του έδινε την ευκαιρία τώρα πότε θα το έκανε; Δεν του βγήκε όμως με τον Σλοβένο να είναι από τους αρνητικούς πρωταγωνιστές για τον Παναθηναϊκό.

 

Σε κακή μέρα ήταν και ο Κώτσιρας ο οποίος εκτός από το σοβαρό λάθος στη φάση του Παναγίδη δεν βοήθησε ούτε επιθετικά τους πράσινους καθώς ελάχιστες φορές πάτησε στο αντίπαλο τρίτο.

 

Βέβαια και οι δύο συνέχισαν να αγωνίζονται και με την έναρξη του δευτέρου μέρους και η πρώτη παρέμβαση του Γιοβάνοβιτς ήρθε στο 61’ με τον Τζούριτσιτς αντί του Βέρμπιτς. Οι επόμενες κινήσεις… ήρθαν μετά το 2-0. Όταν το παιχνίδι είχε χαθεί.

 

Ήταν σωστές όπως και η αλλαγή του συστήματος αλλά εκεί ο Παναθηναϊκός είχε να ανέβει έναν «Γολγοθά» και να γυρίσει από το 2-0 ενώ την ίδια ώρα άφηνε πολλά κενά στην άμυνα του με αποτέλεσμα ο Άρης να γίνει απειλητικός στο τρανζίσιον και το τριφύλλι να κινδυνέψει και με άλλα γκολ.

 

Το ματς τελείωσε με τον Παναθηναϊκό να φεύγει από το «Κλεάνθης Βικελίδης» με μια ήττα με 2-0. Στο πρώτο παιχνίδι πρωταθλήματος που το τριφύλλι δεν βρήκε δίχτυα ενώ οι πράσινοι έμειναν για ένα ακόμη ματς χωρίς νίκη κόντρα σε ΑΕΚ, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Άρη και αυτό είναι το πλέον ανησυχητικό στη μάχη που δίνουν για το φετινό πρωτάθλημα. Με τους πράσινους βέβαια παρά την ήττα της Κυριακής να εξακολουθούν να βρίσκονται στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα.

 

 

 

Υ.Γ. Δεν είμαι της λογικής… πυροβολείστε τον Μπρινιόλι, αυτός φταίει για την ήττα. Όλοι μαζί χάνουν, όλοι μαζί κερδίζουν σε μια ομάδα. Ναι το λάθος του Ιταλού ήταν σοβαρό, μεγάλο, ολέθριο αλλά με την ίδια λογική και ο Σένκεφελντ θα μπορούσε να είχε διώξει τη μπάλα και να μην τη γυρίσει πίσω. Αλλά εν γένει λάθη έκαναν και άλλοι στην χθεσινή ήττα.

 

Υ.Γ.1 Είναι πολύ πιθανό έτσι όπως έχει διαμορφωθεί ο όμιλος του Europa League ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην ενδεκάδα που χρησιμοποίησε και στις αλλαγές που έκανε να είχε στο μυαλό του και το ματς της Πέμπτης κόντρα στη Βιγιαρεάλ όπου το τριφύλλι θέλει μόνο τη νίκη. Αυτό το γνωρίζει ο ίδιος και οι συνεργάτες του και… κοντή γιορτή.

0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Παπαθανασίου blog: Επανεκκίνηση από τον…  Άρη

 

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ 

Επανεκκίνηση λοιπόν, ύστερα από δύο εβδομάδων αγωνιστικής διακοπής οι Πράσινοι αλλά και οι υπόλοιπες ομάδες είναι έτοιμες να ξεκινήσουν μια νέα, ανηλεή, σειρά αγώνων έως τα Χριστούγεννα που εν πολλοίς θα καθορίσουν τις πιθανότητες επιτυχίας των στόχων τους ενόψει του 2024.

Για τον Παναθηναϊκό, μέχρι τώρα η ποδοσφαιρική περίοδος επεφύλασσε καλές και κακές στιγμές. Στο Πρωτάθλημα και παρά το ότι δεν νίκησε κανέναν από τους άμεσους ανταγωνιστές του στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, κατάφερε να αποκτήσει ένα μικρό βαθμολογικό προβάδισμα που σίγουρα θα του χρησιμεύσει στην συνέχεια. Στην Ευρώπη, μετά από μια ενθουσιώδη καλοκαιρινή παρουσία, με κορυφαίες στιγμές τον αποκλεισμό της Μαρσέιγ και την νίκη απέναντι στην Βιγιαρεάλ, οι Γάλλοι της Ρεν επανάφεραν το τριφύλλι στην πραγματικότητα και τον πιο ρεαλιστικό στόχο που είναι η συνέχιση των ευρωπαϊκών παρουσιών του στο αξιοπρεπέστατο Conference League.

Αυτή είναι η σύνοψη των όσων συμβαίνουν 2 αγωνιστικές πριν ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος του Πρωταθλήματος και οι προκριματικοί των Ευρωπαϊκών ομίλων. Φαντάζομαι ότι ήταν σωστό βάλσαμο αυτή η μικρή παύση για τον Γιοβάνοβιτς και το επιτελείο του. Επιτέλους, θα βρήκαν τον χρόνο να επεξεργαστούν όλα τα δεδομένα που προέκυψαν από την μέχρι τώρα αγωνιστική παρουσία των πρασίνων ούτως ώστε να προβούν στις διορθώσεις που εξόφθαλμα η ομάδα χρειάζεται. Η αστάθεια, κατά κύριο λόγο, που παρουσιάζει η απόδοση των Πρασίνων κατά την διάρκεια των αναμετρήσεων τους είναι για τους φίλους τους μια από τις δυσάρεστες εκπλήξεις αυτής της περιόδου. Παρά την αναμφίβολη ατομική ποιοτική αναβάθμιση που επιχειρήθηκε, το σύνολο δεν έχει μπορέσει ακόμη να την απορροφήσει επαρκώς μετατρέποντας την σε επιπλέον αγωνιστικό πλεονέκτημα, αυτό που πέρυσι θεωρήθηκε ότι έλειψε.  Έτσι, φτάνουμε σε ορισμένες εντυπωσιακές και “εύκολες” νίκες έναντι αντιπάλων που άλλες χρονιές βασάνιζαν το τριφύλλι αλλά ταυτοχρόνως φαίνεται ότι έχει χαθεί η αρραγής συνοχή των γραμμών και ενίοτε δεν είναι ευκρινής ο αγωνιστικός προσανατολισμός της ομάδας. Αυτές οι παρατηρήσεις έγιναν ιδιαιτέρως ορατές απέναντι σε αντιπάλους που το παιχνίδι τους χαρακτηρίζεται από ένταση και δύναμη. Σαν επιστέγασμα της παραπάνω σκέψης σας φέρω το παράδειγμα της αναμέτρησης εναντίον της ΑΕΚ. Η προσθήκη της ποιότητας που προστέθηκε στην ομάδα βρήκε την έκφραση της με το σπάνιας ομορφιάς τέρμα του σέρβου Τζούρισιτς, ενώ σχεδόν όλο το υπόλοιπο κομμάτι αντικατοπτρίζει τις ανησυχίες που εκφράστηκαν με τις παραπάνω επισημάνσεις.

Κάτω από αυτό το πρίσμα καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η επανεκκίνηση του Πρωταθλήματος και μάλιστα απέναντι σε έναν αντίπαλο που και δυναμικότητα διαθέτει αλλά και ισχυρά κίνητρα. Ο Άρης ψάχνει εδώ και καιρό μια καλή εμφάνιση και μια σημαντική νίκη για να ξαναβρεί νόημα η φετινή του παρουσία στο Πρωτάθλημα. Βερστράτε και Νταρίντα είναι δύο μέσοι που αν βρεθούν σε καλή μέρα μπορούν να προβληματίσουν οποιοδήποτε αντίπαλο και φυσικά δεν είναι μόνο αυτοί. Μέχρι τώρα οι Θεσσαλονικείς δεν έχουν καταφέρει να βρουν την αγωνιστική ταυτότητα που τους ταιριάζει και πολλές φορές χάνονται στο γήπεδο, είναι όμως πιθανόν αυτή η περίοδος παύσης να τους βοήθησε σ’ αυτόν τον τομέα και να παρουσιαστούν περισσότερο συγκεντρωμένοι στο πλάνο τους.

Ο Ιβάν φυσικά δεν είναι καινούργιος σε κάτι τέτοια, αντιλαμβάνεται άριστα τους κινδύνους και παρά την γλύκα και την ομορφιά των Ευρωπαϊκών σειρήνων γνωρίζει πολύ καλά ποιος είναι ο μεγάλος πόθος όλου του Πράσινου οργανισμού φέτος, το Πρωτάθλημα φυσικά. Υπαίτιος γι’ αυτό είναι ο ίδιος και τα αποτελέσματα που κατάφερε να επιφέρει η διαχείριση του αυτά τα δύο χρόνια. Έχω την εντύπωση λοιπόν ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο θα λιγοστεύουν και οι πειραματισμοί. Τολμώ να προβλέψω ότι θα αυξηθεί η παρουσία του Ρουμπέν Πέρεθ στην ομάδα γιατί αποδείχθηκε ότι, παρά τα όποια αγωνιστικά ελλείμματα του δημιουργούν τα 34 του χρόνια, είναι αναντικατάστατος στον τρόπο που οδηγεί την ομάδα στο γήπεδο. Ο προπονητής των Πρασίνων, κατά την φτωχή μου άποψη, πριν καταλήξει οριστικά στον τρόπο που θα πορευτεί τουλάχιστον έως τις γιορτές, περιμένει απαντήσεις από τρείς ποδοσφαιριστές του: Αϊτόρ, Βιλένα, Βέρμπιτς. Είναι ήδη έτοιμος ο Ισπανός; Θα καταφέρει να βρει την θέση του στο γήπεδο και στην ομάδα ο Ολλανδός;  Θα συνεχίσει την αγωνιστική του άνοδο ο Σλοβένος;

Όποιες και να είναι οι σκέψεις του Ιβάν για την εξέλιξη της ομάδας του ξέρει πολύ καλά ότι πρέπει να ξαναβρεί την περυσινή σταθερότητα και συνοχή. Την φετινή χρονιά έχει περισσότερες λύσεις για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που αναπόφευκτα θα παρουσιαστούν. Μετά από 22 επίσημα παιχνίδια, είναι η ώρα να βρει την σωστή δοσολογία ποιότητας, αγωνιστικής συνέπειας και αθλητικής επάρκειας. Όλα αυτά και η βαθμολογία φυσικά, προσδίδουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο παιχνίδι της Κυριακής. Η ωριμότητα και η σοβαρότητα αποτελούν ήδη κομμάτι των Πρασίνων και αυτό είναι ήδη ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Ένα καλό αποτέλεσμα θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο την αυτοπεποίθηση μιας ομάδας που μπορεί να μην άρχισε όπως πέρυσι, εκπλήσσοντας τους πάντες, αλλά είναι και πιο σοφή και πιο έτοιμη για να πετύχει εκεί που πέρυσι απέτυχε.

Μετά την επιστροφή από τον Άρη θα υπάρξει ο αναγκαίος χρόνος ετοιμασίας του Παναθηναϊκού για μια τελευταία ζαριά, απέναντι στον παλιόφιλο Μαρθελίνο, που η ζωή τον ξανάφερε στον δρόμο των Πρασίνων. Είμαι σίγουρος όμως πως τα “κίτρινα υποβρύχια” απασχολούν ελάχιστα αυτή την στιγμή τον Ιβάν και τους παίκτες του. Φαίνεται από μακριά ότι ο θησαυρός που ψάχνουν φέτος δεν είναι θαμμένος στην Ευρώπη αλλά στην Ελλάδα…

 

0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Παπαμακάριος blog: Ο Ντάνιελ με το… δώρο

 

Το Σάββατο ο Ντάνιελ Μαντσίνι έγινε 27 ετών και δέχτηκε τις ευχές της πράσινης ΠΑΕ και των φίλων του μέσω των social media και μη. Την επόμενη, την Κυριακή, ο Αργεντινός δέχτηκε το… δώρο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να τον χρησιμοποιήσει στην αρχική ενδεκάδα και ο ίδιος ανταπέδωσε και έκανε ένα ακόμη… μεγαλύτερο δώρο στον Παναθηναϊκό.

Μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του με το τριφύλλι στο στήθος, ένα πανέμορφο γκολ που οδήγησε πλέον και σε ένα σημαντικό τρίποντο σε μια έδρα που αποδεικνύεται αφιλόξενη για κάθε ομάδα καθώς η Κηφισιά έδειξε κόντρα σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό πως είναι αρκετά σκληροτράχηλη.

Οπότε το διπλό, οι τρεις βαθμοί και η παραμονή στην κορυφή και η διατήρηση στο +4 από τους διώκτες του ήταν το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό και αυτό ήρθε χάρη, κυρίως στον Αργεντινό εξτρέμ. Ο Μαντσίνι στα 80’ λεπτά που αγωνίστηκε ήταν σχεδόν παντού στη δεξιά πλευρά, δημιούργησε πολλά ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, είχε key passes, ασίστ σε ένα γκολ που σωστά δεν μέτρησε, παράλληλες μπαλιές που δημιούργησαν προϋποθέσεις για ένα τέρμα και φυσικά το δικό του υπέροχο γκολ στο 58’ με το οποίο ο Παναθηναϊκός έβαλε τις βάσεις και εν τέλει έφτασε στο διπλό και το τρίποντο.

Η παρουσία του Μαντσίνι και το γεγονός πως στο ματς με την Κηφισιά βγήκε μπροστά ο Αργεντινός δείχνει το «βάθος» που διαθέτει φέτος ο Παναθηναϊκός και που είναι απαραίτητο σε κάθε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Σε κάθε σύλλογο που θέλει να μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα και να έχει μια καλή παρουσία στην Ευρώπη.

Διαφορετικός πρωταγωνιστής σε κάθε ματς

Σε άλλο ματς θα βγει μπροστά ο Ιωαννίδης, σε άλλο ο Σπόραρ, ο Παλάσιος, ο Τζούριτσιτς, ο Τσέριν, ο Μπερνάρ ακόμη και ο Μπρινιόλι και σε άλλο όπως στην Καισαριανή ο Μαντσίνι. Φέτος ο Παναθηναϊκός διαθέτει ποδοσφαιριστές που είτε μπορεί να είναι στο αρχικό σχήμα, είτε να έρθουν από τον πάγκο αλλά να βγουν μπροστά και να οδηγήσουν την ομάδα στη νίκη. Έχει γίνει πολλές φορές έως τώρα στη σεζόν, θα γίνει ακόμα περισσότερες στο μέλλον και μέχρι το φινάλε της χρονιάς.

Έτσι πρέπει όταν στο σύνολο της η ομάδα δεν είναι καλά, η ομάδα είναι κουρασμένη από τις υποχρεώσεις της και στην Ευρώπη, έχει απουσίες που δεδομένα αλλάζουν κάποια πράγματα στο σύλλογο και είναι ώρα να βγει κάποιος παίκτης μπροστά.

Πιο σοβαρός αμυντικά

Γιατί και στην Καισαριανή ο Παναθηναϊκός δεν έθελξε με την απόδοση του αλλά σε σχέση με τα δύο τελευταία παιχνίδια ήταν πιο συγκεντρωμένος στην άμυνα, έκανε σωστά φάουλ για να κόψει το τρανζίσιον του αντιπάλου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά δύο φάσεις με τους Τζούριτσιτς και Μλαντένοβιτς να κάνουν φάουλ και να δέχονται και κίτρινες κάρτες μάλιστα και ουσιαστικά η άμυνα του Παναθηναϊκού απειλήθηκε σε μια διπλή φάση από την προσωπική ενέργεια του Τετέι. Μέχρι εκεί όμως.

Επιθετικά προσπάθησε να έχει τη μπάλα στα πόδια του, να δημιουργήσει ρήγματα κυρίως από τη δεξιά πλευρά και να βρει τελικές απ’ όλους τους παίκτες του και δη από τον Τσέριν που ερχόταν σαν τρέιλερ. Ο Σλοβένος είχε τις περισσότερες τελικές από κάθε ποδοσφαιριστή στο παιχνίδι αλλά η Κηφισιά διαθέτει έναν γκολκίπερ, προϊόν της ακαδημίας του Παναθηναϊκού, ο οποίος ήταν και την Κυριακή εξαιρετικός.

Καλό παιχνίδι έκανε και ο Πέρεθ. Ο οποίος λόγω της τιμωρίας του Αράο έπαιξε ξανά βασικός, αγωνίστηκε σε όλο το ματς, είχε τις περισσότερες ενέργειες με τη μπάλα και μοίρασε μαεστρικά το παιχνίδι του Παναθηναϊκό. Θετική ήταν και η παρουσία του Αϊτόρ ενώ καλό βαθμό παίρνει και ο Σένκεφελντ.

Η διακοπή ήρθε στο καλύτερο δυνατό σημείο για τον Παναθηναϊκό. Για να ξεκουραστεί, να πάρει ανάσες και να μπορέσει μετά και μέχρι το τέλος του 2023 να πάρει τα παιχνίδια που πρέπει ώστε να αφήσει το έτος που διανύουμε στην κορυφή.

Υ.Γ. Για την απόφαση για το ντέρμπι δεν έχουμε πολλά να πούμε. Το δίκαιο έγινε πράξη. Οι «ερυθρόλευκοι» προσπαθούν να κάνουν το άσπρο… μαύρο. Ο Παναθηναϊκός από την πρώτη στιγμή έμεινε σταθερός στις απόψεις του, τήρησε τους νόμους, ήταν από την πρώτη στιγμή σοβαρός στην υπερασπιστική του γραμμή και κάθε κίνηση του πλην… της δημοσιοποίησης των στοιχείων του γιατρού του αγώνα ήταν σωστότατη. Και δικαιώθηκε.

Όσο για το CAS…. Εκεί θα είναι και ο Παναθηναϊκός και θα κερδίσει ξανά.

1 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Παπαθανασίου blog: Λοιπόν, ο Βασιλιάς είναι γυμνός;

 

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Όλοι μας γνωρίζαμε ότι η Ρεν είναι ποιοτικότερη ομάδα του Παναθηναϊκού και κανείς μας, φαντάζομαι, δεν είχε αμφιβολίες για την αγωνιστική ανωτερότητα της. Δεν είναι μόνο η χρηματιστηριακή αξία της (περίπου 280 εκ. € έναντι 55 των Πρασίνων), οι νεαροί ταλαντούχοι παίκτες της (μέσος όρος ηλικίας 24,6 έναντι 29) αλλά κυρίως ο τρόπος με τον οποίο χτίζεται και καλλιεργείται ο αγωνιστικός προσανατολισμός στην ομάδα της Βρετάνης εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια.

Μάλιστα, ένας από τους πρώτους που προσέλαβε ο Μίδας ιδιοκτήτης της, Φρανσουά Πινό, όταν αποφάσισε, μετά τις αρχικές απογοητεύσεις, να στοχεύσει στην οικονομική αυτάρκεια μέσω των ακαδημιών, ήταν ο γνωστός στους Πράσινους Πιερ Ντρεοσί. Το ερώτημα που ετίθετο εξαρχής λοιπόν δεν ήταν ποια είναι η καλύτερη ομάδα αλλά το κατά πόσον και μέχρι ποιου βαθμού ο Παναθηναϊκός θα ήταν σε θέση να διεκδικήσει ότι του αναλογούσε σύμφωνα με την μαρτυρία του πρώτου παιχνιδιού στην Λεωφόρο.

Το όλο ερώτημα περιπλέχθηκε βασανιστικά με την εξέλιξη που είχε η αναμέτρηση στο πρώτο ημίχρονο. Η αρνητική αύρα της βραδιάς στην Λεωφόρο συνόδευσε το τριφύλλι μέχρι την Βρετάνη αλλά οι Πράσινοι φάνηκε ότι ήταν αποφασισμένοι να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους, ούτε κάτω το έβαλαν, ούτε πανικοβλήθηκαν. Η αντίδραση τους και η ισοφάριση του Ιωαννίδη μεγάλωσε τις προσδοκίες και όλοι περίμεναν εναγωνίως την συνέχεια. Ο Ιβάν είχε βρει τον τρόπο, με τον σχηματισμό που επέλεξε, να ελαχιστοποιήσει τα προβλήματα σε σχέση με τον αγώνα στην Λεωφόρο. Ο ρυθμός ήταν πλήρως ελεγχόμενος από τους Πράσινους και μετά ιδίως την αποβολή του δεκαοκτάχρονου Μπελοσιάν, όλα έμοιαζαν να συνηγορούν ότι ο στόχος για την νίκη ήταν πλέον μια ρεαλιστική προοπτική.

Όταν ο σχολιαστής του αγώνα στο τέλος του ημιχρόνου μας πληροφορούσε ότι ο Τζούρισιτς πήρε εντολή για εντατικό ζέσταμα, όλοι προσπαθούσαν να μαντέψουν την κίνηση του Γιοβάνοβιτς. Σίγουρα ο στόχος ήταν η δημιουργία, το απρόβλεπτο και η γρήγορη σκέψη του Σέρβου έμοιαζε να είναι αυτό το κάτι παραπάνω που θα επέτρεπε στον Παναθηναϊκό να ξεκλειδώσει την άριστα οργανωμένη άμυνα της Ρεν. Ότι ακολούθησε πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο σκέψης και προβληματισμού. Η ιδέα του Ιβάν, εκ του αποτελέσματος, αποδείχθηκε ουτοπική και λανθασμένη. Η έξοδος του Τσέριν χάλασε αυτή την τόσο εύθραυστη ισορροπία που είχε επιτρέψει στο τριφύλλι να ανταπεξέρχεται στις επιθετικές επιδιώξεις των Γάλλων. Ξαφνικά όλα κατέρρευσαν, ιδέες, αγωνιστικότητα, πνευματική διαύγεια.

Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι οι ομάδες εξαρτώνται από ένα παίκτη αλλά πρέπει να σας ομολογήσω ότι όταν είδα την ταμπέλα με τον αριθμό 16 για την αλλαγή με κατέλαβε μια αίσθηση ανασφάλειας. Ο Σλοβένος χαφ μέχρι εκείνο το σημείο σίγουρα δεν έκανε το καλύτερο του παιχνίδι αλλά ήταν πάντα εκεί που έπρεπε. Στα μάτια μου, τα φυσικά προσόντα του αποτελούσαν τον συνδετικό ιστό ενός κέντρου που έστω και με δυσκολία είχε βρει έναν συντονισμό. Με την πάροδο του χρόνου, με πεισματική επιμονή, όλα τα αγωνιστικά ελλείμματα που καιρό τώρα ταλανίζουν το τριφύλλι άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Ο Βιλένα έψαχνε τον ρόλο του στο γήπεδο, Μπερνάρ και Τζούρισιτς δεν συναντήθηκαν ποτέ, ο Παλάσιος που έτσι κι’ αλλιώς είχε βρει τον μπελά του από τον είκοσι ένα χρονών Γκουελά Ντουέ δεν κατάφερνε να γίνει διαδραστικός και όλοι μαζί δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την δύναμη και την ταχύτητα που έβγαζαν οι Γάλλοι. Μια τραγωδία και μάλιστα μη αναμενόμενη!

Ξαφνικά παρουσιάσθηκε ο μικρός που στο διήγημα “Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα” (1837) του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ξεπρόβαλε μέσα από το πλήθος και άρχισε να φωνάζει: “Ο βασιλιάς βγήκε στον δρόμο γυμνός, θα κρυώσει”. Αν δεν θυμόσαστε την ιστορία διαβάστε την πάλι, είναι πολύ διδακτική και όχι μόνο για τα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού στην συνέντευξη τύπου μετά το παιχνίδι, με την ειλικρίνεια του και την παραδοχή των ελλειμμάτων που παρουσίασε η ομάδα του, μας επιβεβαίωσε ότι και ο ίδιος δεν τρέφει αυταπάτες.

Βλέπετε, τα προηγούμενα χρόνια ήταν όλα πιο απλά, ο στόχος ήταν το ξύπνημα από την χειμερία νάρκη, η ανασυγκρότηση, η εύρεση σφυγμού και φωνής για να ακουστεί το “είμαστε ακόμα ζωντανοί” (1987, Δήμητρα Γαλάνη – Λίνα Νικολακοπούλου). Σήμερα που η ομάδα προοδεύει και αναπροσαρμόζει ανοδικά και με εκθετική ταχύτητα τους στόχους της οι επιλογές είναι περισσότερο πολύπλοκες και σαφώς πιο δύσκολες. Η τελευταία μεταγραφική περίοδος μας έδειξε ότι προκρίθηκαν λύσεις που, άμεσα, θα αναβάθμιζαν ποιοτικά την ομάδα βάσει του μοντέλου που είχε επεξεργαστεί το τεχνικό επιτελείο. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι εάν το υπάρχον υλικό ανταποκρίνεται στον προγραμματισμένο σχεδιασμό και τις αναμενόμενες προσδοκίες. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η ομάδα διέρχεται ένα στάδιο μετασχηματισμού, ότι τα “κενά αέρος” που παρουσιάζονται οφείλονται στην μετεξέλιξη και ότι πρέπει να έχουμε υπομονή, να δούμε την συνέχεια.

Εκείνο που ανησυχεί δεν είναι η ήττα ούτε φυσικά μια άσχημη βραδιά, από παίκτες και προπονητή, αλλά η συγκεχυμένη εικόνα που παρουσιάζει το τριφύλλι σε παιχνίδια ιδιαίτερης έντασης. Η αντίληψη μου είναι ότι την Πέμπτη το βράδυ οι Πράσινοι ηττήθηκαν γιατί στο δεύτερο ημίχρονο δεν ήξεραν τι ακριβώς ήθελαν στο γήπεδο, βραχυκύκλωσαν γιατί δεν ήξεραν τι και πως να το κάνουν. Οι Γάλλοι αντίθετα επικράτησαν γιατί είχαν ξεκάθαρες τις ιδέες τους.

Είμαι βέβαιος ότι ο Ιβάν θα έγινε περισσότερο σοφός την Πέμπτη το βράδυ όσον αφορά την ομάδα του και θεωρώ ότι στο μέλλον, τα συμπεράσματα που έβγαλε θα τον βοηθήσουν να ξεκαθαρίσει τις ιδέες του για την αγωνιστική βελτίωση των Πρασίνων. Και μην ξεχνάμε ότι την Κυριακή περιμένει τους Πράσινους ένα δύσκολο και παράξενο παιχνίδι. Η Κηφισιά με τερματοφύλακα και προπονητή πράσινου παρελθόντος έχει ήδη χτυπήσει το καμπανάκι συναγερμού. Δεν θα είναι κάτι απλό η αναμέτρηση με τους νεοφώτιστους των βορείων προαστίων ιδίως μετά από την επώδυνη, ψυχολογικά και αγωνιστικά, ευρωπαϊκή βραδιά των Πρασίνων. Σοβαρότητα και συνέπεια για μια ακόμη φορά καλούνται να οδηγήσουν το τριφύλλι μακριά από δυσάρεστες εκπλήξεις.

Τέλος και με αφορμή την δικαστική απόφαση που καταδίκασε τον Ολυμπιακό, η ΜΟΝΗ ικανοποίηση έχει να κάνει με το ότι για πρώτη φορά οι κανονισμοί εφαρμόζονται και σ’ αυτούς που μέχρι πρότινος έμοιαζαν άτρωτοι. Όσον αφορά όμως την ουσία του θέματος που είναι η βία και η παραβατική συμπεριφορά μην ξεγελιέστε, αύριο θα μας ξαναχτυπήσουν τη πόρτα.
Ξέρετε γιατί δεν υπάρχουν κανίβαλοι; Γιατί τους τελευταίους τους φάγαμε πέρυσι…

0 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail
Γκαραγκάνης Blog: Άλλο μία κακή βραδιά και άλλο ο μηδενισμός στον Ιβάν

 

Ο Παναθηναϊκός στα δύο παιχνίδια με τη Ρεν πλήρωσε περισσότερο την ευρωπαϊκή αποχή του τα προηγούμενα χρόνια.

Τη διαφορά διαχείρισης που απαιτούν οι αγώνες στις διοργανώσεις εκτός συνόρων, σε συνδυασμό με τις εγχώριες. Στη Βρετάνη χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία, ώστε το Τριφύλλι να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα συνέχειας στο Europa League. Η ορθή αντίδραση από το 1-0 και το αναπάντεχο σφάλμα του Αλμπέρτο Μπρινιόλι. Η ισοφάριση στο 1ο ημίχρονο. Η αριθμητική υπεροχή, μετά την αποβολή των Γάλλων.

Όλα έγιναν σκόνη και θρύψαλα, μόλις οι γηπεδούχοι έβαλαν ταχυδυναμικούς παίκτες στην εξίσωση. Νικώντας, κατά κράτος, και μέσα σε πέντε λεπτά, το ανόρεχτο και αργό κέντρο των Πράσινων. Συνηθίζουμε να λέμε πως για έναν κανονικό Παναθηναϊκό αυτά τα παιχνίδια θα έπρεπε να κερδίζονται από τα αποδυτήρια. Είναι ένα λάθος, που και ο υπογράφων έχει κάνει άπειρες φορές.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος σύγκρισης με το τι συνέβαινε στο παρελθόν, όταν έρχονται τέτοιες ήττες. Άλλο τότε, άλλο τώρα, κάτι διαφορετικό θα ισχύει σε δέκα χρόνια. Τα δεδομένα είναι απλά. Ο Παναθηναϊκός είχε τα τρία θετικά στοιχεία που αναφέρθηκαν. Από εκεί και πέρα, όμως, επικράτησαν και άλλες παράμετροι που καθόρισαν το αποτέλεσμα.

Η κακή βραδιά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς

Η Ρεν, μετά το 1-2 της Λεωφόρου, ήταν γνωστή για το τι μπορεί να κάνει με το transition που εφαρμόζει σε όλες τις γραμμές. Ομάδα που έχει πέρα από φοβερές μεταβάσεις, συνοχή, ταχύτητα, αντοχή και φρεσκάδα. Ο Παναθηναϊκός πήγε να αντιμετωπίσει το σύνολο αυτό χωρίς τον Αράο στα χαφ. Ο Βραζιλιάνος είναι τιμωρημένος με την Κηφισιά και ότι δεν άρχισε αποτελεί τεράστια έκπληξη. Χωρίς πειστική εξήγηση.

Η ταυτόχρονη παρουσία Βιλένα – Πέρεθ στην ενδεκάδα, για μία ακόμα φορά, δεν απέδωσε. Οι δύο δεν ταιριάζουν μαζί και αναφέρεται τούτο εμπειρικά. Για κάποιο λόγο ο ένας κάνει τον άλλον χειρότερο, όταν αγωνίζονται ταυτόχρονα. Σε πιο δύσκολα παιχνίδια και όχι στη Ρεν, που εξελίχθηκε «μονομαχία» 10 vs 11, έπαιξαν μαζί στο ίδιο σχήμα οι Μπερνάρ και Τζούριτσιτς.

Έχοντας την αριθμητική υπεροπλία, ο Παναθηναϊκός έπασχε σε δημιουργία. Και άργησε να την προσθέσει στην τακτική του. Όσο αιρετικό, τέλος, και αν φανεί, η συνεχής χρησιμοποίηση του Ιωαννίδη ως βασικού δεν γίνεται να συνεχιστεί επί μονίμου βάσης. Ο Σπόραρ μπήκε ως αλλαγή και δημιούργησε τρεις φάσεις σε ελάχιστα λεπτά.

Ο Έλληνας στράικερ καλείται να σηκώσει το βάρος της επίθεσης τελευταία, ενώ ο Σλοβένος ανεβαίνει. Γίνεται rotation σε όλες τις άλλες θέσεις, όχι, όμως, με την ίδια συχνότητα στη θέση του φορ. Αν και ο Σπόραρ, όταν με τον Πανσερραϊκό πήρε το χρίσμα βασικού, το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον.

Για τον Βαγιαννίδη, τέλος, που αποτελεί διαρκή πηγή κινδύνων αμυντικά, ειδικά όταν βρίσκει ικανούς μπακ και εξτρέμ στην πλευρά του υπάρχει εξήγηση για την παρουσία του στο αρχικό σχήμα. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δημιούργησε υπεραριθμίες από την αριστερή πλευρά.

Ακόμα και έξι – επτά παίκτες συνωστίζονταν εκεί, ώστε να αλλάξει το παιχνίδι στον απομονωμένο Βαγιαννίδη που, κανονικά, θα έπρεπε να έχει χώρους για να πατήσει περιοχή. Σωστή σκέψη, που δεν βγήκε, αλλά είχε λογική. Λάθη, λοιπόν, έγιναν. Προπονητής και παίκτες υπέπεσαν σε αρκετά τέτοια. Προφανώς, για να χάσεις ένα τέτοιο ματς κάτι πήγε στραβά.

Και ο μηδενισμός σε τι ωφελεί;

Η αλήθεια είναι πως ορισμένα σχόλια στα social media τρομάζουν. «Ιβάν κούρασες», «Έπιασες ταβάνι», «Ιβάν δεν πάει άλλο». Τι δεν πάει άλλο, ρε παρέα; Που κουράστηκες; Πως ξέρεις εσύ ποιο είναι το ταβάνι του; Και αν φύγει, να έρθει ποιος δηλαδή; Η απαξίωση αποτελεί τον χειρότερο σύμβουλο στη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων.

Ναι στην κριτική, όπως έγινε παραπάνω. Όχι στον μηδενισμό, όμως. Υπάρχει περίπτωση ποτέ μία τέτοια αντιμετώπιση να φέρει κάτι καλό; Έχοντας τα απαραίτητα εφόδια, που δεν τα είχαν οι προκάτοχοί του, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έκανε μεγάλα άλματα σε μικρό χρονικό διάστημα. Δεν είναι μόνο το Κύπελλο, η επιστροφή στον πρωταθλητισμό και η εξέλιξη του δυναμικού.

Το γεγονός ότι ο οργανισμός, πλέον, θέτει κανονικούς στόχους. Ο κόσμος του γεμίζει εξέδρες στην Ευρώπη και την Ελλάδα και αδημονεί για το επόμενο παιχνίδι. Όλα αυτά αποτελούν… φυλαχτό για τον Παναθηναϊκό και όχι σημείο τριβής στο πρόσωπο αυτού που πρωτοστάτησε για να συμβούν.

Προέχει, πλέον, η Κηφισιά και στη συνέχεια, μετά τη διακοπή, ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε ένα δύσκολο φινάλε για το 2023, όπου θα κριθεί σε απόλυτο βαθμό η ευρωπαϊκή συνέχεια. Και σε σημαντικό, η θέση του στις εγχώριες διοργανώσεις στην αυγή του 2024.

6 FacebookTwitterLinkedinWhatsappEmail