Ακόμα ένα δύσκολο βράδυ για τον Παναθηναϊκό στη Βιτόρια, με το Τριφύλλι να επιστρέφει στη βάση του μετά τη “διαβολοβδομάδα” με άδεια “βαλίτσα” και πληγωμένα “φτερά”. Οι Πράσινοι μετρούν πλέον ρεκόρ 2-6, βρίσκονται για πρώτη φορά στην ιστορία τους στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας και αναζητούν “οξυγόνο” στα επόμενα παιχνίδια για να γυρίσουν την κατάσταση.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όλα όσα διαδραματίστηκαν το περασμένο καλοκαίρι “κλόνισαν” τον Παναθηναϊκό. Η αποχώρηση του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ και η νέα εποχή οικονομικής λιτότητας έφεραν το Τριφύλλι σε μία νέα κατάσταση, την οποία όμοιά της δεν είχε ζήσει τα περασμένα τουλάχιστον 20 χρόνια.
Οι Πράσινοι παρόλα αυτά βρήκαν τη λύση και με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ των τελευταίων ετών δημιούργησαν ένα ρόστερ που μπορεί να μην απαρτίζεται από παίκτες του “πρώτου ραφιού”, έχει όμως προοπτικές για εξέλιξη. Άλλωστε αυτό ήταν και το πλάνο πάνω στο οποίο κινήθηκαν στον Παναθηναϊκό, αποκτώντας παίκτες που “διψούν” για πρωταγωνιστικό ρόλο και είναι έτοιμοι να κάνουν το βήμα παραπάνω.
Και εκεί που όλα έβαιναν καλώς, ήρθε η υπόθεση του πλέι μέικερ να “στραβώσει” το κλίμα. Το Τριφύλλι κυνήγησε όσο δεν πάει την περίπτωση του Νίκολας Λαπροβίτολα, η υπόθεση πήρε αρνητική τροπή και μετά οι Πράσινοι “έτρεχαν” και δεν έφταναν. Αστοχία την υπόθεση Πιερ Τζάκσον, ατυχία στην αντίστοιχη του Κίφερ Σάικς και “λαχείο” με τον Σέλβιν Μακ.
Ο Παναθηναϊκός βρήκε στο πρόσωπο του Αμερικανού τον πλέι μέικερ που έψαχνε από το καλοκαίρι, με σαφώς λιγότερα χρήματα από την πραγματική αξία του Μακ, εκμεταλλευόμενος και τη χρονική περίοδο αλλά και την κατάσταση με τον κορωνοϊό. Άλλωστε αν υπήρχε η οικονομική ευρωστία τα “κουκιά” προφανώς και θα είχαν μετρηθεί αλλιώς.
Το Τριφύλλι έφτασε να αποκτήσει παίκτη στην πιο κομβική θέση τον Νοέμβριο, με τον Μακ να συμπληρώνει μόλις δύο βδομάδες στη νέα του ομάδα, έχοντας ως τώρα παρουσιάσει εξαιρετικά στοιχεία πριν καν προσαρμοστεί στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού και βρεθεί με τους συμπαίκτες του. Δεν είναι ελαφρυντικό, αλλά πραγματικότητα.
Ο Γιώργος Βόβορας ανέλαβε τα ηνία των Πράσινων, όντας για δεύτερη φορά στην καριέρα του πρώτος προπονητής, αλλά κάνοντας το ντεμπούτο του σε τόσο υψηλό επίπεδο. Ο Έλληνας τεχνικός επωμίστηκε μία πολύ δύσκολη αποστολή, που ίσως “φτασμένοι” προπονητές δεν θα τολμούσαν να κάνουν, έχοντας πλάνο και σχέδιο.
Το κλίμα “στράβωσε” ακόμα περισσότερο με τη γνωστοποίηση του προγράμματος του Παναθηναϊκού στις πρώτες 10 αγωνιστικές της Euroleague. Το Τριφύλλι κλήθηκε να αντιμετωπίσει μόλις στην 2η στροφή τον αιώνιο αντίπαλο και στη στη συνέχεια 3 από τις ομάδες που αποτελούν φαβορί για το Final Four, πριν ταξιδέψει σε “διαβολοβδομάδα” για δύο ματς στην πάντοτε “αφιλόξενη” για τον ίδιο Ισπανία. Στην εξίσωση μπαίνουν και οι δύο αναβολές παιχνιδιών με Βιλερμπάν και Ζενίτ και κάπου εκεί έρχεται και δένει το “γλυκό”.
Ήταν ξεκάθαρο εξ αρχής πως η σεζόν για τον Παναθηναϊκό είναι μεταβατική. Ακόμα χειρότερη κατάσταση έφερε και η πανδημία του κορωνοϊού, με τους Πράσινους να στερούνται ένα από το μεγαλύτερα “όπλα” τους, τον κόσμο. Ουδείς επηρεάστηκε αν είναι κλειστά τα γήπεδα στην Ισπανία, στην Ιταλία, στη Γερμανία, αλλά το άδειο ΟΑΚΑ είναι ένα τεράστιο “πλήγμα” για το Τριφύλλι σε μία περίοδο που θέλει όσο τίποτα άλλο την στήριξη, αλλά αδυνατεί να την έχει.
Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του κάτι παραπάνω από έναν μήνα για να γυρίσει την κατάσταση, με τον ίδιο να έχει ανεβάσει τον πήχη μετά τις εμφανίσεις των πρώτων παιχνιδιών. Οι Πράσινοι έδειξαν ότι μπορούν και πλέον καλούνται να αποδείξουν πως δεν είναι απλά “μαχητές”, αλλά και νικητές. Οι 4 συνεχόμενες ήττες είναι “πληγή”, αλλά δεν φέρνει και το τέλος του κόσμου σε μία ομάδα που τώρα “χτίστηκε” και διανύει από όλες τις απόψεις την πιο περίεργη και δύσκολη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της.
Ο Βόβορας θα πρέπει να στηριχτεί ακόμα περισσότερο τώρα που έχει μπροστά του το πρώτο “crash test” της προπονητικής του καριέρας για να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες, αναμενόμενες ή μη, εμφανίστηκαν νωρίς στη σεζόν. Άλλωστε δεν έπεσε και κάποιος από τα σύννεφα με το 2-6. Κοιτώντας το πρόγραμμα οτιδήποτε επιπλέον για μία νέα ομάδα με τόσες δυσκολίες θα ήταν “έκπληξη”.
