Κι όμως το κατάφερε κι αυτό! Ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στην Αγία Πετρούπολη χωρίς να έχει κάτι να χάσει από το παιχνίδι, με τους Πράσινους να θυμίζουν παιδική χαρά τόσο στο παρκέ, όσο και στον πάγκο κόντρα στη Ζενίτ και να προσφέρουν ακόμα ένα σκωτσέζικο ντουζ στον κόσμο τους. που μπορεί να καταλαβαίνει απόλυτα την κατάσταση, αλλά δεν μπορεί να καταπιεί την… αδιαφορία.
Γιατί όταν η ομάδα σου χάνει με 30 πόντους, δεν μπορεί να αλλάξει δεύτερη πάσα στην επίθεση, δέχεται τον έναν αιφνιδιασμό μετά τον άλλον κι εσύ γελάς στον πάγκο, δείχνεις ασέβεια στη φανέλα που φοράς και στην ιστορία που κουβαλάει στην πλάτη της. Υπό άλλες συνθήκες κάποιοι ίσως να μην επέστρεφαν στο ΟΑΚΑ μετά και το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ, όμως τα δεδομένα είναι διαφορετικά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που κανείς δεν μπορεί να μην το λάβει υπόψιν του.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το πολύ χαμηλό μπάτζετ και η μεταβατική σεζόν που διανύει το Τριφύλλι “καλύπτει” όλα τα κακώς κείμενα της φετινής χρονιάς. Ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να χάσει το DNA του, να αλλοιώσει τον χαρακτήρα που έχει ως ομάδα “χτίσει”. Κι αν σε πάρει από… κάτω, το καράβι δεν είναι εύκολο να επιστρέψει και πάλι στη “ρότα” που έπλεε τόσα χρόνια. Ναι, οι Πράσινοι δεν έχουν την ποιότητα να βρίσκονται στην πρώτη οκτάδα, αλλά το ότι δεν μπορεί να προκριθεί δεν σημαίνει ότι τους επιτρέπονται εμφανίσεις σαν αυτές του τελευταίου μήνα.
Ο Παναθηναϊκός στα πέντε τελευταία παιχνίδια του στην Euroleague έχει γνωρίσει τέσσερις διασυρμούς, 85-65 από την Εφές, 82-97 από την Μπασκόνια, 93-78 από τη… μισή Ζαλγκίρις και 112-83 από τη Ζενίτ. Μόνο την Αρμάνι κατάφερε να κερδίσει, σε ματς που είχε “στραβώσει” στο ημίχρονο με το -20, αλλά την επανάληψη το Τριφύλλι θύμισε κάτι από την ομάδα που κουβαλάει μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες στην πλάτη της.
Αν η “πράσινη” διοίκηση ήταν εμφανώς ενοχλημένη από την εικόνα του Παναθηναϊκού στο Κάουνας κόντρα στη Ζαλγκίρις, είναι δεδομένο πως η εμφάνιση απέναντι στη Ζενίτ φέρνει τους ιθύνοντες του Τριφυλλιού προ των “σκληρών” αποφάσεων που πρέπει να πάρουν. Αλλιώς ουδείς αυτή τη στιγμή μπορεί να βάλει το χέρι του στη “φωτιά” πως η κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου θα είναι εύκολη υπόθεση.
Μπορεί ο Παναθηναϊκός να “φιλοδώρησε” με 40 πόντους το Λαύριο, όμως όταν μετά από 2 μέρες παρουσιάζεις τέτοια εικόνα, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Δεν γίνεται τη μία να είσαι συγκεντρωμένος και έτοιμος να βάλεις τα σώμα σου στη “φωτιά” και την άλλη να γελάς στον πάγκο την ώρα που δέχεσαι 30 πόντους σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Γιατί με αυτή τη νοοτροπία δεν θα πας πουθενά ούτε την επόμενη σεζόν.
Δημήτρης Διαμαντίδης, Φραγκίσκος Αλβέρτης και Τάκης Τριαντόπουλος είναι εκεί κάθε μέρα για τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Βρίσκονται δίπλα τους, τους παρέχουν κάθε δυνατή ευκολία σε μία σεζόν που λίγοι θα τα έβγαζαν πέρα, αλλά οι Πράσινοι δείχνουν να μην σέβονται τον καθημερινό κόπο των δύο μύθων του Τριφυλλιού και προέδρου των Πράσινων. Γιατί η εικόνα τουρισμού σε ακόμα ένα ματς δεν ανταποκρίνεται στην ιστορία αυτής της ομάδας. Άραγε πως κοιτούν στα μάτια τους Διαμαντίδη και Αλβέρτη;
Από την άλλη ο Όντεντ Κάτας ίσως για πρώτη φορά είχε τόσο μεγάλο μερίδιο ευθύνης στον διασυρμό από τη Ζενίτ. Δοκίμασε σχήματα στο παρκέ που οι Πράσινοι δεν έχουν ξαναπαίξει, με άμυνες ζώνης που οι παίκτες του Παναθηναϊκού έδειχναν να μην έχουν καν ιδέα του τι πρέπει να κάνουν. Ενώ για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι δεν έκοψε τον ρυθμό της αντίπαλης ομάδας στα χρονικά σημεία που “έτρεχε” σερί και το γήπεδο έγερνε. Κι όλα αυτά σε αγώνα Euroleague.
Μάλιστα την στιγμή που το Τριφύλλι έριξε τη διαφορά στους 13 πόντους με τους Λεωνίδα Κασελάκη και Νίκο Δίπλαρο, επέλεξε να τους τραβήξει στον πάγκο και να ρίξει στο παρκέ και πάλι τους παίκτες με τους οποίους η Ζενίτ πήγε το ματς στο +20. Δεν φτάνει να έχεις την ποιότητα για αγωνιστείς, πρέπει πρώτα να έχεις πρώτα τη διάθεση, κάτι που οι δύο Έλληνες παρουσίασαν στην αναμέτρηση.
Επιπλέον, ερωτηματικά προκαλεί και η διαχείριση του Λευτέρη Μαντζούκα. Αν έχεις στο μυαλό σου να κάνεις δοκιμές σε σχήματα και πρόσωπα, τότε ποιος ο λόγος να μην είναι με την αποστολή ο νεαρός φόργουορντ ώστε να πάρει χρόνος συμμετοχής στο υψηλό επίπεδο; Αλλά όταν ο Κάτας δεν τον χρησιμοποιεί σε ένα ματς που βρίσκεται στους 40 πόντους κόντρα στο Λαύριο, πως να θα τον βάλει απέναντι στη Ζενίτ; Κι εκεί είναι που φαίνεται πως υπάρχει θέμα…
Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του ακόμα ένα “παιχνίδι-αγγαρεία” κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και με τους Πράσινους να δείχνουν πως έχουν παραιτηθεί από την υπόθεση Euroelague εδώ και 15 μέρες, η αναμέτρηση ίσως φέρει μεγαλύτερα προβλήματα στο Τριφύλλι. Στο χέρι του Κάτας και των παικτών, σίγουρα όχι όλων φυσικά, είναι να δείξουν ένα διαφορετικό πρόσωπο που να αρμόζει στην ιστορία της ομάδας. Προφανώς και κανείς δεν ζητάει τη νίκη, όπως δεν έκανε ούτε απέναντι στη Ζενίτ, όμως όταν μπαίνεις στο παρκέ και φοράς τη φανέλα του 6 φορές πρωταθλητή Ευρώπης, δεν επιτρέπεται να είσαι αδιάφορος και τουρίστας. Ας χάσεις, αλλά ας έχεις παίξει…
Υ.Γ. Αν δεν είναι ντροπή και ξεφτίλα να χάνει ο Παναθηναϊκός με 29 πόντους, αλλά στέκεσαι στο τι θα γινόταν αν, πίνεις έναν καφέ με τον… κουμπάρο σου. Γιατί στο Τριφύλλι μάλλον δεν έχεις θέση…
