Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας στον αθλητισμό, που αναφέρει πως όταν μία ομάδα αλλάζει προπονητή στο 99% των περιπτώσεων στα επόμενα 2-3 παιχνίδια εμφανίζει ένα διαφορετικό πρόσωπο, επηρεασμένη από τη “δόνηση” που έχει προκληθεί. Ε λοιπόν, ο Παναθηναϊκός ανήκει στο 1%, αφού η εικόνα της ομάδας που αγωνίστηκε κόντρα στη Ζενίτ θα μπορούσε να παρουσιαστεί μόνο με σύνολο που βρίσκεται στα πρόθυρα της… διάλυσης.
Οι Πράσινοι εμφανίστηκαν στο παρκέ του ΟΑΚΑ εντελώς “χαμένοι’, χωρίς ίχνος ενέργειας και κυρίως θιγμένου εγωισμού μετά από την “ήττα-σοκ” από το Λαύριο, αλλά και τις 4 ήττες στα 5 τελευταία παιχνίδια στην Euroleague. Φυσικό επακόλουθο να έρθει και 5η από μία εξαιρετική ομάδα όπως η Ζενίτ, που είναι μία καλοκουρδισμένη “μηχανή”.
Ο Παναθηναϊκός όλο το βράδυ να προσπαθούσε να σταματήσει το πικ εν ρολ των Ρώσων, είναι ζήτημα αν θα τα κατάφερνε 2-3 φορές, γιατί στα 40 λεπτά δεν το κατάφερε ούτε μία. Ο Γκουντάιτις έκανε ότι ήθελε στη ρακέτα με 25 πόντους και 10/13 δίποντα (77%), την ίδια στιγμή που ο Πάνγκος είχε 10 ασίστ και 18 πόντους, με 7/7 δίποντα και το 90% των τελικών πασών να έχουν αποδέκτη τον Λιθουανό σέντερ. Ο περσινός σκόρερ Χόλινς έχει μετατραπεί σε “x-factor” στην άμυνα της Ζενίτ, που σταμάτησε τον Νέντοβιτς και κάπως έτσι η σεμνή τελετή έλαβε τέλος νωρίς στο ματς.
Είναι σαφές πως το Τριφύλλι έχει μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα και κυρίως θέμα νοοτροπίας. Και το τελευταίο είναι κάτι που δεν φτάνει μία αλλαγή προπονητή για να λυθεί. Ακόμα κι αν έρθει ο Φιλ Τζάκσον, αν ο ίδιος ο παίκτης δεν θέλει να σηκώσει τα χέρια του για να αμυνθεί, δεν θα το κάνει ούτε με τον καλύτερο τεχνικό του κόσμου. Αν δεν έχει κίνητρο ο ίδιος ως αθλητής που αγωνίζεται σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Ο Παναθηναϊκός με το υπάρχον ρόστερ δεν μπορεί να πορευτεί στο υπόλοιπο της σεζόν. Όχι γιατί δεν το θέλει, αλλά επειδή συγκεκριμένοι παίκτες είναι εκτός ομάδας, τα έχουν παρατήσει και απλά περιμένουν το τέλος της σεζόν για να βρουν τον επόμενο σταθμό τους. Και το Τριφύλλι είναι “παγιδευμένο” στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται, αφού δεν έχει τη δυνατότητα να “σπάσει” εύκολα συμβόλαιο παίκτη, ειδικά αν ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να αποχωρήσει.
Μοναδική λύση, αν ένας παίκτης δεν συμφωνήσει στη λύση του συμβολαίου του, είναι ο πάγκος και η εξέδρα. Μία εικόνα που δεν έχει αλλάξει μέχρι τον Γενάρη, σίγουρα δεν θα διαφοροποιηθεί στο υπόλοιπο της σεζόν. Και ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να αναλώνεται στα “τερτίπια” ορισμένων παικτών, που η αδιαφορία τους στο παρκέ αποδεικνύεται τουλάχιστον προκλητική.
Οι Πράσινοι μπορούν να στηριχτούν σε παίκτες που γνωρίζουν το “βάρος” της φανέλας, έχουν πλήρη γνώση του που βρίσκονται και κάθε φορά που πατάνε το παρκέ δίνουν το 101%. Τρανό παράδειγμα οι Κασελάκης και Μποχωρίδης, που παρότι μπήκαν σε ένα ματς τελειωμένο, έδωσαν ότι είχαν και κυρίως το παράδειγμα του πως πρέπει να μάχεται ένας παίκτης που αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό.
Το Τριφύλλι άλλωστε έχει στο ρόστερ του και τον Γιώργο Καλαϊτζάκη, αλλά και τον Λευτέρη Μαντζούκα, οι οποίοι με τη διάθεση που δείχνουν, άσχετα αν τον δεύτερο δεν τον έχουμε δει σε αγώνα, είναι ικανοί να προσφέρουν άμεσα στην ομάδα. Άλλωστε έστω και ένα πράγμα να κάνουν σωστά στο παρκέ, από το τίποτα πάλι κερδισμένος είναι ο Παναθηναϊκός.
Ο Κάτας φαίνεται όπως όλα δείχνουν ότι θα είναι ο επόμενος προπονητής των Πράσινων. Παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, αν θέλει η η νύφη και ο γαμπρός που λένε, τίποτα δεν μπορεί να το χαλάσει. Η περίπτωση του Ισραηλινού είναι η πρώτη νίκη των Αλβέρτη και Διαμαντίδη από τη μέρα που ανέλαβαν το τιμόνι του Παναθηναϊκού. Οι δύο μύθοι του Τριφυλλιού πήραν την απόφαση να απομακρύνουν τον Βόβορα και έκατσαν κάτω για να βρουν την καλύτερη δυνατή λύση. Και τα κατάφεραν.
Αλβέρτης και Διαμαντίδης έβαλαν στόχο να βρουν έναν προπονητή που να μην έχει ορίζοντα το τέλος της σεζόν, αλλά έναν τεχνικό με προοπτικές, όρεξη και διάθεση για δουλειά, που μαζί με την άνοδο του Παναθηναϊκού, θα κερδίσει πόντους και ο ίδιος. Ο Κάτας πρόκειται για έναν άνθρωπο τον οποίο οι Πράσινοι γνωρίζουν απόλυτα και στον οποίο έχουν εμπιστοσύνη. Στο Τριφύλλι κλήθηκαν να πάρουν μία πολύ δύσκολη απόφαση, κυρίως βάσει των οικονομικών δεδομένων που έχουν στα χέρια τους, αλλά ψάχτηκαν, κινήθηκαν και έφτασαν σε μία επιλογή με προοπτική.
Το τι θα αλλάξει ο ερχομός του Κάτας στον Παναθηναϊκό είναι κάτι που θα φανεί όταν με το καλό ο Ισραηλινός προπονητής αναλάβει τα ηνία του Τριφυλλιού. Σε ποιους παίκτες θα στηριχτεί και ποιους θα βάλει στο περιθώριο, με ορισμένους εξ αυτών να έχουν θέσει ήδη εαυτόν εκτός ομάδας από μόνοι τους. Και για να μην γίνονται εικασίες, όλα θα φανούν σύντομα.
Όσο για τον Βόβορα, ο Έλληνας προπονητής αποτελεί έναν τεχνικό με γνώσεις, ικανότητες, που σίγουρα θα βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του και σύντομα κιόλας. Κι αυτός θα είναι σε ομάδα Eurocup ή Basketball Champions League, όπου θα έχει τη δυνατότητα να δείξει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Πάντως σίγουρα το κεφάλαιο Βόβορας για τον Παναθηναϊκό δεν έχει κλείσει.
Κλείνοντας, επειδή πολλά ακούστηκαν για το ποιους προπονητές είχαν οι Πράσινοι στόχο εξ αρχής, αυτοί ήταν οι Πρίφτης και Κάτας. Οι άνθρωποι του Τριφυλλιού απευθύνθηκαν στον τεχνικό της Ούνιξ, ο οποίος ενημέρωσε τη διοίκηση των Ρώσων, που του ξεκαθάρισε πως δεν θα του επιτρέψει μετακίνηση μεσούσης της σεζόν. Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού έστρεψαν στο βλέμμα τους στον έτερο στόχο, που ήταν ο Ισραηλινός τεχνικός, όμως είχαν επαφή και με τον Κατσικάρη.
Για να σας ενημέρωσε το Trifilara.gr πως υπήρξαν συζητήσεις, φυσικά και οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν και όχι από μία πλευρά μόνο. Το ότι δεν ήταν ο πραγματικός στόχος και το γιατί η υπόθεση “κόλλησε” είναι μία άλλη ιστορία. Πάντως όνομα απλά και μόνο για τα κλικ και τα μάτια του κόσμου από αυτό το σάιτ δεν πρόκειται να διαβάσετε.
Υ.Γ. Επειδή πολλά ακούγονται για τη διαχείριση των Αλβέρτη-Διαμαντίδη, καλό θα ήταν να σκεφτεί κάποιος τι θα γινόταν και πως θα πορευόταν ο Παναθηναϊκός δίχως τους δύο μύθους στο τιμόνι του. Καλή η κριτική, αλλά όχι και η ισοπέδωση των πάντων…
Υ.Γ.2 Ακόμα κι όταν το Τριφύλλι μείωσε στους 7 η αντίδραση των τριών διαιτητών ήταν άμεση. Φυσικά δεν έπαιξαν ρόλο σε ένα ματς των 25 πόντων, αλλά κάπου αυτή η αντιμετώπιση καταντάει κουραστική…
