Η νίκη κόντρα στην Αρμάνι την περασμένη βδομάδα στο ΟΑΚΑ αναπτέρωσε το ηθικό και την ψυχολογία του Παναθηναϊκού, που έδειξε σημάδια αντίδρασης. Όμως η συνέχεια και η αναμέτρηση απέναντι στη Ζαλγκίρις στο Κάουνας ήταν απογοητευτική. Οι Πράσινοι ήταν τραγικοί στη Λιθουανία, γνωρίζοντας δίκαια την ήττα με το τιμητικό όπως αποδείχθηκε -15.
Είναι μάταιο να ψάξει κάποιος τι μπορεί να κρατήσει το Τριφύλλι από το παιχνίδι κόντρα στη Ζαλγκίρις, αφού ο Παναθηναϊκός στην ουσία είτε ταξίδεψε στο Κάουνας, είτε όχι δεν φάνηκε ιδιαίτερη διαφορά. Και κάπου εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Οι Πράσινοι έχουν ήδη αποκλειστεί από τη συνέχεια της Euroleague, όμως αν δεν έχει κάποιος παίκτης το κίνητρο να μην βάλει το όνομά το δίπλα στη χειρότερη χρονιά της ομάδας στην ιστορία της διοργάνωσης, τότε (ίσως) να βρίσκεται σε λάθος σύλλογο…
Στην ίδια κατάσταση με τον Παναθηναϊκό βρέθηκε και η Ζαλγκίρις. Οι Λιθουανοί έχουν επίσης αποκλειστεί από τη συνέχεια της Euroleague, κάτι που όμως δεν φάνηκε στο παρκέ, με την ενέργεια και το πάθος να περισσεύουν. Άραγε είχε μεγαλύτερο κίνητρο η ελλιπής ομάδα του Μάρτιν Σίλερ από τους Πράσινους; Ήθελε τη νίκη για το γόητρο; Για να κλείσει με θετικό πρόσημο τη σεζόν; Ε, οι Πράσινοι δεν είχαν τίποτα από όλα αυτά.
Και θα ήταν διαφορετικό αν το Τριφύλλι είχε κάνει στη διάρκεια της σεζόν στην Euroleague την προσπάθειά του και βρισκόταν στο τέλος εκτός play offs. Τότε ίσως μία εικόνα σαν αυτής που παρουσιάστηκε το βράδυ της Πέμπτης θα ήταν στα πλαίσιο της λογικής, αφού θα είχαν αδειάσει. Όταν όμως η “κατάρρευση” έρχεται μετά από μία κακή χρονιά στη διοργάνωση, τότε δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.
Ο Παναθηναϊκός μπαίνει στο τελευταίο και πιο κρίσιμο κομμάτι της σεζόν. Στη φάση που θα κριθούν οι τίτλοι στην Ελλάδα και θα αποδειχθεί αν οι Πράσινοι θα πετύχουν τους στόχους που είχαν θέσει εξ αρχής. Υπό κανονικές συνθήκες το Τριφύλλι θα έπρεπε να φόρτσαρε στην παρούσα φάση και όχι να κάνει ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει χρόνος για να διορθωθούν τόσα προβλήματα μαζεμένα.
Και, ναι, ο Παναθηναϊκός ακόμα κι έτσι είναι ένα επίπεδο πιο πάνω από όλες τις υπόλοιπες ομάδες στην Ελλάδα. Ναι, είναι το απόλυτο φαβορί και σε μία σειρά παιχνιδιών είναι δύσκολο ως ακατόρθωτο να τον κερδίσεις. Αυτό όμως ισχύει για τα ματς της Basket League. Τι θα γίνει αν οι Πράσινοι δείξουν μία ανάλογη εικόνα σε κάποιο ματς του κυπέλλου που είναι νοκ άουτ; Γιατί το να πεις ότι ξαφνικά σηκώνω τον διακόπτη και παίζω μπάσκετ δεν υφίσταται στον αθλητισμό. Και το Τριφύλλι δεν έχει άλλα περιθώρια για απώλεια στόχου, έχοντας ήδη χάσει το Super Cup στην αρχή της σεζόν.
Ο Όντεντ Κάτας είδε και πάλι όλα τα προβλήματα να “αραδιάζονται” στο παρκέ και κατάλαβε από νωρίς ότι το βράδυ δεν θα είναι εύκολο για την ομάδα του. Αυτό μαρτυρά άλλωστε και η “κατσάδα” σε τάιμ άουτ της πρώτης περιόδου, με τον Ισραηλινό να είναι έξαλλος από την εικόνα του Παναθηναϊκού και να τα “ψέλνει” στους Πράσινους για να προλάβει τα χειρότερα. Που τελικά ωστόσο ήρθαν.
Ο τεχνικός του Τριφυλλιού είναι μπροστά σε ένα δίλλημα. Και μάλιστα μεγάλο. Στον Παναθηναϊκό ακολουθεί ένας “γολγοθάς” συνεχόμενων παιχνιδιών στο οποίο ο Κάτας είναι αναγκασμένος να ανοίξει το ροτέισον αισθητά, αφού αν χρησιμοποιήσει 7-8 παίκτες στις επόμενες δύο βδομάδα το πιθανότερο είναι να “σκάσουν”. Είναι αυτό που θέλει όμως, ή θα το κάνει αναγκαστικά;
Να μπει κάποιος στο μυαλό του Ισραηλινού προπονητή είναι αδύνατον. Όμως τα πεπραγμένα στο παρκέ δείχνουν πως ο Κάτας εμπιστεύεται συγκεκριμένους παίκτες και σχήματα, γιατί πολλοί απλά ορισμένοι έχουν θέσει τον εαυτό τους στην άκρη και κάποιοι άλλοι αποδεδειγμένα πλέον δεν μπορούν να προσφέρουν. Είναι δεδομένο πως αν ο τεχνικός του Παναθηναϊκού μπορούσε, θα έκλεινε το ροτέισον “ασφυκτικά”.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η απουσία του Τι Τζέι Μπρέι, με τον Αμερικανό γκαρντ να αποτελεί μία λύση στα χέρια του Κάτας, που όμως μέχρι νεοτέρας δεν θα την έχει. Ο Ισραηλινός προπονητής θα ρίξει όλα του τα “χαρτιά” στο παρκέ στο τελευταίο και κρίσιμο σημείο της σεζόν, όπου θα κριθεί και η παραμονή, αν δεν έχει γίνει ήδη για ορισμένους, παικτών και τη νέα σεζόν στο ΟΑΚΑ. Γιατί το να κριθεί ο Κάτας στον φετινό Παναθηναϊκό είναι τουλάχιστον άδικο.
Υ.Γ. Αν κάτι μπορείς να προσάψεις στον Κάτας είναι ότι θα μπορούσε στο 14-0 σερί της Ζαλγκίρις να πάρει ένα τάιμ άουτ πιο νωρίς. Γιατί στο -17 δεν έχει και νόημα…
Υ.Γ. 2 Έχει γίνει παράδοση πλέον η τεχνική ποινή στον Ισραηλινό προπονητή σε κάθε ματς. Και να πεις ότι τις δέχεται γιατί είναι οξύθυμος και παράλογος, να το δεχτείς. Δεν είναι όμως…
